وی با بیان اینکه همه کفش های استاندارد باید دو تا 2.5 سانتی متر پاشنه داشته باشند، گفت: این درحالی است که متاسفانه بیشتر صندل ها بدون پاشنه بوده و کف آنها تخت است که به آنها پاشنه منفی گفته می شود و همین امر استفاده از آنها را زیان آور کرده است.
خاموشیان اظهار کرد: پاشنه منفی در این نوع کفش ها موجب می شود تا وزن بدن به جای پاشنه به کف پا وارد شده و از آنجا این فشار مستقیم به زانو و کمر وارد شود.
وی افزود: علاوه بر پاشنه، بسیاری از صندل ها پوشش مناسبی در قسمت بالای خود ندارند و تنها چند بند مختصر بر روی کفه کفش به هم متصل شده است و همین امر موجب شده این نوع صندل ها خاصیت کفش مناسب که پوشندگی و محافظت از پا است را نداشته باشند.
این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه اظهار کرد: نبود محافظ مناسب بر روی پا به هنگام استفاده از صندل، موجب خشکی و آسیب پا و نیز تغییر فرم ناخن ها می شود.
خاموشیان اظهار کرد: همچنین از آنجا که این نوع کفش ها پوشش بالایی مناسبی ندارند، افراد به هنگام راه رفتن با آنها محتاط تر گام برداشته و قدم های آنها کوتاه می شود که همین امر نیز موجب خستگی زودرس و افزایش فشار بر انتهای لگن می شود.
وی توصیه کرد: افراد به جای صندل از کفش هایی که حداقل دو سانتی متر پاشنه داشته و پوشش مناسب در قسمت بالای خود دارند استفاده کنند و سعی کنند کفش آنها دارای تهویه باشد، به نحوی که قسمت های کوچکی از کفش آنها دارای منافذ باشد.