به گزارش باشگاه خبرنگاران، نشست رسانه نمایش «عاشقانههای خیابان» صبح امروز با حضور شهرام گیل آبادی کارگردان و عوامل نمایش، مدیر عامل موسسه طلوع بی نشانها (حامی مردان، زنان و کودکان آسیب دیده از کارتن خوابی) در خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
شهرام گیل آبادی در این نشست گفت: از دوستانی که در موسسه طلوع بی نشانها همکاری میکنند، تشکر میکنم. باید ابراز نگرانی خود را از حادثه دیروز تئاترشهر اعلام کنم و متاسفم که تئاتر شهر جولانگاه نا امن برای آدمهای نامناسب شده و این بی تدبیری تا این حد ادامه یافته که در اطراف آن تیراندازی شده است. بعضی از دوستان رسانه با ما تماس گرفتند و به یک سری نکات اعتراص داشتند. باید بگویم اهالی رسانه باید قلم برای مردم بگیرند، زیرا به ما گفتند شما نباید به این معضلات بپردازید، من در دوران کودکی آگاهانه هنر را انتخاب کردم و در آن دوران هم موضوعات مفهومی و کودکان با این موضوعات بار میآمدند. ما در راهی که انتخاب کردیم تا آخر راه هستیم و این موضوع واقعیت جامعه ما است.
وی افزود: فکر نکنیم که آسیب اجتماعی در خانه ما را نمیزند مطمئن باشید که این موضوعها گریبان گیر همه خواهد شد و در هر خانهای این موضوع سر باز خواهد کرد. پوزش میخواهم که صحبتهای خود را اینگونه شروع کردم، ولی باید بگویم ما این کار را ادامه میدهیم و رسانهای نمیتواند ما را تهدید کند. شهر باید محمل زیست سالم برای انسانها باشد نه اینکه در قلب تئاتر شهر اینگونه اتفاقها روی دهد.
گیل آبادی با اشاره به آمارها و تحقیقاتی که برای نمایش انجام شد، گفت:ما با ۷۸ زن دستفروش مترو گفتگو کردیم. ۱۵۰۰۰ کودک کار داریم که نمیتوان آن را پنهان کرد. اما ما زمانی که برخی گروههای مرجع را به این سمت بردیم، فرار کردند.
وی افزود: برای قصه «عاشقانههای خیابان» از حدود یک سال و نیم قبل پژوهش را شروع کردیم و کار را به شکل تیمی سامان دادیم و متن آماده شد. در نظر سنجی معمولی متوجه شدیم زنهای دستفروش در مترو احساس امنیت بیشتری دارند و اغلب سرپرست خانواده هستند که این به موضوع فقر باز میگردد. ۶۲ درصد اینها فرزند دارند و در میان کودکان اینها قصههای فراوانی وجود دارد از این رو سعی داریم کار بعدی را درخصوص کودکان اجرا کنیم.
وی ادامه داد : رصا یزدانی و ترانه ای که برای کار خواند، از دل عبور کرده و کار بسیار درخشانی است. سیما تیرانداز، ژاله صامتی و الهام پاوه نژاد بازی های درخشانی دارند و در حین کار در مشکلات این موضوع قرار گرفته اند و سعی کردیم در محفل اجرا مردم هم نظرهای خود را بگویند. باید بگویم هیچ رسانه ای نمی تواند ما را تهدید کند و ما سعی داریم صدای خاموش انسان های مظلوم باشیم.
رجبی مشهود مدیر عامل موسسه طلوع بی نشان ها گفت: سال قبل همین موقع پسری را پیدا کردیم که گوشه چشم آن قی کرده بود و در نهایت به بیمارستان بردیم که گفتند باید چشمش تخلیه شود، هیچ کدام از ما این ها را نمی بینیم. درد، درد بی تفاوتی ما مردم است، کسی حاضر نیست این قشر از جامعه را ببینید. اتفاق تئاتر شهر عجیب نیست زیرا این اتفاق در نتیجه بی توجهی ما است. دلیل به وجود آمدن خانه مادری در دروازه غار این است که خانمی که می خواهد کار کند و دستفروشی کند،کودک خود را آن جا بگذارد تا این کودکان بیش از حد آسیب نبینند.
الهام پاوه نژا در این نشست گفت: این اولین همکاری من با آقای گیل آبادی است و سعی داریم به این داستان بپردازیم.
رضا یزدانی گفت: باعث افتخار من است که در این پروژه در کنار دوستان هستم. من از سال ها قبل ترانه های اعتراضی را داشتم و به نظر من پرداختن به موضوع زنان دستفروش اتفاق مهمی است که تا اندازه ای از مشکلات آنها کم شود، داستان عاشقانه های خیابان داستانی جذاب و عاشقانه دارد.
ابراهیم حقیقی طراح پوستر در این نشست گفت : تئاتر با سیرک و شو فرق دارد و شهروند را به دغدغه دعوت می کند، خوشبختانه نمایش های دکتر گیل آبادی در این سمت و سو است و خوشحالم در کنار دوستان هستم و می دانم که این نمایش هم مورد استقبال قرار می گیرد.
زهره آشتیانی دبیر فراکسیون خانواده در مجلس شورای اسلامی در این نشست گفت : آقای گیل آبادی موضوع جرم بودن دستفروشی را شکست و نشان داد که جرم نیست.
وی افزود:کاری که در این دوره از مجلس انجام دادیم این بود که بودجه را به 300 میلیارد تومان افزایش دادیم ولی رشد زنان سرپرست خانواده و دستفروش قابل توجه است. ما بارها از مجلس گزارش تخصیص بودجه خواستیم ولی ارائه ندادند و نمی دانیم به چه شکلی این بودجه تخیصیص داده شد. ما قانون هایی درخصوص دستفروشی و... داریم ولی آیین نامه برای آن تدوین نشده است. خوشحالم که جلوتر از همه قانون ها و آیین نامه ها، این دوستان برای معضلات اجتماعی تلاش می کنند.
شهرام گیل آبادی در ادامه گفت: من و دوستانم با تئاتر و کاری که بلدیم، به این موضوعات می پردازیم.من از مسئولین انتظار کمک ندارم و می خواهم مردم به کمک بیایند و سعی داریم چیزی که از دست ما بر می آید را ارائه بدهیم.