روشی درمانی برای نیرومند کردن استخوان ها

به گزارش ایران اکونومیست؛ این درمان همراه با افزایش قدرت و بهبود ساختار استخوان‌های جانوران، میزان شکستگی استخوان را تا 78 درصد کاهش داد و هم‌اکنون امکان به‌کارگیری آن برای انسان به‌ویژه برای فضانوردان که ماهانه تا ۲/۵٪ از چگالی استخوانشان کاسته ‌می‌شود، در حال بررسی است.
به گفته پاسکال گیلوت Pascale Guillot سرپرست این پژوهش در دانشگاه ‌کالج ‌لندن، می‌توان این عوامل را برای تقویت سلول‌های استخوان‌ساز به سالخوردگان و یا به فضانوردان تزریق کرد.
وی ادامه داد: سلول‌های بنیادی‌ای که به کار برده‌ایم در حفاظت از استخوان‌ها شگفت‌انگیزند. استخوان‌ها بسیار نیرومندتر می‌شوند و ساختار درونی استخوان‌ها نیز از کیفیت بسیار بهتری برخوردار می‌شود.
این گروه پژوهشی که مایع‌آمنیوتیک انسان را از اهدا کنندگان تندرستِ باردار در هنگام آزمایش‌های غربالگری در هفته‌ ۱۲ بارداری، و یا درست پیش از به‌دنیاآمدن نوزاد می‌گیرند، سلول‌های بنیادی مزانشیمی مایع آمینوتیک انسان (AFSC) را استخراج و آنها را به موش‌ها تزریق کردند.
موش‌های مورد آزمایش، گونه‌ای پرورش یافته بودند که بیماری استخوان‌شکننده داشتند. این بیماری یک انحراف ژنتیکی است که‌ در آن استخوان ها به آسانی می‌شکنند و همانند پوکی استخوان بر اثر پیری و یا کمبود مواد معدنی ایجاد می شود.
این بیماری همانند پوکی استخوان است، یک چالش معمول، به‌ویژه برای زنان سالخورده که استخوان ها در اثر پوکی (کمبود ‌بافت) شکننده می‌شوند، بنابراین می‌تواند مدلی برای بیماری‌های مربوط به تحلیل رفتن استخوان ها در سن‌های بالا نیز باشد.
هشت هفته پس از تزریق مایع، آزمایش شکنندگی روی استخوان های ران، درشت‌نی، و humerus در همه‌ی ۱۶۸ موش مورد آزمایش و ۱۵۶ موش شاهد آزمایش انجام شد.
با این که در همه موش‌های شاهد دستکم یک شکستگی استخوان دیده شد، اما در موش‌های مورد آزمایش کاهش 69 درصدی در شکنندگی استخوان humerus ، کاهش 89 درصدی در شکنندگی استخوان ران و 79 درصدی در کاهش شکنندگی استخوان درشت‌نی مشاهده شد و در کل شکنندگی استخوان موش‌های مورد آزمایش حدود 78 درصد کاهش نشان داد.
همچنین آزمایش‌ و بررسی های ساختاری و آنالیز مواد نیز روی استخوان ها انجام شد.
براساس گزارش ستاد توسعه علوم و فناوری های سلول های بنیادی و به گفته‌ی گیلوت، تزریق سلول‌های بنیادی به شکل‌گیری استخوان‌های تازه کمک نکرد، اما عامل‌های رشد را از خود آزاد می‌کند که‌ سلول‌های استخوانیِ موجود را در موش ها را چندبرابر می کند و با بازدهی بسیار بالاتری به رشدشان کمک کرده است.
بنا به گفته‌ی این گروه تحقیق، با اینکه پیش از این سلول‌های بنیادی بافت جنین انسان - استخراج شده از بند ناف- نشان داده بودند که نرخ شکستگی استخوان را در موش کاهش می دهند، اما این پیوند نتوانست قدرت استخوان‌ها را افزایش دهد، و تنها به بهبود ساختار استخوان کمک می کنند.
در این تحقیق نشان داده شده است که سلول‌های بنیادی گرفته‌شده از مایع‌ آمنیوتیک در کنار افزایش قدرت استخوان ها، ساختار استخوان ها را نیز بهبود بخشیده است.
این محقق چنین نتیجه گیری کرده است که «ما برای نخستین‌بار نشان دادیم که استفاده از AFSCهای انسان می‌تواند اقدام مناسبی در برابر شکنندگی استخوان باشد. هرچند، باید منتظر نتیجه‌ی آزمایش‌ها در انسان باشیم».
این گروه در حال برنامه‌ریزی برای انجام کارآزمایی های بالینی بر روی این روش است.