به گزارش ایران اکونومیست، در متن این نامه سرگشاده که در اختیار رسانه‌ها قرار گرفته، خطاب به سیدرضا صالحی امیری، وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی آمده است: «در هفته‌ها و روزهای اخیر خبری دربارۀ برخی فشارها برای تغییر مدیریت پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری زمزمه می‌شود. جناب‌عالی مستحضرید که یکی از معیارها برای موفقیت در عرصۀ مدیریت، به‌ویژه در عرصۀ مدیریت‌های علمی و فرهنگی، لزوم ثبات و تداوم و پرهیز از بی‌ثباتی است. از این روی، با توجه به این‌که گروه مدیریت پژوهشگاه میراث فرهنگی فقط حدود یک‌ونیم سال است که مشغول فعالیت‌اند و در این مدت نیز فضای پویا و امیدبخش و پرتحرکی را پدید آورده‌اند انتظار داریم با مهیا کردن فرصت و تداوم فعالیت آن‌ها و حمایت‌های لازم مانع گسست و توقف در برنامه‌های خوبی شوید که آغاز شده است و هنوز به ثمر ننشسته و به قدر لازم مجال شکوفایی و تحقق نیافته‌اند.
چنان‌که استحضار دارید ماهیت کار در عرصۀ میراث فرهنگی و به‌ویژه باستان‌شناسی با درنگ و زمان‌بَر است و ثمر دادن کارها مستلزم تداوم است و گسست‌ها و تغییراتِ ناموجه و مستمر به آن آسیب می‌زند. این امر البته به معنی تأیید یکسره و مطلق نیست و معتقدیم می‌بایست با نقد مشفقانه و منطقی به پیشبرد برنامه‌ها کمک کرد.
واقعیت این است که ایران یک کشور معمولی نیست، بلکه یکی از قدیمی‌ترین و پیچیده‌ترین قلمروهای تاریخ و تمدن بشری است و مدیریت میراث فرهنگی آن نیز نمی‌تواند ساده و با آزمون و خطا و با بی‌ثباتی و یکی‌دو ساله باشد. بی‌شک این سخن به معنیِ آزموده را آزمودن نیست که آن خطاست، بلکه دفاع از لزوم مجال دادن به کار مدیرانی است که واجد شرایط بنیادی‌اند و کارنامۀ موفق دارند و نشانه‌های روشن و رو به رشد در کارنامۀ آن‌ها دیده می‌شود. طی ماه‌های گذشته برخی نهادهای تخصصی این حوزه (ازجمله «انجمن علمی باستان‌شناسی ایران»، «جامعۀ باستان‌شناسی ایران»، «انجمن ایران‌شناسی ایران»، «انجمن مرمتگران آثار فرهنگی و هنری» و دیگران) رضایت نسبی و حمایت خود را از کارنامه و فعالیت مدیریت کنونی پژوهشگاه میراث فرهنگی ابراز داشته و خواستار اجتناب از بی‌ثباتی در این جایگاه و لزوم ابقاء و تداوم فعالیت آنان شده‌اند. لذا ما امضاءکنندگان این نامه نیز ضمن حمایت از داوری و نظر آن‌ها بر این درخواست جامعۀ تخصصی این حوزه تأکید می‌کنیم و تقاضا داریم از مدیریت‌های غیرتخصصی در سطوح وزارتخانه که طبعاً ناتوان از انجام درست امور هستند اکیداً پرهیز شود. همچنین به وزیر محترم پیشنهاد می‌کنیم که در سطوح ارشد وزارتخانۀ میراث فرهنگی، گردشگردی و صنایع دستی نیز از متخصصان توانا، کاردان، خوش‌نام و خوش‌فکر کشور بهره بیشتری گرفته شود. استحضار دارید طی روزهایی که رئیس‌جمهور محترم در حال انتخاب وزرا بودند نام یکی از باستان‌شناسان نام‌آشنای کشور نیز در میان نامزدهای وزارت میراث فرهنگی و گردشگری در کارگروه مربوطه پیشنهاد شده بود؛ انتظار می‌رود از ظرفیت موجود استفاده و از ایشان در جایگاه مناسبی بهره برده شود.
باستان‌شناسی یکی از دانش‌های مهمی است که در روزگارِ پر تنش و کشمکش ما، سیاست‌مداران و مدیران فرهنگی در عرصه‌های جهانی به هیچ وجه از قابلیت‌های آن برای ایجاد وفاق ملّی، توسعه و رفاه و همبستگی اجتماعی و نشاط فرهنگی غافل نیستند. لذا درخواست می‌شود به این امر توجه ویژه مبذول شود و ظرفیت‌های کشور در این زمینه هدر نرود.»
فخری دانش‌پورپرور (دانشگاه تهران، باستانشناس پیشکسوت)، حکمت‌الله ملاصالحی (دانشگاه تهران، باستانشناس پیشکسوت)، مهدی رهبر (وزارت میراث فرهنگی، باستانشناس پیشکسوت)، اسماعیل یغمایی (وزارت میراث فرهنگی، باستانشناس پیشکسوت)، آرمان شیشه‌گر (وزارت میراث فرهنگی، باستانشناس پیشکسوت)، علیرضا هژبری نوبری (دانشگاه تربیت مدرس، باستانشناس پیشکسوت)، محمدرحیم صراف (وزارت میراث فرهنگی، باستانشناس پیشکسوت)، بهمن فیروزمندی (دانشگاه تهران، باستانشناس پیشکسوت)، سیدمنصور سیدسجادی (وزارت میراث فرهنگی، باستانشناس پیشکسوت)، محمدرضا خلعتبری (وزارت میراث فرهنگی، باستانشناس پیشکسوت)، رجبعلی لباف خانیکی (میراث فرهنگی خراسان، باستانشناس پیشکسوت)، سیامک سرلک (وزارت میراث فرهنگی، باستانشناس پیشکسوت)، کوروش محمدخانی (دانشگاه شهید بهشتی، و رئیس هیأت مدیره «جامعۀ باستان‌شناسی ایران»)، محمداسماعیل اسمعیلی جلودار (دانشگاه تهران، و رئیس «انجمن علمی باستان‌شناسی ایران»)، حامد وحدتی‌نسب (دانشگاه تربیت مدرس)، میثم لباف خانیکی (دانشگاه تهران)، حمیدرضا ولی‌پور (دانشگاه شهید بهشتی)، علی شجاعی اصفهانی (دانشگاه هنر اصفهان)، زهره شیرازی (دانشگاه زاهدان)، ژاله کمالی‌زاد (دانشگاه شهید چمران اهواز)، حسنعلی عرب (دانشگاه هنر شیراز)، مژگان خانمرادی (دانشگاه تهران)، جواد حسین‌زاده ساداتی (دانشگاه کاشان)، شکوه خسروی (دانشگاه کردستان)، میثم شهسواری (دانشگاه جیرفت)، رضا ناصری (دانشگاه زابل)، عابد تقوی (دانشگاه مازندران)، اکبر عابدی (دانشگاه هنر تبریز)، سعید امیرحاجلو (دانشگاه تربیت مدرس)، حسین کوهستانی (دانشگاه بیرجند)، شاهرخ رزمجو (دانشگاه تهران)، روح‌الله شیرازی (دانشگاه زاهدان) و کامیار عبدی (دانشگاه شهید بهشتی) از جمله امضاکنندگان این نامه هستند.
