لزوم نگاه عمیق‌تر به «انیمیشن» در ظرف بلورین جشنواره فیلم فجر

چهل‌وسومین جشنواره فیلم فجر با حضور ۳۳ اثر در بخش رقابتی کلید خورد تا بازهم بستری برای نمایش آثار منتخب و گردهمایی سینماگران، اهالی رسانه، منتقدان و علاقه‌مندان سینما باشد. گذشته از این رویداد ۱۰ روزه که همه ساله مقارن با جشن وقوع انقلاب اسلامی برگزار می‌شود، یکی از نکات مثبت آن در کنار تنوع ژانر؛ کثرت آثار کمدی، حضور آثار اجتماعی و پرتره‌های تاریخ معاصر و البته نمایش جهار اثر انیمیشن در مهم‌ترین بستر و رویداد هنری کشور است.

آنچنان که بر اهل فن و صاحبان نظر پیداست، سینمای ایران در عرصه انیمیشن، از منظر ساخت و شاخصه‌های فنی، سینمایی تراز، مقبول و پسندیده‌ای‌ست؛ شاخصه‌هایی که به دیده شدن و موفقیت این شکل از فیلم‌سازی در وجوه گوناگونش از جمله جذب مخاطب و فروش گیشه کمک می‌کند. اما آنچه در این بین و باتوجه به پیشرفت ساخت فیلم‌های انیمیشن در ایران جای سوال باقی می‌گذارد، به تعریف تعدد جوایز و نگاه عمیق‌تر به این هنر-صنعت در ظرف بلورین جشنواره فیلم فجر بازمی‌گردد تا سوداهای خود از برای پرواز سیمرغ‌ها بر آسمانش را افزون‌تر ببیند.

انتظار می‌رود در ادوار پیش رو، سیمرغ‌های بیشتری بر شانه‌های رسته‌های گوناگون بخش انیمه آرام بگیرد

آثار انیمیشن درحالی مظروف بخش رقابتی جشنواره فیلم فجر هستند که جز در بخش بهترین انیمه، دست‌شان از رسیدن به سیمرغ‌های سایر رشته‌ها کوتاه است؛ حال این درحالی‌ست که در راستای تقویت این هنر-صنعت، به حتم نیازمند نگاه ویژه‌تر و تخصصی‌تر به این عرصه از فیلم‌سازی هستیم؛ عرصه‌ای که اتفاقا از منظر فنی دست بالا را داریم و به دلیل داشتن سرمایه گزافی چون ادبیات کلاسیک غنی، دست‌مان از قصه و داستان هم پر است.

از این‌رو گذشته از جشنواره امسال که خوشبختانه میزبان چهار اثر انیمه در بخش رقابتی خود است، انتظار می‌رود در ادوار پیش رو، سیمرغ‌های بیشتری بر شانه‌های رسته‌های گوناگون بخش انیمه آرام بگیرد؛ چه‌آنکه بر خلاف نظر برخی فعالان حوزه سینما و رسانه که جای انیمیشن را در فجر نمی‌بینند، جای این سیاق از فیلم‌سازی که از قضا مخاطبان بی‌شماری هم دارد در چنین ظرف شناخته شده‌ای‌ست تا بیش از پیش پی به ارزش آن برده شود.

البته آنچنان که برگزاری مراسم‌ها و جشنواره‌ها و اهدای جوایزی ویژه انیمیشن در نیا مرسوم است، برگزاری جشنواره پویانمایی نیز در ایران مرسوم است که طی برگزاری دوسالانه خود، مختص نمایش و رقابت این آثار می‌پردازد، اما اینجا صحبت مشخصا درباره رقابت آثار انیمه در کنار فیلم‌های بلند سینمایی در ظرفی به نام جشنواره فیلم فجر است تا ضمن ارائه و اشاعه، فرصت بیشتری هم برای رقابت و دیده شدن به چشم آمدن داشته باشند.

شاید همین حضور در جشنواره فیلم فجر نیز سبب شود تا سیاستگذاران جشنواره بین المللی پویا نمایی تهران ضمن سالانه کردن این رخداد مهم سینمایی، برنامه هایی را در جهت گسترش این هنر صنعت در میان عامه مردم و همچنین تقویت بیش از پیش اکران آثار منتخب کوتاه و بلند شرکت در آن عملیاتی سازند.