برهانی: درباره استقلال حرف دارم ولی سکوت می کنم

به‌ گزارش ‌ایران اکونومیست؛ آرش برهانی در صحبت هایی درباره وضعیت خودش و استقلال صحبت کرد. متن این اظهارات به شرح زیر است:

* نیم فصل اول چطور بود؟  
ابتدای فصل هدف و انگیزه زیادی داشتم. به همین دلیل در ابتدای فصل تمرینات فشرده و سختی را پشت سر گذاشتم و از لحاظ بدنی به شرایط خوبی رسیدم. ولی متاسفانه در ابتدای بازی دوم مصدوم شدم و به علت مصدومیتهای متوالی 9 بازی بعدی پیکان را از دست دادم و زمانی که آماده بازی شدم تیم به هماهنگی کامل رسیده بود و شرایط برای بازی کردن کاملا متفاوت شد چون هم تیم با همان مهاجمان نتیجه گرفته و هم به هماهنگی خوبی رسیده بود.
* انتظار داشتی چنین اتفاقاتی برایت رقم بخورد و دچار بدشانسی شوید؟
متاسفانه در دو، سه سال گذشته به دلیل نیمکت نشینیهای زیاد دچار افت بدنی و شدید روحی شده بودم. بعد از جدایی که دور از انتظارم بود با هدف به پیکان آمدم تا دوباره خودم را در میادین اثبات کنم ولی اصلا انتظار آن همه بدشانسی را نداشتم و نتوانستم هدفهایی را که در ذهن  داشتم را عملی کنم.
* در دو، سه سال گذشته زیاد موفق به گلزنی نشدی. دلیل نیمکت نشینی ات همین موضوع نبود؟
باید چندین مثال بزنم و قضاوت را به عهده هواداران بگذارم. از سال 93 شروع می کنم. در بازی اول فصل مقابل گسترش فولاد که به نسبت اولین بازی و گلزنی و به  وجود آوردن دو، سه موقعیت گلزنی که همان موقعیتها، تمام فرصتهای کل تیم بود عملکرد خوبی داشتم. اما در بازی بعد در تهران و برابر سپاهان به دلیل از دست دادن همان موقعیتهای قبل نیمکت نشین شدم و حتی به عنوان بازیکن تعویضی هم در آن بازی که نتیجه را واگذار کردیم به میدان نرفتم. در آن به دلیل اینکه در ورزشگاه آزادی و در بازی خانگی عقب بودیم موقعیتهای گلزنی زیادی داشتیم که از دست رفت که این موضوع در فوتبال مسئله طبیعی است و امکان دارد همه موقعیتها تبدیل به گل نشود. من انتظار داشتم به خاطر موقعیتهایی که از دست داده بودیم و به همین دلیل من نیمکت نشین شده بودم این بازی را به عنوان بازی فیکس در ترکیب قرار بگیرم. ولی باز هم این اتفاق نیفتاد و انگار این نیمکت نشینیها مخصوص برهانی است و تا هفته پنجم و ششم به نیمکت تبعید شدم. بعد از هفته ها که برایم به دلیل سختیها و ناراحتیها سخت گذشته بود دوباره در مقابل صبا به عنوان بازیکن اصلی به میدان رفتم اما باز هم در عین ناباوری با وجود دادن پاس گل دوباره بین دو نیمه تعویض شدم و این نیمکت نشینیها دوباره تا هفته ها ادامه پیدا کرد. در پایان آن فصل با 8 گل زده و چندین پاس گل عملکردم خوب بود.  
* دل پری دارید.
مطمئنم سالهای بعد به خاطر خواهند داشت که چگونه در بدترین شرایط روحی به میدان می رفتم و به خاطر عشق به تیمم بازی می کردم. شما به خوبی می دانید که یکی از این اتفاقات می تواند یک بازیکن را نابود کند و ناخواسته دچار حاشیه برای خود و تیم شود ولی با وجود تمام این سختیها همیشه موفقیت استقلال برایم مهم بود و سعی می کردم کوچکترین حاشیه ای متوجه تیمم نشود. در تمام این سالهای سخت به دلیل علاقه به تیم استقلال و انصافا حمایت، محبت و انگیزه ای که از طرفداران این تیم می گرفتم سعی می کردم مثمر ثمر باشم ولی واقعا کار سخت و دشواری بود که بتوان آن شرایط را تحمل کرد.
* با توجه به مشکلاتی که گفتی چرا زودتر تصمیم به جدایی نگرفتی که باعث نشود در ابتدای فصل جاری با شرایطی که گفتی کنارت بگذارند؟
باور کنید تمام آمال و آرزوهای من بازی در تیم استقلال بود. حتی زمانی که با استقلال قهرمان لیگ شدم و آقای گلی بازی ها را به دست می آوردم با وجود پیشنهادهای خوب داخلی و خارجی بدون بند و شروط و بدون اینکه از لحاظ مالی بخواهم مشکلی با تیم داشته باشم قرارداد خود را امضا می کردم. در مدتی که برای استقلال بازی کردم حتی یک بار هم پیشنهادهای خود را رسانه ای نکردم و دنبال بازارگرمی هم نبودم. عشق به استقلال و محبتی که هواداران به من داشتند باعث شده بود که آن مشکلات را تحمل کنم و هیچ وقت به فکر جدا شدن نباشم و به امید بهتر شدن شرایط در تیم می ماندم. می توانید از آقای فتح الله زاده و آجرلو سوال کنید. در ابتدای سال 90  من چند پیشنهاد که از نظر مالی خیلی بهتر از استقلال بود را به خاطر این تیم رد کردم. در آن سال ما چند بازیکن اصلی خود را از دست داده بودیم و تیم نیاز به من داشت. من سالهای بعد از آن هم قراردادم را در کمترین زمان با استقلال تمدید می کردم و مسئولین تیم می توانند در این خصوص شهادت دهند. من هیچ وقت دنبال نقاب گذاشتن و دو رو، دو رنگ بودن و دروغ گفتن و بازی با احساسات هواداران نبودم. من این سوال را برای اولین بار این گونه جواب دادم. هیچ منتی هم ندارم. چون برای تمدید قراردادهایم پول گرفتم. درست است می توانستم خیلی بیشتر از مواردی که قرارداد می بستم بگیرم ولی به خاطر عشق به استقلال این کار را کردم و پشیمان هم نیستم.
* چقدر مربیان در اتفاقاتی که گفتی مقصر هستند؟
من همیشه سعی کردم احترام به مربی، استاد و معلمم حفظ کنم. تاکنون به یاد ندارم که در سالهای حضور در کل فوتبال حرفه ای خود با مربیانم به مشکل خورده باشم. من همیشه خودم را مدیون آنها می دانم و اگر پاسخ سوالهای قبلی شما را به آن شکل جواب دادم دلیلش این نبود که بخواهم به مربیانم بی احترامی کرده باشم. نظر آنها در آن مقطع این بوده شاید به این فکر نبوده اند که من در چه شرایط روحی هستم و شاید آن نیمکت نشینیها برایم مشکلی به وجود آورد شاید هم می خواستند با نیمکت نشین کردن من مشکلاتم را حل کنند تا از موقعیتهایی که برای به وجود می آید بهتر استفاده کنم. من دست همه مربیانم را می بوسم و از زحماتشان تشکر می کنم.  
* در چند روز گذشته شایعاتی مبنی بر اینکه می خواهی در نیم فصل از فوتبال خداحافظی کنی چقدر این موضوع واقعیت دارد؟
متاسفانه چند سال است که در نیم فصل هر سال برایم این اتفاقات می افتد. به نوعی به این موضوع عادت کردم. از همین جا به دوستان عزیزی که هرسال در پایان نیم فصل به من لطف دارند باید بگویم هر وقت تصمیمی از انواع و اقسام شایعاتی که برایم درست می کنند گرفتم خودم به اطلاع همگان خواهم رساند و خواهش می کنم دوستان بیشتر از خودم نگران من نباشند.  
* در نیم فصل دوم امسال به دنبال چه اهدافی هستی و چه برنامه هایی برای فوتبالت دارید؟
پس از پایان نیم فصل اول چندین جلسه با مجید جلالی داشتم. من دوست دارم در نیم فصل دوم بازی کنم و این موضوع را با مربی تیم در میان گذاشتم و ایشان با کمال صداقت گفتند که مهاجمان تیم به هماهنگی خوبی رسیده اند و در مقطع فعلی نمی شود به ترکیب تیم دست زد و من باید در نیم فصل دوم هم نیمکت نشین باشم و از آنجایی که بازی کردن برایم خیلی مهم است به ایشان گفتم که اگر در تیمی دیگر بتوانم بازی کنم با جدایی من موافقت می کنند. به دلیل رابطه خوبی که از سالهای قبل با آقامجید داشتم و حتی از زمانی که من شاگرد ایشان هم نبودم از مشاوره های فوتبالی ایشان استفاده می کردم، آقای جلالی به من گفتند اگر چنین شرایطی برایت فراهم بود با جدایی من موافقت خواهند کرد. به هر حال اگر بتوانم به تیم دیگر بروم که خودم را اثبات کنم از پیکان جدا خواهم شد.  
* چه زمانی از فوتبال خداحافظی خواهد کرد؟
من انگیزه و هدفهای زیادی برای فوتبالم دارم و می خواهم در جای دیگر توانایی ام را ثابت کنم. در این راه از تمام سختیها و تلاشها آگاه هستم. باور دارم با تمرین و پشتکار می توانم به تعداد گلهایم افزوده کنم. به نوعی عزمم را جزم کرده ام که نیم فصل دوم فوتبالی خوبی داشته باشم به همین دلیل اصلا به خداحافظی از فوتبال فکر نمی کنم چون اعتقاد دارم عملکردم زمان خداحافظی را مشخص خواهد کرد. من 33 سال سن دارم و این را به چشم خود دیده ام که فوتبال بازی کردن و مثمر ثمر بودن به اعداد و ارقام نیست و باید برای هدفی که داری تلاش کنی و به این ارقام توجه نکنی.
* در این سالها که در استقلال بودی و فراز و نشیبهای زیادی را در این تیم تجربه کرده ای به نظر استقلال چگونه از این شرایط خارج خواهد شد؟
من درباره استقلال حرف زیاد دارم. اما در شرایط کنونی بزرگترین کمکی که می شود به استقلال کرد ایجاد آرامش است. در مقطع کنونی با پیشنهاد و راهکار و انتقاد دیگران نمی توان استقلال را به آرامش رساند. بزرگان تاریخ استقلال مثل علی جباری، حسن روشن و جواد قراب و کسانی که بیش از نیم قرن تجربه دارند و استقلال را برای خودشان نمی خواهند و هیچگاه شخص برایشان در استقلال مهم نبوده می توانند راهکارهای اصولی، دلسوزانه و خوبی داشته باشند که مجموعه استقلال می توانند از نظرات آنها استفاده کند. به نظرم باید از تصمیماتی که مسئولان و مربیان تیم می گذارند احترام گذاشت و به آن اعتقاد داشت. به خاطر اینکه تیمی یک دست و متحد داشته باشیم فقط باید به این تیم آرامش وارد کرد. اتحاد و متحد بودن و جدا از اسمها و خودخواهی ها فقط باید به منافع تیم فکر کرد تا هر چه زودتر استقلال تبدیل به تیمی شود که همه هوداران و کارشناسان از آن انتظار دارند.
* تا اینجای فوتبالت آرزو و یا خواسته ای بوده که به آن نرسیده باشید؟
دو آرزوی دیگر دارم که یکی به استقلال و یکی هم به تیم عشق دوران کودکی ام که در آنجا بزرگ شدم و مدیون مردم خوبش هستم برسم. اگر هم به این آرزوهام نرسیدم بعدها در موردش با شما صحبت خواهم کرد.