«سیدمهدی سیدصالحی» اظهار داشت: اگر بخواهیم به صورت درست، مساله دلالی را مورد کنکاش قرار دهیم باید گفت که عمر مدیریتی برخی از مسوولان فوتبال باشگاهی ایران به دلال‌ها گره خورده و در برخی از مواقع نیز این دلالان هستند که زمینه را برای حضور مدیران ضعیف در فوتبال ایران فراهم می‌کنند. دلالی در فوتبال ایران به شدت در حال افزایش است و آسیب اقتصادی و ورزشی این مساله به بازیکن و باشگاه برمی‌گردد.
بازیکن سابق استقلال تهران در تشریح تفاوت دلال با مدیر ورزشی بازیکنان افزود: مدیر برنامه (ایجنت) بازیکن کسی است که از روز نخست ورود یک فوتبالیست به تیم تا زمان فسخ قرارداد همراه او است و تمام برنامه‌های این فوتبالیست را تحت نظر دارد. ایجنت‌ها حتی زمان مصاحبه فرد را نیز تعیین می‌کنند اما دلال این‌گونه نیست و فقط برای معرفی و امضای قرارداد با بازیکن همراه می‌شود. این فرد پس از دریافت حق سهم خود به صورت یک جا، بازیکن را رها می‌کند و فوتبالیست باید خود به دنبال دریافت حقوق و پرداخت مالیات باشد.
این بازیکن که سابقه حضور در تیم‌های فوتبال پرسپولیس و سپاهان را در کارنامه دارد در تبیین آسیب‌های دلالی برای فوتبال ایران عنوان کرد: نخستین آسیب این مساله ظهور و افول زودهنگام بازیکنان فوتبال است. برخی از فوتبالیست‌ها در کوتاه مدت به تیم‌های بزرگ منتقل می‌شوند اما دوام چندانی ندارند. این در حالی است که یک بازیکن با تجربه از روز اول وارد تیم بزرگ نخواهد شد، بلکه با حضور در تیم‌های پایه و نیمکت ذخیره اصول فوتبال را خواهد آموخت تا بتواند در زمین مسابقه کارایی لازم را داشته باشد.
این مهاجم سابق فوتبال ایران با بیان اینکه فرد و باشگاه بازنده فعالیت‌های دلال‌ها هستند افزود: در زمان قرارداد بازیکن، دلال دستمزد خود را یک جا دریافت خواهد کرد و بازیکن باید در طول فصل برای دریافت حقوق خود تلاش کند. در حالی که مدیر برنامه اگر حرفه‌ای عمل کند می‌تواند تا پایان قرارداد در کنار بازیکن باشد و در نهایت مالیات و مطالبات او را نیز دریافت کند. همچنین باشگاه با انتخاب بازیکنان مورد نظر دلالان ضرر زیادی متحمل می‌شوند. باشگاه باید مطالبه بازیکنی را پرداخت کند که ممکن است کارایی چندانی در زمین فوتبال نداشته باشد.
او در پایان تاکید کرد: اگر مساله نظارت بر فوتبال به صورت جدی پیگیری شود بدون شک در آینده شاهد کاهش نفوذ دلالان در فوتبال خواهیم بود.
ایرنا
