توجه برنامه پزشکی خانواده و نظام ارجاع به بیماری دیابت

به گزارش ایران اکونومیست، دکتر علی جعفریان در همایش «چالش‌ها و راهکارهای مدیریت بیمار-محور دیابت در ایران» که صبح امروز (۲۴ آبان) توسط انجمن دیابت گابریک برگزار شد، اظهار کرد: مردم و سازمان‌های مردم نهاد در پیشبرد سیاست‌ها بسیار نقش دارند و بدون حضور مردم و سازمان‌های مردم نهاد نمی‌توان سیاست‌ها را پیش‌برد. وزارت بهداشت از سازمان‌های مردم نهاد حمایت می‌کند. سازمان‌های مردم نهاد که در راستای حل مسائل اجتماعی گام برمی‌دارند، کارهای بزرگی انجام می‌دهند.

دیابت یک مساله اجتماعی است

مشاور عالی وزیر بهداشت با بیان اینکه بیماری دیابت یک مساله اجتماعی است، خاطرنشان کرد: دیابت فقط یک بیماری نیست بلکه یک موضوع اجتماعی است چراکه این بیماری مؤلفه‌های بسیاری را تحت تاثیر قرار می‌دهد.  

او با اشاره به «سیمای مرگ ایرانی‌ها» گفت: سکته‌های قلبی و مغزی از جامعه علل مرگ ایرانی‌ها هستند و بررسی‌ها بیانگر این است که بیماری دیابت با سکته‌های قلبی و مغزی ارتباط مستقیم دارد.  

ضرورت شناسایی مبتلایان به دیابت نوع یک

جعفریان با بیان اینکه تعداد مبتلایان به دیابت نوع ۲ در کشور بسیار زیاد است، افزود: بیماران بسیاری پر کشور حضور دارند که دارو مصرف می‌کنند. علاوه بر مبتلایان به دیابت نوع ۲، مبتلایان به دیابت نوع یک نیز می‌بایست به‌سرعت در کشور شناسایی شوند. اغلب افرادی که مبتلا به دیابت نوع یک هستند به دلیل ابتلا به یکی از عارضه‌های دیابت نوع یک شناسایی می‌شوند. شناسایی مبتلایان به دیابت نوع یک در این مرحله به این معناست که کشور در فرایند کنترل و درمان عقب افتاده است.  

کبد چرب، عامل اصلی پیوند کبد در کشور

وی با بیان اینکه «کبد چرب» دلیل اصلی پیوند کبد در کشور است، اظهارکرد: اگرچه برخی تصور می‌کنند که ابتلا به بیماری هپاتیت، عامل اصلی پیوند کبد در کشور است اما این بیماری عامل اصلی پیوند کبد نیست. خوشبختانه، بیماری هپاتیت تقریبا کنترل شده، به‌نحوی که هپاتیت B با واکسن و هپاتیت C با دارو در حال درمان است و تقریبا مورد جدیدی در پیوند کبد ناشی از ابتلا به هپاتیت در کشور نداریم.

جانشین وزیر بهداشت با بیان اینکه موارد پیوند کبد ناشی از کبد چرب در کشور بسیار زیاد است، توضیح داد: ایران از ۲۰ سال گذشته تا به امروز با ابتلا به بیماری‌های جوامع صنعتی مواجه شده است این در حالیست که تمام ویژگی‌های جوامع صنعتی را نداریم.

دیابت جزو ۵ ریسک‌فاکتور اصلی

جعفریان با بیان اینکه توجه به دیابت، یک موضوع ضروری است، گفت: توجه به دیابت از دو منظر «مسائل اجتماعی» و «ریسک‌فاکتورها» اهمیت دارد چراکه این بیماری بر مولفه‌های اجتماعی اثر می‌گذارد همچنین جزو پنج ریسک فاکتور اصلی است.

نقش پزشکی خانواده و نظام ارجاع در کنترل دیابت

وی با اشاره به برنامه «پزشکی خانواده و نظام ارجاع» توضیح داد: وزارت بهداشت به موضوع کنترل دیابت با استفاده از برنامه پزشکی خانواده و نظام ارجاع توجه کرده و این موضوع را در برنامه‌ریزی‌های خود قرار داده است. طی سفر اخیر خود به استان‌های آذربایجان شرقی، فارس و مازندران از مراکز پزشکی خانواده این استان‌ها بازدید کردم و در ارتباط با کنترل دیابت پرسش‌هایی مطرح و از آنان درخواست کردم که چگونگی مراقبت و کنترل وضعیت یک بیمار دیابتی را توضیح دهند.

مشاور عالی وزیر بهداشت ادامه داد: اگر بخواهیم مشکل بیماران دیابتی را به‌صورت سیستماتیک حل کنیم، موضوع ارجاع، کنترل و جلوگیری از شناسایی نشدن بیماران می‌بایست در کانون توجه قرار گیرد و مسیری که برای تحقق حل مشکلات بیماران درنظر گرفته می‌شود یک مسیر سیستماتیک است.

وی در ادامه گفت: برخی مراکزی که نسبت به کنترل وضعیت بیماران دیابتی اقدام کرده‌اند، توانسته‌اند دست به اقدامات بزرگی بزنند و مسائلی مانند A۱c بیماران را هر سه ماه یک بار کنترل کنند.  

ورود استارت‌آپ‌ها به دیابت

مشاور عالی وزیر بهداشت اضافه کرد: استارت‌آپ‌ها می‌توانند در زمینه برخی مولفه‌ها مانند CGM و پمپ انسولین که در برخی کشورها به مرحله استفاده عمومی رسیده است به درمان دیابت کمک کنند. پمپ انسولین در زمینه دیایت نوع یک بسیار اثرگذار است. استفاده از تکنولوژی می‌تواند سبب تغییر شرایط کنونی در افق‌های آینده شود.

ضرورت توجه به دیابت نوع یک

وی با بیان اینکه کشور با مسائل متعددی روبرو است، افزود: دیابت نوع یک، از مسائل چالش‌های کشور است و توجه به تمام مسائل اجتماعی به منابع مالی فراوانی نیاز دارد. مسائل اجتماعی می‌بایست با توجه به میزان منابع موجود در کانون توجه قرار گیرد و از ظرفیت تمام مجموعه‌ها مثل سازمان‌های مردم نهاد می‌توان استفاده کرد.  

تحمیل هزینه‌های درمانی بر سیستم درمانی کشور

جعفریان در پایان گفت: دیابت نه تنها هزینه‌های فراوانی را به بیمار و خانواده او تحمیل می‌کند بلکه هزینه‌های هنگفتی را بر کشور وارد می‌کند. خانواده و بیمار، قربانی اول بیماری دیابت هستند و پس از آنان نظام بهداشتی کشور به عنوان قربانی دوم بیماری دیابت به حساب می‌آید چرا که هزینه‌های درمان این بیماری را می‌بایست پرداخت کند. تمام تلاش خود را برای موضوع بیماری دیابت می‌بایست به کار گیریم.