حسین نمازی نویسنده و کارگردان فیلم سینمایی شه‌سوار در گفت‌وگو با خبرنگار سینمایی ایران اکونومیست درباره وضعیت فعلی فروش فیلم‌ها گفت: مشخص بود که زودپز اقبال خوبی در فروش خواهد داشت و صاحبان سالن‌های سینما، تمایل دارند سانس‌های خود را به این فیلم اختصاص دهند. تا جایی که برخی پردیس‌های سینمایی برخلاف ضوابط، صد در صد سالن‌های خود را به این فیلم دادند و در نتیجه فروش فیلم‌های دیگر با سقوطی عجیب مواجه شد. وقتی فیلم‌ها ضرر کنند، دیگر توانی برای تولید فیلم‌های بعدی نمی‌ماند، هر چند سال یکبار فیلمی مثل زودپز ساخته می‌شود و در نهایت خود سینمادارها هم متضرر خواهند شد
وی افزود: این در دراز مدت ضربه اساسی به اقتصاد کلی سینما وارد می‌کند. وقتی فیلم‌ها ضرر کنند، دیگر توانی برای تولید فیلم‌های بعدی نمی‌ماند و بخشی از توان سینما آرام آرام از بین می‌رود. هر چند سال یکبار فیلمی مثل زودپز ساخته می‌شود و در نهایت خود سینمادارها هم در آینده متضرر خواهند شد.
نمازی درباره میزان فروش و اقبال نسبت به فیلم خود گفت: طبیعی است که فیلمی مانند شه‌سوار ظرفیت فروش مشخصی دارد و توقعی نیست که مثلا ۱۰۰ میلیارد بفروشد؛ چرا که این فیلم با توجه به رضایت مخاطب از آن و پایان خوبی که دارد، مولفه‌هایی که از یک فیلم کمدی صرف انتظار می‌رود مثل بزن و بکوب و رقص و .. را ندارد اما به زعم بسیاری از مخاطبان، بیشتر از فیلم‌های دیگر می‌خنداند و درست هم خنده می‌گیرد اما به شخصه با هر کاری دنبال خنداندن مخاطب نیستم؛ با اینکه سلیقه مخاطب فعلا فیلم‌های کمدی صرف است.
منتقدان برجسته، «شه‌سوار» را در جشنواره ندیدند
این کارگردان در پاسخ به اینکه چرا شه‌سوار به مانند اثر قبلی او یعنی شادروان در جشنواره فجر دیده نشد، گفت: جشنواره فجر در یکی دو سال اخیر، فروغ چندانی نداشته و خیلی از کسانی که قبلا فیلم‌ها را می‌دیدند و نقد می‌کردند، الان اصلا در جشنواره شرکت نمی‌کنند و منتقدانی که کمی شناخت‌شده‌تر هستند، صحبتی درباره فیلم‌ها نمی‌کنند. در آن سالی که شادوران نمایش داده شد نظر منتقدان برجسته، به دیده‌شدن فیلم کمک کرد. هرچند نقدها هیچ گاه مرا هیجان‌زده نکرده و هیچ‌گاه نیز از نقدها ناامید نشده‌ام.
وی ادامه داد: شه‌سوار و تمساح خونی بیشترین اکران فوق‌العاده را در ایام جشنواره فجر داشتند که باعث شد در جایی خودم اکران‌ها را متوقف کنم تا همچنان شوقی برای مخاطب در اکران عمومی وجود داشته باشد. زمان اکران ما نیز زمان خوبی نبود. برای اکران عید نوروز بسیار به ما اصرار کردند تا فیلم را اکران کنیم اما ما نپذیرفتیم؛ چراکه پخش‌کننده شه‌سوار و تمساح خونی یک شرکت بود و نمی‌شد روی هر دو فیلم تمرکز گذاشت.
وضعیت فروش برای هیچ‌کدام از فیلم‌ها خوب نیست
این کارگردان وضعیت فروش اغلب فیلم‌ها را همچون شه‌سوار دانست و افزود: در حال حاضر هم فیلم ما و هم فیلم‌های دیگر، فروش کمتری نسبت به بهار و تابستان دارند. فیلم ما در بین این فیلم‌ها، خوب می‌فروخت با آنکه سالن‌ها هنوز به تعداد ایده‌آل نرسیده و بدون یک بیلبورد تبلیغاتی در سطح شهر، این میزان فروش را تجربه کردیم؛ البته با اکران زودپز این فروش افت کرد. «شه‌سوار» یک فیلم کمدی صرف نیست. من از ابتدا قرار نبوده یک کمدی صرف بسازم، قرار بوده حرفی اجتماعی داشته باشم و فیلم فقط کمدی نباشد
نمازی درباره شرایط تبلیغات برای فیلم خود توضیح داد: با یک دو دو تا چهارتای اقتصادی می‌شد فهمید که نمی‌توانیم آنقدر برای تبلیغات هزینه کنیم. شه‌سوار یک فیلم کمدی صرف نیست. به اعتقاد خیلی‌ها این فیلم از یک کمدی صرف بیشتر می‌خنداند. من از ابتدا قرار نبوده یک کمدی صرف بسازم، قرار بوده حرفی اجتماعی داشته باشم و از این حرف برداشت بشود و فیلم فقط کمدی نباشد.
وی تشریح کرد: هزینه یک بیلبورد تبلیغاتی به‌صورت آزاد به گونه‌ای است که فیلم باید حداقل ۳۰ میلیارد بفروشد تا تبلیغات خود را تامین کند.
می‌گفتند «شه‌سوار» در گیشه از پس خودش برمی‌آید
کارگردان شادروان با اشاره به اینکه جشنواره فیلم فجر به فیلم‌هایی چون شه‌سوار توجهی نمی‌کند، افزود: جشنواره فیلم فجر فیلم‌های با سبک و سیاق شه‌سوار را جدی نمی‌گیرد؛ با آنکه می‌گویند ژانرمحور هستند و این هم یک ژانر است اما به این ژانر هیچ توجهی نمی‌شود. در نهایت استدلال این است که این فیلم‌ها در گیشه از پس خودشان بر می‌آیند و می‌فروشند. این چه استدلالی است؟ در نهایت کارگردان را سرد می‌کنند، روز به روز کارگردانان را از جشنواره دور می‌کنند، یکی به دلیل سیاسی یکی به دلیل کم توجهی و این کم‌کم تنور جشنواره را سرد می‌کند.
نمازی شه‌سوار را فیلمی درام دانست و ادامه داد: الان دیگر عقیده این است که هر فیلمی مردم به آن بخندند، کمدی است. حتی آپاندیس هم ممکن بود عده‌ای را بخنداند و می‌گفتند کمدی است، آن فیلم که دیگر اصلا کمدی نیست! ما در همان زمان جشنواره گفتیم، شه‌سوار کمدی نیست و تکلیف را مشخص کردیم که دیگر جواب پس ندهیم. این فیلم درام است، درامی شیرین و اجتماعی که تلخ نیست؛ فیلمی که هم می‌تواند مخاطب را به فکر فرو ببرد و هم با یک حال خوب او را از سینما بیرون بفرستد.
شاید روزی فقط کمدی صرف بسازم
این کارگردان با تاکید بر اینکه کمدی فقط یک سبک مشخص نیست، گفت: ما باید این را جا بندازیم که کمدی فقط یک سبک خاص نیست، سبک‌ها و زیر ژانرهای متفاوتی دارد. این زیر ژانری است که آن را دوست دارم اما در ادامه ممکن است به دلیل نگاه جشنواره و اکران، دیگر این مدل فیلم نسازم. همان کمدی صرف را بسازم کارهای دیگرم در خارج از سینما را انجام دهم. می‌گویند فیلم‌هایی مثل «شه‌سوار» در گیشه از پس خودشان بر می‌آیند و می‌فروشند. روز به روز کارگردانان را از جشنواره دور می‌کنند، یکی به دلیل سیاسی یکی به دلیل کم توجهی و این کم‌کم تنور جشنواره را سرد می‌کندد.
کارگردان آپاندیس درباره تجربه ساخت این فیلم نیز توضیح داد: آپاندیس شرایط خاص خود را داشت. با توجه به بودجه اتفاقا فیلم منفعت‌داری بود و در جشنواره‌ها هم دیده شد اما من در آن برهه دوست داشتم فیلم دیگری بسازم. فیلمی اجتماعی که به لحاظ کشش از آپاندیس بهتر بود، پایان جذاب داشت و دوست داشتم آن را به جای آپاندیس بسازم. اما حالا فکر می‌کنم باید آپاندیس ساخته می‌شد و همان بهتر که آن فیلم ساخته نشد.
نمازی درباره آثار در دست تولید خود گفت: شرایط ساخت برای شب‌رو و شیربها مهیا و فیلمنامه آنها تکمیل شده است؛ یکی کمدی صرف و یکی در حاشیه تهران است و سبک و سیاق شه‌سوار را دارد. بیشتر به کمدی بودن آن و خنده گرفتن از مخاطب توجه داشتیم تا آنکه همچون شه‌سوار و شادوران احساسات دیگر مخاطب را درگیر کنیم.
