به گزارش ایران اکونومیست؛ در شرایطی که تورم بالا و درآمدهای ناکافی جامعه را درگیر کرده، سوالی جدی مطرح میشود: آیا کار کردن هنوز صرفه اقتصادی دارد؟
تجربیات روزمره نشان میدهد بسیاری از افراد با وجود ساعتهای طولانی کار، قادر به تأمین نیازهای اولیه خود نیستند. این وضعیت زمینهساز تضعیف انگیزهها و افزایش ناامیدی است.
درآمدهای پایین و رشد هزینههای زندگی، شرایط را به گونهای رقم زده که کار، دیگر نماد پیشرفت یا رفاه نیست بلکه تنها ابزاری برای گذران روزمره است. این وضع نه تنها بر زندگی فردی، بلکه بر کل ساختار اقتصادی و اجتماعی جامعه تأثیرگذار است، چراکه کمرغبتی به کار و کاهش بهرهوری، رکود و مشکلات اقتصادی را تشدید میکند.
راهکارهایی مانند بازنگری در سیاستهای دستمزدی، حمایتهای معیشتی و تقویت صنایع اشتغالزا ضرورت دارد تا کار بار دیگر به معنای امید و توسعه بدل شود.