هادی محمدپور، نماینده گناباد و عضو کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی در گفت وگو با ایران اکونومیست درباره طرح نشان‌دار کردن مالیات‌ها و تأثیر آن بر توسعه مناطق محروم گفت: یکی از مسائل کلیدی که در برنامه هفتم پیشرفت به آن پرداخته شده، توزیع عادلانه منابع مالیاتی در کشور است. ما باید توجه کنیم که کشور تنها نباید به کلان‌شهرها متمرکز شود. در حال حاضر، تمرکز منابع و امکانات در شهرهایی مانند تهران، مشهد و اصفهان باعث می‌شود که مناطق کوچک‌تر و شهرستان‌ها به فراموشی سپرده شوند.
وی با اشاره به معضلات اقتصادی شهرستان‌ها، اظهار داشت: متأسفانه، بسیاری از پروژه‌های عمرانی در این شهرستان‌ها به دلیل کمبود منابع مالی در وضعیت بلاتکلیفی قرار دارند. این در حالی است که استان خوزستان با ۱۸ هزار میلیارد تومان مالیات، همچنان با کمبود زیرساخت‌ها مواجه است و پروژه‌ها به پیشرفت فیزیکی ۴۰ تا ۵۰ درصد متوقف شده‌اند.
محمدپور ادامه داد: طرح نشان‌دار کردن مالیات‌ها می‌تواند یک راهکار مؤثر باشد. به این ترتیب که مودیان مالیاتی مشمول تبصره ماده ۱۰۰ می‌توانند بر اساس شاخص‌های تعیین‌شده توسط دولت، محل هزینه‌کرد مالیات خود را مشخص کنند. این طرح به آن‌ها این امکان را می‌دهد که به جای فرار از مالیات، در پروژه‌های عمرانی شهرستان‌ها سرمایه‌گذاری کنند.
او افزود: به عنوان مثال، ما در برخی از شرکت‌ها با مودیان مالیاتی صحبت می‌کنیم و آن‌ها ابراز تمایل می‌کنند که اگر دولت هزینه‌های مالیات‌شان را به پروژه‌های خاص مانند ساخت بیمارستان‌ها تخصیص دهد، به راحتی حاضر به پرداخت مالیات خواهند بود. این به نوعی هم به نفع دولت است و هم به نفع مردم، زیرا بار مالی را از دوش دولت کم می‌کند.
این نماینده مجلس خاطرنشان کرد: اگر این طرح به درستی اجرا شود، می‌تواند باعث افزایش تمکین مالیاتی و کاهش فرار مالیاتی شود. مودیان مالیاتی با مشاهده آثار مثبت مالیات‌ها در مناطق خود، بیشتر تمایل به پرداخت خواهند داشت و این مسئله به توسعه شهرستان‌ها کمک می‌کند.
محمدپور همچنین بر اهمیت نظارت بر اجرای این طرح تأکید کرد و گفت: "ساز و کار اجرای این طرح بسیار مهم است. باید نظارت دقیقی بر این موضوع وجود داشته باشد تا مالیات‌ها واقعاً در مناطقی که نیاز دارند، هزینه شوند. در غیر این صورت، ممکن است این طرح به اهداف خود نرسد.
وی در پایان گفت: امیدواریم با حمایت کمیسیون اقتصادی و دولت، این طرح به خوبی پیاده‌سازی شود و بتواند عدالت اقتصادی را در کشور تقویت کند. اگر ما بتوانیم به شهرستان‌ها و روستاها توجه بیشتری داشته باشیم و منابع مالی را به درستی مدیریت کنیم، می‌توانیم به توسعه پایدار دست یابیم.
