رویارویی روسیه با غرب در زمین و اقتصاد؛ شرایط به نفع چه کسی پیش می‌رود؟

به گزارش روز سه‌شنبه ایران اکونومیست، طیف حامیان اروپایی اوکراین روزهای اخیر بسته هجدهم تحریم‌ها علیه مسکو را تصویب کردند تا حلقه حصار تحریم‌ها که تنها تا پایان سال ۱۴۰۳، شامل ۲۸ هزار و ۵۹۵ تحریم علیه اشخاص حقیقی و حقوقی روس بود را به زعم خود تنگ‌تر کنند.
دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا دوشنبه ۲۳ تیر ۱۴۰۴ در کنار «مارک روته» دبیرکل ناتو، در دفتر بیضی شکل کاخ سفید، سخنان خود را با تهدید به اعمال «تعرفه‌های شدید» علیه روسیه آغاز کرد و گفت که از روسیه و رئیس جمهور آن ناامید شده است.
رئیس جمهوری آمریکا گفت: اگر مسکو و واشنگتن در مدت ۵۰ روز به توافقی در مورد حل و فصل اوکراین نرسند، ایالات متحده عوارض گمرکی تقریباً ۱۰۰ درصد بر روسیه و شرکای تجاری آن اعمال خواهد کرد.
ترامپ همچنین تصمیم خود را برای ادامه انتقال سلاح و تجهیزات نظامی به کی‌یف اعلام کرد، در صورتی که اروپا، تحت هماهنگی ناتو، هزینه چنین تدارکاتی را بپردازد.
این تهدیدها و تحریم‌ها در حالی در فضای رسانه‌ای پرانعکاس شد اما در زمین و میدان واقعیت، خبرها حاکی از پیشرفت روسیه در عملیات نظامی است؛ عملیاتی که روس‌ها نه تنها منطقه اشغال شده در استان کورسک را از اوکراین بازپس گرفتند بلکه به دنبال ایجاد منطقه حائل برای تأمین امنیت مناطق مرزی خود نیز هستند. در این میان،‌هر هفته وزارت دفاع روسیه از تصرف تعداد جدیدی از مناطق خبر می‌دهد.

واکنش مسکو به تهدید تعرفه‌ای
در مسکو، رسانه‌ها به انتظار برای موضع‌گیری پوتین در قبال اظهارات ترامپ فراخوانده شده‌اند و تا لحظه انتشار این خبر، رئیس‌جمهوری روسیه به صورت علنی به همتای آمریکایی خود پاسخ نداده است.
یک روز قبل از اظهارنظر ترامپ در تهدید تعرفه‌ای روسیه، فیلمی در تلویزیون این کشور پخش شد که به نوعی شاید آن را بتوان به پاسخ پیش‌فرض مسکو به اظهارات آتی سکاندار کاخ سفید عنوان کرد.
ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهوری روسیه در مصاحبه با مجری برنامه «مسکو. کرملین. پوتین» در شبکه تلویزیونی «روسیه یک» گفت که متن سخنرانی خود در کنفرانس امنیتی مونیخ در سال ۲۰۰۷ را خودش در هواپیما نوشته است. پوتین تأکید کرد: «در مسیر به مونیخ من پیش نویس آنچه که همکاران برای من تهیه کرده بودند را نگاهی انداختم، آن را کنار گذاشتم و کاملا از نو نوشتم. نه بخاطر اینکه ما می خواستیم با کسی منازعه کنیم و دعوا کنیم، نه، صرفا روسیه کشوری است که به شکلی دیگر نمی تواند زندگی کند و من تشخیص دادم که درست و به موقع است که نگرانی خود را بیان کنیم». او خاطرنشان کرد که بسیاری از سایر اعضای شرکت کننده در این گفتگوی بین المللی نیز یک چنین دغدغه هایی داشتند.
پوتین گفت: «منظور آنها قدرت جهانی خود آمریکا بود- آنها سکوت کردند و زبان نگه داشتند. اما تکرار می کنم: من این را گفتم، نه برای اینکه با کسی دعوا بکنیم یا روسیه را در مقابل کسی قرار بدهیم، ما اصلا به روشی دیگر نمی توانیم زندگی کنیم، روسیه یا مستقل و دارای حاکمیت خواهد بود یا اصلا وجود نخواهد داشت.»
رئیس جمهوری روسیه خاطرنشان کرد که شرکای غربی از سالهای دهه ۱۹۹۰ وعده می دادند که ناتو به شرق گسترش نخواهد یافت، «اما هر بار، دروغ می گفتند، دروغ می‌گفتند، فریب می‌دادند و فریب می‌دادند، وانمود می کردند که اصلا چنین چیزی نبوده است.»

دیمیتری پسکوف سخنگوی کرملین در پاسخ به خبرنگاران در این باره گفت: سخنان دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا درباره روسیه بسیار جدی است. بخشی از این سخنان خطاب به شخص ولادیمیر پوتین است. پسکوف تأکید کرد: «ما بدون تردید برای تحلیل سخنانی که در واشنگتن گفته شده است، به زمان نیاز داریم. و اگر زمانی رئیس جمهوری روسیه ضروری بداند، او حتما درباره آن اظهار نظر خواهد کرد.»
وی اظهار داشت:‌ با قاطعیت می توان گفت که این تصمیم که در واشنگتن، کشورهای ناتو و بروکسل گرفته شد را اوکراین نه به عنوان سیگنالی برای حرکت به سمت صلح، بلکه سیگنال برای ادامه دادن به جنگ تلقی خواهد کرد.

و اما سرگئی لاوروف وزیر امور خارجه روسیه نیز در پاسخ به پرسشی در این باره گفت: همانطور که دیمیتری پسکوف، سخنگوی رئیس جمهوری روسیه گفت، ما واقعاً می‌خواهیم بفهمیم منظور از این اظهارات – « ۵۰ روز» – چیست. قبلاً «۲۴ ساعت» بود. «۱۰۰ روز» هم بود. ما واقعاً می‌خواهیم درک کنیم رئیس جمهوری ایالات متحده با چه چیزی هدایت می‌شود.
لاوروف در کنفرانس مطبوعاتی در حاشیه نشست شورای وزیران امور خارجه کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای در چین، رویکرد غرب را مهار ژئوپلیتیکی، سرکوب و یا حتی نابودی نظامی مستقیم روسیه توصیف کرد.
وی افزود: «واضح است که ترامپ تحت فشار بسیار زیاد، به قول من، فشار نامناسبی از سوی اتحادیه اروپا و رهبری کنونی ناتو قرار دارد که بی‌شرمانه از خواسته‌های ولودیمیر زلنسکی (رئیس‌جمهوری اوکراین) برای ادامه مسلح کردن حکومتش با سلاح‌های مدرن، از جمله سلاح‌های تهاجمی، به قیمت آسیب بیشتر به مالیات‌دهندگان در کشورهای غربی حمایت می‌کنند. »
وزیر امور خارجه روسیه که قبل از تصویب بسته هجدهم تحریم‌ها در اروپا سخن می‌گفت، اظهار داشت: ما یک ضرب‌المثل داریم – «چاه مکن بهر کسی…» تحریم‌هایی که در حال حاضر اتحادیه اروپا اعمال کرده است و تحریم‌هایی که دوباره در بروکسل در حال آماده‌سازی است و اکنون ایالات متحده در تلاش است تا به این «گرداب تحریم‌ها» کشانده شود.
وی ادامه داد: دونالد ترامپ رئیس جمهوری ایالات متحده، به طور مشخص توضیح داد که اروپا هزینه ادامه درگیری را خواهد پرداخت. همه اینها، البته، تاکنون آسیب جدی به اقتصاد اروپا وارد کرده است.
لاوروف خاطرنشان کرد:‌ تحلیلگران، اقتصاددانان و دانشمندان علوم سیاسی اروپایی اذعان می‌کنند که قبل از هر چیز، «نویسنده» این جنگ تحریم‌ها، متحمل ضرر می‌شود.
وی افزود: تاکنون تعداد بی‌سابقه‌ای از تحریم‌ها علیه ما اعلام شده است. ما از پس آن برمی‌آییم. من اصلاً تردید ندارم که از پس آن برمی‌آییم.

واکنش روسیه به تحریم‌های جدید
و اما رئیس جمهوری روسیه ۲۹ تیر ۱۴۰۴ در مصاحبه با شبکه تلویزیون دولتی این کشور بر لزوم عدم اتکای کشورش به فروش نفت و گاز تأکید کرد و یادآور شد: روسیه استقلال خود را از دست خواهد داد، اگر همه چزی را در ازای نفت و گاز خریداری کند.
ولادیمیر پوتین خاطرنشان کرد: «اگر ما همه چیز را در ازای نفت و گاز خریداری کنیم، و وضعیت حالا این گونه است که می خواهند جریان نفت و گاز ما نیز قطع کنند، آنوقت روسیه توان رقابتی خود را به کل از دست خواهد داد و به دنبال آن استقلال خود را.».
پیشتر رئیس جمهوری روسیه در سخنرانی در نشست عمومی مجمع اقتصادی شرق این کشور اعلام کرد که اقتصاد جهان نمی تواند حامل های انرژی روسیه را کاملا کنار بگذارد. پوتین گفت: «تصور کنیم که فردا جریان گاز و نفت و غیره ما را بردارند و کاملا قطع کنند. اقتصاد جهان آن را نمی تواند تحمل بکند. قیمت ها تا آسمان اوج خواهند گرفت و در هر صورت خریداری خواهند کرد.»

سخنگوی کرملین نیز در واکنش به تحریم‌های جدید اتحادیه اروپا علیه روسیه گفت:‌ بارها گفته‌ایم که چنین محدودیت‌های یکجانبه را غیرقانونی می‌دانیم و با آنها مخالف هستیم.
دیمیتری پسکوف در پاسخ به پرسش خبرنگاران با اشاره به سابقه مواجهه مسکو با سیاست تحریمی غرب طی سال‌های اخیر افزود: فدراسیون روسیه با زندگی در شرایط تحریم سازگار شده و مصونیت خاصی در قبال تحریم‌ها به دست آورده است.

از نگاه تحلیلگران/ فرصتی که ترامپ به روسیه در میدان نبرد داد
آندری کلینتسویچ، کارشناس سیاسی از جمله صاحب‌نظران روس بود که درباره سخنان دونالد ترامپ درباره احتمال اعمال عوارض گمرکی شدید علیه روسیه در صورت حل و فصل نشدن مناقشه اوکراین در ۵۰ روز آینده، اظهار نظر کرد.
کلینتسویچ در کانال تلگرامی خود تأکید کرد:‌ اینگونه اظهارات ترامپ به مسکو فشار نمی آورد، بلکه بالعکس «به روسیه فرصت می دهد که به موقعیت بهتری در جبهه دست یابد.»
وی پیش‌بینی کرد: آمریکا در دو ماه آینده فعالانه دقیقا به اوکراین فشار خواهد آورد.
کلینتسویچ تصریح کرد: «جهان دید که پوتین در این مذاکرات با آمریکا پیروز می شود، او دستور کار را دیکته می کند. شروط آمریکا در خصوص آتش بس فوری بدون پیش شرط را حالا دیگر حتی به یاد نمی‌آورند.»

تعرفه‌ها، تأثیر زیادی بر اقتصاد روسیه نخواهد داشت
روزنامه اشپیگل نیز نوشت: اروپا از نتایج اعلامیه بزرگ دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، که دیروز درباره روسیه بیان کرد، نامید شده است. به گفته این روزنامه، «اعلامیه پرصدای» او در واقع آن چیزی نبود که خیلی ها امید آن را داشتند. تدابیر رئیس جمهور آمریکا که او قصد دارد در صورت عدم پیشرفت در پروسه صلح اوکراین اتخاذ کند، بیشترین یأس را ایجاد کرد.
این روزنامه افزود: «در واقع این گونه تعرفه های مستقیم، احتمالا تأثیر زیادی روی اقتصاد روسیه نگذاشته اند.»
بنا بر این گزارش، روسیه در سال ۲۰۲۳ مجموعا به ارزش کمتر از پنج میلیارد دلار به آمریکا صادرات داشته است. و در سال ۲۰۲۴ حجم آن از این هم کمتر شد.

ترامپ، توان چرخش انقلابی ندارد
پروفسور فئودور لوکیانوف پژوهشگر «مدرسه عالی اقتصاد» در واکنش به تهدیدهای تعرفه‌ای ترامپ نوشت: موضوع اوکراین بیش از اندازه دشوار است که بتوان با ظاهرسازی به آن فیصله داد.
وی در مقاله‌ای در روزنامه «راسیسکایا گازیه تا» افزوئد: نوشته ترامپ از گزینه هایی که برایش وجود دارند راضی نیست. یا باید عملا به خط مشی بایدن رجوع کرد، یا از فرایند خارج شد و آن را برای دیگران گذاشت. گزینه اول از قبل پیداست که به درد نمی خورد، گزینه دوم چرخش انقلابی را می‌طلبد که ترامپ توان آن را ندارد. رئیس جمهور آمریکا در این دوراهی نیز سعی دارد از این مسأله رهایی پیدا کند.
این پژوهشگر روس خاطرنشان کرد:‌ آنچه که ترامپ اعلام کرد (اولتیماتوم ۵۰ روزه برای حل و فصل مناقشه اوکراین)، انداختن بحران روی دوش متحدان اروپایی و ترفندی جدید در چارچوب جنگ تعرفه ایِ جهانی است که خود وی به راه انداخته است.
لوکیانوف بر این باور است: از دیدگاه ترامپ، با اتخاذ سیاست تهدید تعرفه‌ای، او در حالت چانه‌زنی باقی می‌ماند. از آنجایی که نمی‌تواند از پوتین چیزی به دست آورد، باید فشار بر مسکو را افزایش داد و استدلال‌ها را قوی‌تر کند اما بدون تبدیل شدن به رویارویی آشکار و ورود به تقابل نظامی-فنی مستقیم.
وی ادامه داد:‌ ترامپ همچنان از حملات مستقیم به پوتین خودداری می‌کند، هرچند از همتای روسی خود «بسیار ناراضی» و «ناامید» است. او برای خود فضایی برای مانور و مقداری عقب‌نشینی باقی گذاشته است. به طور کلی، ترامپ همانند همیشه عمل کرد و فراموش نکرد که بار دیگر یادآوری کند: این جنگ من نیست، من کاملاً طرفدار صلح هستم(؟!)
ترامپ به مانور بین گروه‌های حامی خود ادامه می‌دهد و تلاش می‌کند تا در موقعیتی قرار نگیرد که مجبور شود به طور واضح از یک طرف خاص حمایت کند. خطر درگیر شدن در نبرد اوکراین باقی است و حتی افزایش یافته است. اقدامات اعلام شده تأثیر مستقیمی بر وضعیت نظامی-سیاسی نخواهد داشت.
این پژوهشگر روس ادامه داد: «می‌توان گفت مرحله مذاکره روسیه و آمریکا که با تماس تلفنی ترامپ به پوتین در فوریه (۲۴ بهمن ۱۴۰۳) آغاز شد، احتمالاً به پایان رسیده است. ترامپ خسته شده است. از سوی دیگر، موضع پوتین ذره‌ای تغییر نکرده و به نظر نمی‌رسد قصد داشته باشد آن را تعدیل کند تا روابط با ترامپ را حفظ کند. یعنی روسیه معتقد نیست که اکنون در حال چانه‌زنی با آمریکا بر سر چیزی است
وی تصریح کرد: البته «ایده‌های جدید» مرموزی وجود دارد که لاوروف وزیر امور خارجه روسیه به مارکو روبیو همتای آمریکایی‌اش در (دیدار دوجانبه در حاشیه اجلاس آسه‌آن در ) مالزی ارائه کرده است. اما با توجه به تجربه گذشته، می‌توان حدس زد که چیز جدیدی در آنها وجود ندارد - همان تزهای قدیمی هستند که با عبارات کمی متفاوت بیان شده‌اند.
لوکیانوف معتقد است: رویکرد روسیه به حل بحران اوکراین در سه سال و نیم گذشته تغییری نکرده و نشانه‌ای وجود ندارد که اکنون تغییر کند. به ویژه پس از آنکه ترامپ - هرچند با احتیاط - اما به نوعی به روسیه «حمله» کرد.
وی افزود: این وضعیت به احتمال زیاد در مسکو اینگونه استدلال می‌شود که درگیری تمام‌عیار با واشنگتن بر اساس مدل سال‌های ۲۰۲۳ تا ۲۰۲۴ اتفاق نخواهد افتاد (به سادگی منابع لازم برای آن وجود ندارد) و اقدامات نیمه‌کاره به طور کیفی چیزی را تغییر نخواهد داد، اگرچه روند را طولانی‌تر خواهد کرد. مورد آخر به خودی خود ناخوشایند است و هزینه‌ها را افزایش می‌دهد، اما دلیلی برای ایجاد اصلاحات اساسی نیست.
وی ادامه داد: دوم اینکه، ترامپ نمی‌خواهد مدت‌ها درگیر مسأله اوکراین باشد، هدف او این است که هرچه سریع‌تر از این موضوع خلاص شود و او متحدان قدرتمندی – اول از همه در وزارت دفاع آمریکا - دارد که همین را می‌خواهند. با این حال، فارغ از آنچه طرف‌های درگیر می‌خواهند یا انتظار دارند، به نظر نمی‌رسد هیچ یک از طرفین استراتژی بلندمدتی داشته باشند.

ترامپ به نفع روسیه بازی کرد یا اوکراین؟
گنادی پتروف صاحب‌نظر روس نیز در تحلیلی با عنوان «مهلت ۵۰ روزه ترامپ به چه چیزی ختم می شود؟» نوشت: رئیس جمهوری آمریکا از متعجب کردن شهروندان و جهان دست نمی کشد. دونالد ترامپ تغییر مسیر در رابطه با روسیه را اعلام کرد، اما به گونه ای این کار را کرد که گروهی او را بخاطر ضعف سرزنش می کنند و گروهی دیگر بالعکس، بخاطر قاطعیت، او را تحسین می کنند.
وی در مطلبی در روزنامه «نیزاویسیمایا گازیه تا» افزود: نتیجه مستقیم این حرکت رئیس جمهوری آمریکا، به تعویق افتادن تصویب طرح قانون تحریم‌ها علیه روسیه در کنگره آمریکا تا پاییز ۱۴۰۴ است. طرحی که به نظر می رسید مورد موافقت قرار گرفته است و چشم انداز مشکلات جدی برای صادرات حامل های انرژی روسیه را ترسیم می کند.
این صاحب‌نظر روس با طرح این پرسش که «ترامپ خواسته یا ناخواسته به نفع روسیه بازی کرد یا موقعیت های اوکراین را تقویت کرد؟»، اظهار داشت: پاسخ های متفاوتی به این پرسش داده می شود. تنها یک چیز روشن است: ترامپ از صنایع نظامی کشور خودش حمایت کرد و صنایع نظامی اتحادیه اروپا را تضعیف کرد. کرملین نیز تصمیم گرفت زمانی را برای مطالعه آنچه که رئیس جمهور آمریکا گفت، اختصاص بدهد.

مسیر صلح و مذاکرات در هاله ابهام
مروری بر سخنان سخنگوی کرملین طی روزهای اخیر، گویای آن است که دور سوم مذاکرات روسیه و اوکراین در هاله‌ای از ابهام قرار دارد و حتی در صورت برگزاری هم با پرسش‌های جدی درباره امکان دستیابی به راه‌حل همراه است.

نخستین دور مذاکرات مستقیم روسیه و اوکراین در استانبول ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۴ برگزار شده بود که منجر به تبادل اسرا در قالب «هزار نفر در برابر هزار نفر» شد.
پس از دور دوم این مذاکرات که ۱۲ خردادماه انجام شد و با ارائه طرح های پیشنهادی صلح دو طرف به یکدیگر همراه بود، طرفین اقداماتی در زمینه تبادل اسرای جنگی زیر ۲۵ سال، اسرای بیمار و مجروحان جنگی و همچنین تبادل اجساد شمار زیادی از کشته شدگان در جنگ را انجام دادند.

سخنگوی کرملین ۱۹ تیرماه در این باره گفت: روسیه منتظر است تا اوکراین تمایل یا عدم تمایل خود را برای ورود به دور جدیدی از مذاکرات مستقیم نشان دهد.
پسکوف اظهار داشت: «ترجیح می‌دهیم که از طریق مسالمت‌آمیز و دیپلماتیک به اهداف خود دست یابیم، اما تا زمانی که این اتفاق نیافتد، عملیات ویژه نظامی ادامه دارد و واقعیت‌های میدانی هر روز در حال تغییر هستند.»

سخنگوی کرملین ۲۳ تیرماه نیز اظهار داشت: روسیه آمادگی خود را برای برگزاری دور سوم مذاکرات (مستقیم با اوکراین) اعلام کرده و منتظر تعیین تاریخ است، اما ‌آنگونه که مشخص است، کی‌یف عجله‌ای در این زمینه ندارد.

پسکوف ۲۵ تیرماه هم با اشاره به سخنان ترامپ مبنی بر ناامیدی از روسیه در موضوع حل و فصل مناقشه اوکراین گفت: اظهارات زیادی درباره این موضوع مطرح شد، سخنان زیادی در مورد ناامیدی، اما ما، البته، می‌خواهیم امیدوار باشیم که به موازات آن، بر طرف اوکراینی فشار وارد شود.
وی ادامه داد: طرف روسی از همه کشورها می‌خواهد که در ترغیب اوکراین به ادامه مذاکرات مستقیم و تعیین زمان دور دیگری از مذاکرات، کمک کنند.
سخنگوی ریاست جمهوری روسیه در پاسخ به این پرسش که آیا مسکو از شرکای خود چنین کمکی را درخواست دارد؟، گفت: ما از همه می‌خواهیم که این کار را انجام دهند.
وی اظهار داشت: در این مورد، ایالات متحده - تلاش‌های میانجیگرانه دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا و تیمش - اصلی‌ترین کشور در ترغیب اوکراین به ادامه مذاکرات محسوب می‌شود.
پسکوف در پاسخ به پرسش دیگری نیز گفت: کرملین، سخنان زلنسکی (رئیس‌جمهوری اوکراین) در مورد جدی‌تر شدن روند گفت‌وگوها با روسیه را یک سیگنال مثبت می‌داند؛ مسکو کاملاً با این موضوع موافق است.

آنچه به وضوح دستیابی طرفین به راه‌حل را دشوار کرده است، اختلاف‌نظرها درباره راهکارهای برقراری صلح است.
سخنگوی کرملین ۳۰ تیر ۱۴۰۴ درباره یادداشت‌های مبادله‌ شده روسیه و اوکراین در دور دوم مذاکرات استانبول درباره راهکارهای پیشنهادی هر یک از طرفین درباره حل و فصل مسالمت آمیز مناقشه کنونی گفت: این یادداشت‌ها کاملاً در تضاد با یکدیگر هستند، بنابراین نیاز است که پیگیری‌های دیپلماتیک زیادی صورت گیرد.
پسکوف توضیح داد: «پیش‌نویس تفاهم‌نامه ما وجود دارد، پیش‌نویسی هم توسط طرف اوکراینی ارائه شده است. در حال تبادل نظر و در واقع مذاکره در مورد این دو پیش‌نویس هستیم که در حال حاضر کاملاً در تضاد کامل با یکدیگر هستند. بنابراین، کارهای دیپلماتیک زیادی در پیش است.»

بنا بر اعلام مسکو، یادداشت طرف روسی در مورد توافق‌نامه که در مذاکرات استانبول به هیأت اوکراینی ارائه شد، حاکی از بی‌طرفی اوکراین و ممنوعیت هرگونه فعالیت نظامی توسط کشورهای ثالث در خاک آن است.
بخش اول این سند شامل «شاخص‌های اصلی توافق‌نامه نهایی» است. بخش دوم که به شرایط آتش‌بس اختصاص دارد، شامل دو سناریو برای ادامه روندها است. به طور خاص، یکی از شرایط مورد نظر روسیه، عفو عمومی «زندانیان سیاسی» اوکراین و آزادی پرسنل نظامی و غیرنظامیان بازداشت شده در این کشور است. بخش سوم، روند مراحل و بازه زمانی اجرای آنها را مشخص می‌کند.

در چنین فضایی است که مدیر مؤسسه اقتصاد و راهبرد نظامی جهان مدرسه عالی اقتصاد مسکو معتقد است: جنگ روسیه و اوکراین در سال ۲۰۲۵ به پایان نخواهد رسید.
دمیتری ترنین در مصاحبه با روزنامه روسی کامرسانت گفت: این جنگ پس از اتمام عملیات‌های نظامی نیز به پایان نخواهد رسید چرا که مناقشه کنونی تنها بر سر اوکراین نیست بلکه جنگ نیابتی غرب علیه روسیه است.
وی ادامه داد:‌ این جنگ نیابتی، بخشی از جنگ جهانی است که هم‌اکنون جریان دارد و غرب در آن بر سر حفظ هژمونی جهانی مبارزه می کند و این جنگ طولانی خواهد بود.
این تحلیلگر روس در ادامه تاکید کرد : آمریکا، چه با دونالد ترامپ و چه بدون او، دشمن روسیه باقی خواهد ماند و در این مبارزه، پای سرنوشت نه جایگاه اوکراین بلکه موجودیت روسیه در میان است.

بیشتر بخوانید

به گزارش ایران اکونومیست، رئیس جمهور روسیه ۲۱ فوریه ۲۰۲۲ (دوم اسفند ۱۴۰۰) با انتقاد از بی‌توجهی غرب به نگرانی‌های امنیتی مسکو، استقلال جمهوری‌های خلق دونتسک و لوهانسک را در منطقه دونباس به رسمیت شناخت.
ولادیمیر پوتین سه روز پس از آن، پنجشنبه ۲۴ فوریه (۵ اسفند ۱۴۰۰) نیز عملیاتی نظامی که آن را «عملیات ویژه» خواند، علیه اوکراین آغاز کرد و به این ترتیب روابط پرتنش مسکو - کی‌یف به رویارویی نظامی تبدیل شد.
آمریکا و کشورهای غربی در پاسخ به این اقدام روسیه، تاکنون تحریم‌های گسترده‌ای را علیه مسکو اعمال و میلیاردها دلار تسلیحات و تجهیزات نظامی به کی‌یف ارسال کرده‌اند.
خبرگزاری رویترز ۱۸ تیرماه ۱۴۰۴ در گزارشی نوشت: روسیه حدود ۱۹ درصد از قلمروی را که در سطح بین‌المللی به عنوان سرزمین اوکراین به رسمیت شناخته شده، تصرف کرده است.
بر اساس این گزارش، کنترل منطقه لوهانسک، بیش از ۷۰ درصد از مناطق دونتسک، زاپوریژیا و خرسون و همچنین بخش‌هایی از مناطق خارکیف و سومی به کنترل روسیه درآمده است.