به گزارش ایران اکونومیست، فرهاد خادمی در یادداشتی در سیاست روز نوشت: آقای حسین‌زاده معاون جدیدالورود به دولت دکتر پزشکیان، اخیراً حرف بسیار جدی و دقیقی زده است که در واقع یکی از دردهای مزمن اصلی کشور بوده و هست. ایشان که تا چند هفته پیش نماینده شهرهای محروم بوده می‌گوید؛ نمی‌شود در تهران برای کل ایران نسخه پیچید.
همان‌طور که بر این باوریم یارانه‌های ما باید هدفمند باشد، سرمایه‌گذاری‌های ما نیز باید هدفمند شود. وی تاکید کرده است که نمی‌توانیم در تهران بنشینیم و برای تمام پهنه‌ی سرزمینی ایران نسخه‌ای واحد تجویز کنیم و تصور کنیم همین نسخه برای تمام ایران پاسخگو است.
معاون رییس جمهور دقیقاً دست روی دمل چرکینی گذاشته است که طی سال‌های گذشته نه تنها باعث توسعه و پیشرفت مناطق مختلف کشور نشده است بلکه باعث گردیده سرمایه‌های مادی و معنوی زیادی نیز به هدر رود.
یکی از اشکالات و موانع مهم توسعه و محرومیت زدایی در کشور این است که برنامه‌های سرمایه گذاری بر اساس شرایط حاضر و منطقه‌ای و با توجه به نیازهای واقعی مناطق طراحی و اجرایی نمی‌شود.
از آنجا که مرکز نشینی و تهران نشینی یک آفت بزرگ ملی است و بخش عمده‌ای از مدیران، ایران را در تهران خلاصه می‌بینند و تهران را هم ونک به بالا قبول دارند لذا به همین دلیل و وجود چنین تفکری همواره شاهد آسیب زایی برنامه‌های توسعه‌ای هستیم. از نظرگاه معاون رییس جمهور، طراحی و سازماندهی برنامه‌های سرمایه‌گذاری باید در استان‌های مختلف و با توجه به نیازهای واقعی هر منطقه طراحی شود.
متاسفانه بر خلاف برنامه‌های سرمایه‌گذاری در دنیا، در کشور ما اکثر طرح‌ها فاقد پیوست‌های فرهنگی و اجتماعی است و به همین خاطر شاهد هستیم که با استقبال مردم روبرو نمی‌شود.
حال که یک قوه عاقله در بدنه مدیریتی دولت به این نتیجه و درک مهم از مسایل و مشکلات کشور رسیده است چه خوب می‌شود که این دیدگاه و نظر در یک سطح کلان و بزرگ پیاده سازی شود تا شاهد یک توسعه متوازن در کشور باشیم و از این رهگذر مردم نیز از فقر و فلاکت رهایی یابند و امید است که نظام بودجه نویسی کشور هم با این نگاه به سامان برسد.
