به گزارش ایران اکونومیست, در جوامع امروزي والدين بنابر شرايطي كه در آن زندگي مي كنند، درگير بحران ها و چالش هايي هستند كه فرزندان را دچار آشفتگي مي كند.
اغلب والدين در طول زندگي، فشارهاي جسمي و روحي فراواني را متحمل مي شوند، مشكلات خانوادگي، اقتصادي، روابط بين فردي، نارضايتي زناشويي، بيماري ها، نارضايتي از كار و زندگي و... به طول كلي سبب شده سلامت رواني آنها تحت تاثير قرار گيرد كه به دنبال آن، مردم دچار بي حوصلگي، بيقراري، آستانه تحمل پايين، پرخاشگري، اضطراب و استرس، روان رنجور و عصبي مي شوند.
حال با وجود اين شرايط نامطلوب در فضاي خانه، فرزندان شاهد چگونه رفتارها و گفتارهايي از جانب والدين شان خواهند بود؟
آشكار است كه در چنين فضايي در بين پدر و مادرها، جروبحث هاي فراواني به وجود مي آيد فريادهايي كه بر سر هم مي كشند، حتي به دنبال آن فريادهايي كه بر سر فرزندان بي گناه مي كشند! و در واقع به دليل تنش هاي فراوان خود، با فرزندان برخوردهاي پرخاشگرانه اي دارند.
در اين زمان كودكان بايد در پاسخ به رفتارهاي والدين چه واكنش هايي را از خود بروز دهند؟
فرزندان آيينه رفتار والدين
فرزندان چنين والديني رفتارهايشان شامل پرخاشگري، جروبحث و فرياد كشيدن خواهد بود كه با والدين همانند سازي مي كنند و رفتارهاي آنها را تقليد و تكرار مي كنند. البته اين عكس العمل آني و كوتاه مدت آنها است.
در بلند مدت اين رفتارها بر شخصيت آنها تاثير گذاشته و سبب مي شود رفتارهاي نامتعادل و پرخاشي جزو صفات شخصيتي آنها شده و در نهايت تبديل به افرادي عصبي و بي حوصله شوند.
با اين شرايط روابط فرزندان با يكديگر نيز آسيب مي بيند. كودكان در چنين وضعيتي بر سر هر موضوع ناچيزي نسبت به هم تهاجمي رفتار مي كنند و حتي متاسفانه در برخي موارد به برخوردهاي فيزيكي هم كشيده مي شود!
وقتي اقتدارها خوشه دار مي شود
در اين زمان والدين در دعواي فرزندان مداخله مي كنند اما اقتدار والدين براي فرزندان در حدي نيست كه بتوانند موثر باشند.
زيرا با رفتارهاي نامطلوبي كه خودشان داشته اند اعتبار و اقتدار خود را خدشه دار كرده اند. كودكان مي آموزند رفتارهاي عملي والدين را به كار گيرند تا آموزش كلامي و تئوري آنها را.
مراقب عزت نفس فرزندتان باشيد
در مواردي ديگر ممكن است بچه ها عكس العمل هاي متفاوتي از خود نشان دهند و پرخاش والدين سبب مي شود كه اعتماد به نفس فرزندان پايين بيايد، عزت نفس شان تخريب شود روحيه آسيب پذير و شكننده اي داشته باشند و نتوانند در طول زندگي از خود دفاع كنند و در نتيجه دچار يك شخصيت اضطرابي و وسواسي مي شوند. گروهي از آنها نيز افرادي ترسو و ناتوان بار مي آيند.
اين گونه كودكان حتي از احساس گناه شديدي رنج مي برند و خود را مقصر دانسته و عامل دعواي والدين مي دانند. دائم خود را سرزنش مي كنند و آسيب هاي فراواني را در شكل گيري شخصيت و رشد رواني خود دريافت مي كنند.
اغلب فرزندان اين گونه، با وجود داشتن هوش طبيعي و حتي بالاتر و استعداد تحصيلي بالا، دچار افت تحصيلي و آسيب هاي آموزشي مي شوند و آينده اي مبهم انتظارشان را مي كشد. با اين تفاسير شرايط روحي فرزندان در محل تحصيل چگونه خواهد بود؟!
آيا فرزنداني كه در طول شبانه روز در خانه شان آرامش رواني نداشته اند مي توانند در مدرسه شاداب و پر توان عمل كنند؟
آرامش را به خانه تان بياوريد
دانش آموزاني كه در خانواده، آرامش جسمي و روحي مناسبي را دريافت نمي كنند در مدرسه هم دچار تنش و ناآرامي خواهند شد و در نهايت سبب به وجود آوردن حوادث و اتفاقات ناگوار مي شود. اين حوادث مجدداً والدين را درگير مي كند و سبب مي شود به بحث هاي آزاردهنده فيمابين پدر و مادر افزوده شود.
با توجه به به وجود آمدن عواقبي كه از ناآرامي در خانواده ايجاد مي شود والدين حتي از مشاهده چنين مواردي واهمه دارند، غافل از اينكه ريشه آنها را خودشان پرورش داده اند و در مقابل، حتي توقعاتي از فرزندان دارند كه بايد نتايج تحصيلي و تربيتي بسيار مطلوبي را ارائه دهند كه از توان و شرايط فرزندان خارج است و فرزندان دانش آموز فشاري مضاعف را به دوش مي كشند.
آري والدين گرامي
بياييد در شروع سال تحصيلي جديد در گفتار، رفتار و عملكرد مطلوب خود كوشا باشيد و از بحث هاي با دليل و بي دليل در حضور فرزندان پرهيز كنيد. خشم و غضب ها را دور بريزيد و بستري آرام و گرم براي خود و فرزندان مهيا كنيد. با اين شروع زيبا در بالا بردن سطح يادگيري و موفقيت تحصيلي فرزندان تان سهيم باشيد. با اميد به شروع پرانرژي، مهر ماه را با مهرباني و آرامش تجربه كنيد.
آرامش/