چرا فردوسی‌پور در پرونده مشکوک ناکام ماند

به گزارش ایران اکونومیست؛  عادل فردوسی‌پور از تک چهره‌های شبکه سه سیماست که توانسته در طول 20 سال گذشته برنامه‌ای رو‌ به‌ رشد، مورد توجه مردم و تأثیرگذار فوتبالی را روی آنتن ببرد.
ولی به نظر می‌رسد عده‌ای از داخل خود شبکه سه و گروه ورزش قصد دارند این زندگی مشترک جذاب را پایان داده و به صندلی دوشنبه شب‌ها برسند.

برکناری چیا فوادی، روزنامه‌نگار جوان و مورد تأیید و اعتماد فیفا از سردبیری بخش خبری سایت نود اتفاقی بود که در دوران پرهیجان و داغ جام جهانی دیده و شنیده نشد. این روزنامه‌نگار جوان مدت‌ها بود که جریان فساد در فوتبال را با جدیت پیگیری می‌کرد و با ورود به موضوع تخلفات در تبلیغات کنار زمین فوتبال وارد منطقه ممنوعه شده بود. از این‌رو، گروه مالی که برنامه نود، پیامک‌ها و سایت آن را در اختیار دارند با این رفتار موافق نبودند و او را در آستانه جام جهانی برکنار کردند.
پس از آن، ماجرای کارلوس پویول و تصمیم مدیر شبکه سه برای نشان دادن الگوهای خاص ذهنی خودش بار منفی و فشار رسانه‌ای عظیمی را با توجیه بحران بی‌دلیل برای صداوسیما به‌وجود آورد، تا حدی که معاون سیما در مقامی که به هیچ وجه شأن منطقی و ساختاری نداشت در اخبار ورزشی به توجیه رفتار مدیر جوان و کم‌تجربه برای دیپورت پویول و مانیش پرداخت.

پس از آنکه مشخص شد اسپانسر پول حضور این دو ستاره را داده ولی آرمان‌گرایی‌های عجیب این روزهای صداوسیما مانع حضور آن‌ها روی آنتن شده، موضوع برای مردم عادی و غیرفوتبالی‌ها عجیب و غیرباورتر شد.
با شروع فصل جدید نود عدم پرداخت شفاف این برنامه به ماجرای مسافران توریستی جام جهانی که گفته می‌شود با هزینه کمیته فرهنگی فدراسیون فوتبال اعزام شده بودند و پس از آن ماجرای عجیب سوپرجام فوتبال ایران و رأی غیرقانونی برای بازی برگزار نشده، از ماجراهای تازه پشت پرده‌ها در فوتبال حکایت داشت.
در طول سه هفته گذشته از این برنامه، پرداخت محدود و خاص به ماجرای درگیری تماشاگران پرسپولیسی با تماشاگران فولاد، درگیری خداداد عزیزی با تماشاگران سپیدرود رشت، نپرداختن ریشه‌ای به ماجرای اردوی غیرفوتبالی دانش‌آموزان یزدی و پس از آن، درگیری‌های غیرفوتبالی اهواز، دلیلی بود که قرار است در فصل جدید نود، اجازه پرداخت شفاف به موضوع‌های خاص داده نشود.

سرانجام دیشب این نمایش عدم شفافیت و استراتژی جدید ندانستن مدیران رسانه ملی برای مردم آشکار شد و آیتم پرونده بررسی شکایت تیم خونه به خونه از نساجی قائمشهر و اتفاقات مشکوک در جریان مسابقه‌های فصل پیش جام آزادگان و پلی‌آف صعود به لیگ برتر، اجازه پخش پیدا نکرد.
کلمات بیان شده فردوسی‌پور در مورد این اتفاق نشان می‌دهد استقلال اجرایی و برد مدیریتی مسئولان این رسانه مهم کشور آن‌قدر پایین آمده که از بیرون این مجموعه امکان متوقف شدن یک پرونده شفاف‌سازی و روشنگری فراهم شده است.

فردوسی‌پور دیشب از کلمات تلخ و ناامیدکننده برای نشان دادن خستگی روحی و جسمی خودش استفاده کرد و به اعتراض، نیم ساعت برنامه خودش را زودتر به پایان رساند. او شاید با تنگ شدن حلقه‌ها دور رگ حیاتی این برنامه - که شفافیت و محبوبیت مردمی است -، به‌زودی مجبور به خداحافظی از این برنامه شود.
ولی سؤال مهم و بی‌جواب، رویه عجیبی است که صداوسیما و به‌خصوص معاونت سیما در قبال پوشش اتفاقات سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و هنری داشت و حالا به حوزه ورزش هم رسیده است.
آیا تلویزیون با این سرعت فرونشست در ارزش‌ها و هنجارهای حرفه‌ای، توان حفظ ورزش به‌عنوان تنها عامل مخاطب‌پسند و درآمدزای این روزهای خود را دارد؟ یا سیاست‌های اشتباه و نفع گروه‌های خاص ارجح بر منافع ملی، این دریچه را هم برای مخاطبان رسانه ملی خواهد بست؟