به گزارش ایران اکونومیست؛ محققان سطوح بیومارکرهای ادراری F2a-IP و 8-OHdG و نمرات شاخص رژیم غذایی گیاهی را بین فوتبالیست‌های مرد حرفه‌ای و گروه کنترل غیر ورزشکار مقایسه کردند تا بررسی کنند که آیا رژیم‌های گیاهی با کاهش اکسیداتیو مرتبط هستند یا خیر.
فوتبالیست‌هایی که حداقل دو سال تجربه حرفه‌ای داشتند و برنامه‌های تمرینی سخت‌گیری داشتند، در صورتی که معادل متابولیک آنها بیش از 3000 دقیقه در هفته بود، در این مطالعه قرار گرفتند. آنها همچنین باید غیرسیگاری باشند و الکل مصرف نکنند یا مکمل های آنتی اکسیدانی مصرف نکنند. مردان سالم با سنین همسان و شاخص توده بدنی (BMI) که معادل متابولیک کار بین 600 تا 3000 دقیقه در هفته داشتند به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شدند.
مصاحبه ها برای تعیین تاریخچه پزشکی، داده های دریافت غذا، سطح فعالیت بدنی و اطلاعات کلی در مورد تغذیه از همه شرکت کنندگان انجام شد. اندازه گیری های تن سنجی مانند قد و وزن برای محاسبه BMI اندازه گیری شد و نمونه های ادرار برای اندازه گیری سطوح بیومارکر استرس اکسیداتیو به دست آمد. همچنین برای تعیین سطح فعالیت بدنی از پرسشنامه استفاده شد.
یک پرسشنامه نیمه کمی بسامد غذا برای تعیین میزان مصرف غذای همه شرکت کنندگان در سال گذشته، از جمله میزان مصرف اقلام خاص که بر حسب گرم در روز تعیین می شد، استفاده شد. امتیاز شاخص رژیم غذایی گیاهی با استفاده از این اطلاعات محاسبه شد و از نتایج برای طبقه‌بندی رژیم‌های غذایی به سه گروه اصلی - غذاهای گیاهی سالم، غذاهای گیاهی کمتر سالم و غذاهای حیوانی استفاده شد.
رژیم غذایی گیاهی سالم شامل سبزیجات، میوه‌ها، آجیل، غلات کامل، حبوبات، قهوه، چای و روغن‌های گیاهی بود، در حالی که رژیم‌های غذایی گیاهی ناسالم بیشتر شامل غلات تصفیه شده و نوشیدنی‌ها و دسرهای شیرین شده با شکر بود. رژیم های غذایی که عمدتاً مبتنی بر غذای حیوانی بود، عمدتاً شامل گوشت، تخم مرغ، غذاهای دریایی، ماهی، لبنیات و چربی حیوانی بود.
منبع: در مطالعه اخیر منتشر شده در Scientific Reports، محققان با محاسبه امتیاز شاخص رژیم غذایی گیاهی و تعیین سطوح بیومارکرهای ادراری برای استرس اکسیداتیو در فوتبالیست های حرفه ای، ارتباط بین رژیم های غذایی مبتنی بر گیاه و نشانگرهای زیستی اکسیداتیو را بررسی کردند.
