طرح جدید سربازی ورزشکاران و چند پیشنهاد

به گزارش ایران اکونومیست؛ سردار موسی کمالی، رئیس اداره سرمایه انسانی سرباز ستاد کل نیروهای مسلح دیروز (دوشنبه) از طرح جدیدی برای بازیکنان سرباز در رشته‌های فوتبال، والیبال و بسکتبال خبر داد. طبق طرح جدید، بازیکنانی که در لیگ برتر حضور دارند تا ۲۸ سالگی و بازیکنان ملی‌پوش تا ۳۰ سالگی می‌توانند سربازی‌شان را به تعویق بیندازند و پس از آن به خدمت سربازی بروند.

این طرح نکات مثبتی دارد که یکی از آن‌ها رفع مشکل‌ تیم‌های ملی این رشته‌ها خصوصا در رده‌های امید برای اعزام به بازی‌های برون‌مرزی است. یکی از مشکلات دیگری که طرح جدید بازیکنان سرباز برطرف می‌کند، مشکل هفت بازیکن سرباز تیم ملی بزرگسالان است که کارلوس کی‌روش تضمین حضور این بازیکنان در اردوهای تیم ملی را به عنوان یکی از شروط امضای قرارداد با فدراسیون فوتبال ایران عنوان کرده است. در نتیجه با اجرایی شدن این طرح، یکی از موانع ادامه همکاری ایران با کی‌روش از بین رفت.

همچنین این طرح  به تیم‌های لیگ برتری که معدن بازیکن‌سازی هستند این مزیت را می‌دهد تا مطمئن باشند که می‌توانند از بازیکنان پرورش یافته تیم‌هایشان تا ۲۸ سالگی و حتی در صورت ملی‌پوش بودن تا ۳۰ سالگی بدون هیچ مشکلی استفاده کنند و دیگر مجبور نباشند تا بازیکنانی که سال‌ها برای آن‌ها زحمت کشیدند را به راحتی به تیم‌های نظامی بدهند.

مسعود رضاییان مدیرعامل پیشین فولاد خوزستان - که یکی از معادن بازیکن‌سازی فوتبال ایران - و همچنین مدیرعامل پیشین ملوان بندرانزلی - به عنوان یکی از تیم‌های نظامی - عقیده دارد که مزیت‌های این طرح به معایب آن می‌چربد و همچنین منفعتی که این کار برای تیم‌های بازیکن‌ساز و تیم‌های ملی دارد را به عنوان یکی از بزرگترین مزیت‌های آن مطرح می‌کند اما درباره معایب طرح جدید می‌گوید: "نگرانی راجع به تیم‌های نظامی وجود دارد که قبلا با سرمایه کمی که داشتند، قادر بودند از بازیکنان سرباز استفاده کنند. ملوان و فجرسپاسی نمونه‌ای از این تیم‌ها هستند که در حال حاضر در لیگ دسته یک به فعالیتشان ادامه می‌دهند اما با اجرای این طرح دیگر نمی‌توانند بازیکنان جوان سرباز به خدمت بگیرند و باتوجه به این که به جایی هم وابسته نیستد متضرر می‌شوند."

رضاییان با وجود این که از نکات منفی طرح جدید مطرح شده از سوی سردار کمالی صحبت کرد اما معتقد است که راه‌حل جدید از راه‌حل‌های قبلی بهتر است ولی با این حال بهترین راه‌حل نیست. او می‌گوید: "این طرح نیاز به زمان دارد تا به مرور با مشخص شدن مشکلاتش، بتوان آن‌ها را رفع کرد."

نکته مثبت دیگر طرح جدید، بستری است که می‌توان با ایجاد آن از تجربه حرفه‌ای و بین‌المللی بازیکنانی که به واسطه این طرح در لیگ‌های خارجی بازی‌ کردند، بهره برد.  می‌توان با فراهم کردن شرایطی برای بازیکنان لژیونر که تصمیم دارند در آینده هم مربی‌گری کنند، از آن‌ها در مناطق محروم برای آموزش بازیکنان جوان این مناطق استفاده کرد. طرح پیشنهادی که با توجه به امکانی که نیروهای مسلح برای بازیکنان لژیونر فراهم کرده، به نظر منطقی می‌آید.

وزارت ورزش و جوانان با هماهنگی فدراسیون فوتبال می‌توانند در مناطق محروم و استان‌هایی که بضاعف کافی برای پرورش استعدادهای نوجوان ندارند، امکانات حداقلی را ایجاد کنند و از بازیکنان ملی‌پوشی که سال‌ها لژیونر بوده‌اند و طبق همین طرح جدید بعد از ۳۰ سالگی باید خدمت سربازی‌شان را بگذرانند، برای آموزش استعدادهای آن استان بهره ببرند. در واقع،‌ همان طور که پزشکان بعد از اتمام دوره تحصیلی‌شان باید در یکی از مناطق محروم، دوره‌ای را به عنوان خدمت وظیفه بگذرانند، فوتبالیست‌هایی که تجربه زیادی در اروپا و تیم ملی کسب کرده‌اند هم به جای خدمت در پادگان یا بازی برای تیم‌های نظامی - آن هم در ۳۰ و چند سالگی- می‌توانند بعد از اتمام دوران بازی به عنوان نخستین تجربه مربیگری‌شان،‌ در مناطق محروم، فوتبالیست‌های نوجوان و جوان را آموزش دهند تا هم دوره خدمت وظیفه را بگذرانند و هم در همین حال، خدمت دیگری هم به فوتبال کشور کرده باشند.

مسعود رضاییان درباره این پیشنهاد هم معتقد است: "باید دید که می‌توان شرایط این کار را فراهم کرد یا نه. به این خاطر که بازیکنان بالای ۳۰ سال همچنان شرایط بازی کردن دارند و این که همه این بازیکنان لزوما مربی خوبی نمی‌شوند، با این حال آن‌ها می‌توانند در مناطق محروم به فوتبال این مناطق با فوتبال بازی کردن یا با آموزش فوتبال کمک کنند. البته در گذشته هم ورزشکاران خدمت سربازی را در مکان‌های ورزشی پشت سر می‌گذاشتند و برای مثال در مرزهای کشور پست نمی‌دادند. به همین خاطر خیلی به آن‌ها سخت نمی‌گذشت!"

مدیرعامل پیشین فولاد، خودش هم پیشنهادی درباره بازیکنان سرباز مطرح کرد. او توضیح داد: "می‌شد طرحی را اجرایی کرد که باشگاه‌های ثروتمند که بازیکنان جوان سرباز دارند، در نقل و انتقالات با دادن مبلغ خوبی به تیم‌های نظامی کم‌بضاعت مانند فجرسپاسی و ملوان به این تیم‌ها کمک کنند و همچنان از بازیکنان سربازشان استفاده کنند. با این پول بخش اعظمی از مشکلات تیم‌های نظامی که سرمایه زیادی هم ندارند، حل می‌شود."

 با تمام این اوصاف، طرح جدید بازیکنان سرباز، سه سر سود است و به واسطه آن هم بازیکنان، هم فوتبال باشگاهی و هم فوتبال ملی بهره‌مند می‌شوند. طرحی که بستر لژیونر شدن هر چه بیشتر به بازیکنان ایرانی می‌دهد و دیگر لازم نیست بازیکنان در بهترین سال‌های فوتبالشان به جای بازی در اروپا، در تیم‌های نظامی بازی کنند. همچنین تیم‌های بازیکن‌ساز هم دیگر از این قضیه هراسان نیستند که مجبورند بازیکنی که سال‌ها برای آن تلاش کردند را به یک تیم نظامی بسپارند.

مدیرعامل پیشین ملوان درباره عملکرد بازیکنان سرباز در تیم‌های نظامی به نکته‌ای تکان‌دهنده هم اشاره می‌کند. رضاییان درباره عملکرد این بازیکنان توضیح داد: "بازیکنان سرباز در نیم‌فصل آخر حضورشان در تیم‌ نظامی، عملا بازیکن باشگاه نبودند. تیم‌های نظامی در نیم فصل چهارم حضور یک بازیکن سرباز به شدت از داشتن این بازیکن ضرر می‌دیدند. برای مثال بازیکن می‌دانست که فصل بعد قرار است به پرسپولیس بازگردد به همین خاطر نمی‌خواست مصدوم شود و فقط قصد داشت چند بازی باقی‌مانده را به هر شکلی شده، بگذراند. در نتیجه این بازیکن دیگر همان بازیکن سابق نبود."