در حال حاضر بسیاری از مبتلایان به دیابت از پمپ های انسولین استفاده می کنند. این پمپ ها هورمون مورد نیاز بیماران را تامین می کند. اما به دلیل ایجاد فیبریل های(لخته های) انسولین، پمپ های مذکور در فواصل زمانی مشخصی جایگزین می شوند. فیبریل انسولین در حقیقت تارهایی است که طی یک یا دو روز و در نتیجه تجمیع ترکیبات انسولین به وجود می آیند و احتمال دارد به لخته تبدیل شوند.
بنابراین برای اجتناب از تشکیل فیبریل افراد مبتلا به دیابت باید پمپ های انسولین را هر ۲۴ تا ۷۲ ساعت عوض کنند تا ایمن بمانند.
اما اکنون محققان انستیتو فلوری عصب شناسی و سلامت ذهنی در ملبورن با استفاده از دستاورد محققان ژاپنی روشی نوین ابداع کرده اند که در آن انسولین با مهندسی زرده تخم مرغ تولید می شود.
اختر حسین محقق ارشد این پژوهش می گوید: استفاده از زرده تخم مرغ به عنوان یک منبع شکر در دانشگاه اوزاکا ژاپن ابداع شده است. ما با بررسی نتایج تحقیقات محققان ژاپنی، تاثیرات شیوه قرارگیری شیمیایی شکر در مولکول های انسولین را تحلیل کردیم. به این ترتیب روشی ابداع کردیم تا بدون اختلال در فرایند انسولین رسانی مشکل ایجاد فیبریل حل شود.
محققان محصول نهایی را glycoinsulin نامگذاری کرده اند و طبق گزارش ها این ماده در آزمایش های اولیه عملکرد خوبی داشته است. به گفته حسین حتی در دما و غلظت بالا نیز به ایجاد فیبریل این ماده منجر نشد. علاوه بر آن در آزمایش ها glycoinsulin ثبات بیشتری نسبت به انسولین طبیعی داشت. با توجه به این یافته ها می توان glycoinsulin را جایگزین مناسبی برای استفاده در پمپ های انسولین به حساب آورد که عمر طولانی تری نسبت به انسولین معمول دارد.
محققان معتقدند اگر ماندگاری انسولین از ۲ به ۶ روز افزایش یابد، احتمالا در هزینه های درمانی مبتلایان به دیابت صرفه جویی شود. هرچند نتایج اولیه رضایتبخش است، اما به گفته تیم تحقیقاتی باید فعالیت های بیشتری انجام شود.
مهر
