به گزارش ایران اکونومیست، در سال ۱۳۹۰ معاونت پژوهش موزه انقلاب اسلامی و دفاع مقدس تهران به منظور ثبت و انتقال تجربیات گران سنگ رزمندگان حوزه مخابرات و الکترونیک دفاع مقدس، با دعوت از ۵۰ پیشکسوت این حوزه در نیروهای مسلح (ارتش و سپاه) و برگزاری ۱۸ جلسه ۲ ساعته مصاحبه گروهی، برگی از فعالیت‌های ارزشمند حوزه ارتباطی بسیار حساس و موثر با سیم و بی سیم در میدان نبرد دفاعی هشت ساله را ثبت کردند.
پس از آن مدیریت اسناد و کتابخانه های موزه در سال ۱۳۹۷ برنامه پیاده‌سازی متون مصاحبه ها و تدوین آن را در قالب یک جلد کتاب برای بهره‌برداری مخاطبان خاص ارائه کردند.
یک جلوه از هزاران
در بخشی از این کتاب آمده است: در تابلوی مخابرات هوانیروز؛ یک آرم الله در قسمت بالا و دو بالگرد به سمت الله پرواز می کنند، یک لوگوی مخابرات هم پایین آرم. یعنی یک خلبان اول امید به خدا دارد بعد مخابرات، اگر مخابرات نباشد امکان هیچ تحرکی برای او نیست.
هوانیروز در عملیات محرم، در نزدیک‌ترین پد تخلیه مجروح و نزدیک دشمن نیروی مخابراتی داشت.یک اپراتور و یک راننده خودروی برج مراقب در نزدیک ترین منطقه نبرد مستقر بودند و با خلبان ارتباط برقرار می کردند. می دیدم نیروی مخابراتی هوانیروز در گرمای ۵۵ درجه نهر عنبر چشم سری، زیر آفتاب نشسته و مشغول هدایت بالگرد است. بعد از اتمام پرواز، یک خمپاره وسط جیپ فرود آمد و همه خدمه آن شهید شدند. هوانیروز در خط مقدم هفت شهید و هشت اسیر داشت. این عزیزان در خط مقدم، جهت باد و موانع مین گذاری را به خلبان می گفتند. خیلی از اوقات خلبان برای تخلیه مجروح روی میدان مین می‌نشست. این عزیزان به عنوان یک هدایتگر وسیله پروازی عمل می کردند.
صرفه جویی در مصرف باطری
در صفحه ۱۳۸ این کتاب آمده است: حدود ۷۰ پایگاه در کردستان داشتیم و یکی از مشکلات مخابراتی در کردستان، باطری بود. قبل از شروع جنگ، بیشترین بی سیم ۷۷ در کردستان، آن هم در مریوان استفاده می شد. یک مسئول مخابرات و یک ماشین، ۷۰ پایگاه در ۱۰۰ کیلومتر نوار مرزی، آن هم با آن شرایط جاده ها. جاده ای خاکی که باید با سرعت عبور می کردی تا به تاریکی هوا، کمین کومله و دمکرات ها برنخوری.
کتاب مخابرات و الکترونیک در دفاع مقدس سال ۱۴۰۲ در ۲۲۹ صفحه از سوی انتشارات سرو چاپ و روانه بازار نشر شد.
