به گزارش ایران اکونومیست به نقل از ددلاین، این مستند با عنوان «تونی موریسون: قطعاتی که من هستم» به کارگردانی «تیموثی گرینفیلد-سندرز» که مروری بر آثار و زندگی «تونی موریسون» داستان‌نویس مشهور آمریکایی است برای اولین‌بار در بخش مستند جشنواره فیلم ساندنس ۲۰۱۹ به روی پرده رفت.
این فیلم به زندگی «موریسون» از دوران کودکی در شهر لوریان ایالت اوهایو تا تورهای کتاب او همراه با محمدعلی کلی در دهه ۱۹۷۰ میلادی و… می‌پردازد. «موریسون» در میان اغلب همتایان، همکاران و منتقدان، چهره‌ای پیشتاز در پرداختن به مسائل مرتبط با نژاد، آمریکا، تاریخ و شرایط انسانی از دریچه ادبیات خاص خودش است.
این نویسنده آمریکایی در این مستند عنوان می‌کند الهام‌بخش او برای نوشتن این موضوع بود که هیچ‌کس یک دختربچه سیاه پوست را جدی نمی‌گرفت و در ادامه به بحث درباره مهم‌ترین آثار او شامل «آبی‌ترین چشم»، «سولا» و «آواز سلیمان» می‌پردازد. «موریسون» درباره نقشش در ادبیات آمریکایی-آفریقایی و همچنین دوران تدریس در دانشگاه پرینستون نیز در این مستند زندگی‌نامه صحبت می‌کند.
«تونی موریسون» با نام اصلی «کلوئی ووفورد» نویسنده و استاد دانشگاه است که تاکنون جایزه‌هایی چون نوبل ادبیات و پولیتزر را از آن خود کرده است. از او به عنوان نویسنده‌ای یاد شده که رمان‌هایش سرشار از نیروهای بصری و مضامین شاعرانه هستند و به واقعیت زندگی آمریکایی جان می‌بخشند. «دلبند»، «آبی‌ترین چشم «، «عشق»، «سرود سلیمان»، «خانه» و «یک بخشش» از مهم‌ترین رمان‌های این نویسنده هستند.
این نویسنده سرشناس آمریکایی در سال ۱۹۹۳ برنده جایزه ادبی نوبل شد. آثار او به خاطر فضای حماسی، دیالوگ‌های زنده و به تصویر کشیدن شخصیت‌های سیاهپوست آمریکایی مشهور است. او در سال ۲۰۱۰ نیز نشان «لژیون دونور» فرانسه را دریافت کرد.
«موریسون» نخستین زن سیاهپوستی است که یک کرسی به نام خود در یکی از دانشگاه‌های بزرگ آمریکا (دانشگاه پرینستون) دارد. او همچنین اولین زن سیاهپوست آمریکایی است که جایزه نوبل را دریافت کرده است.
