در صورت کمبود منیزیم در بدن ما مشکلاتی از نظر روحی و روانی و جسمی برای ما دارد.
کمبود منیزیم اثرات روحی روانی دارد:
- اضطراب، استرس، عصبانیت
- هیجان و اضطراب
- حس عاطفی و اضطراب
- فقدان انرژی، کار زیاد یا خستگی
- مختل شدن خواب
- حساسیت به صدا و نور
کمبود منیزیم در بدن باعث:
- گرفتگی عضله، انگشتان پا
- سفتی عضلات
- انقباضات عضلانی خود به خودی به عنوان مثال لرزش پلک، در زمان به خواب رفتن و حالت مبهوت بودن
- بیقراری و بی حسی پاها
- سردرد
- دست و پای سرد
- درد دندان
افراد برای جبران کمبود منیزیم میتوانند آن را از مواد غذایی روزانه به دست بیاورند زیرا در اغلب مواد غذایی منیزیم وجود دارد.
با توجه به مطالعهای به نظر میرسد که 70 درصد جمعیت دنیا کمبود منیزیم دارند، بدن زنان 360 میلی گرم و مردها 420 میلی گرم منیزیم لازم دارد. در واقع بدن همه انسانها به منیزیم نیاز دارد اما برخی با خطر بالاتری در کمبود آن مواجه هستند.
چه موقع بدن منیزیم از دست میدهد؟
- در طول دورههای استرس
- ورزش: به دلیل مصرف انرژی بالا و عرق کردن.
- بارداری: در این دوره بدن نیاز بیشتری به منیزیم دارد و گرفتگی عضلانی اغلب اولین نشانه کمبود منیزیم است و تغذیه با شیر مادر نیز این امر را افزایش میدهد.
- دانش آموزان: به دلیل تمرکز زیاد در درس و استرس امتحانات به منیزیم بیشتری نیاز دارند.
عادت غذایی سالم تنها روش پر کردن این کمبود نیست بلکه بهتر است از مکملها نیز برای جبران این کمبود استفاده کنیم. تفاوتهای زیادی در جذب این مکملها وجود دارد؛ گلیسروفسفات منیزیم محلول در نمک منیزیم است که به خوبی جذب میشود و هیچ اختلال گوارشی به وجود نمیآورد.
ویتامینهای B6، B9 و B12 اثر منیزیم را تقویت میکند و سنتز سروتونین و ملاتونین را ارتقاء میدهد، تأثیر مثبت بر روی خلق و خو دارد و میتوان خواب سریع و راحت داشت.