به گزارش روز چهارشنبه گروه علمی ایران اکونومیست از دانشگاه تهران، شهرزاد فریادی در نخستین کنفرانس ملی محیط زیست شهری هدف از برپایی این رویداد علمی را ارتقا و احیای شهر به سمت یک سیستم زیستپذیر و انسانمدار دانست و گفت: این کنفرانس قصد دارد تعامل مؤثر بین دانشگاهها، سازمانهای حرفهای و جامعه را تقویت کند که این تعامل به منظور آزمودن علم در عمل و استفاده از تجربیات سنتی و تعامل سالیان مردم با زمین ضروری است.
دبیر علمی کنفرانس ملی محیط زیست شهری اظهار داشت: فراخوان کنفرانس با استقبال گستردهای از دانشگاههای کشور روبهرو و مقالات متنوعی در زمینه محیط زیست شهری ارسال شد که در مجموع از حدود ۲۰۰ مقاله ارسالی، ۱۴۰ مقاله به صورت شفاهی و پوستر پذیرفته شده و ارائه خواهد شد.
وی تاکید کرد: این کنفرانس به دنبال ایجاد همگرایی بین متخصصان و جامعه است تا در نهایت به سمت شهرهای زیستپذیرتر حرکت کند.
عضو هیأت علمی دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران گفت: دانشمندان علم اکولوژی و محیط زیست، مساله اصلی را در تقاضای انسان از طبیعت میدانند که بسیار فراتر از ظرفیتهای بازتولید اکوسفر است. این تصویر تجمعی از فعالیت انسان نشان میدهد حتی فعالیتهایی که به دقت برنامهریزیشده در حال فرسایش ساختار و عملکرد حیات اکوسفر است و به حدی این مساله حاد به نظر میرسد که برخی دانشمندان معتقدند این اثر تجمعی فعالیت انسان، امیدهای تمدن پایدار جهانی را زیر سوال برده است.
دبیر علمی همایش با طرح این پرسش که برنامهریزان شهری محیط زیست چگونه میتوانند شهرها را به صورتی پیکربندی کنند که به اکوسیستمهای احیاکننده واقعی تبدیل شوند، پاسخ را رابطه تخریبگرایانه انسان با طبیعت عنوان کرد که ناشی از دیدگاههای انسانمحور با تکیه بر دانش فناوری حرفهای، ابزاری و انسان محور است که از قرن بیستم و توسعههای شهری تاکنون تسلط داشته و ادامه دارد.
وی تاکید کرد: در دو دهه اخیر، نظریهپردازان مجدداً بر وجود لزوم فلسفه انسانی مبتنی بر ارزشهای محلی تاکید میکنند. اما دیدگاهی که حداقل در سطح نظریه در قالب انسانگرایی یا پسا انسانگرایی قوام یافته است، دیدگاهی است که شهر را جزوی از طبیعت میداند که باید با هم تعامل داشته باشد.
رئیس دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران نیز در مراسم افتتاحیه این کنفرانس، به اهمیت گردهماییهای علمی در حوزه محیط زیست اشاره کرد و گفت: برگزاری این کنفرانس نتیجه ماهها فعالیت است تا پژوهشگران و فعالان در حوزه مهم و حیاتی محیط زیست را دور هم جمع کنیم.
ناصر مهردادی که ادعای وجود شرایط ایدهآل در محیط زیست را نادرست دانست، به «شعار روز جهانی شهرها» در ۳۱ اکتبر اشاره کرد و گفت: آیا شهرهای ما واقعاً سالم هستند؟ به نظر میرسد ایده شهر سالم، به نوعی آرمانگرایانه است و باید نخستین شاخصهای شهر سالم را بهداشت، خدمات بهداشتی و شاخصهای زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی دانست و سپس پرسید که آیا این شاخصها در شهرها وجود دارند یا خیر؟
وی تصریح کرد: در شهر سالم، علاوه بر جنبههای فیزیکی (مسکن و برنامهریزی) و شیمیایی (آلودگی آب، خاک و هوا)، باید به جنبههای بیولوژیکی (اکوسیستم و نواحی شهری) و روانی که همان فرهنگ شهری است نیز توجه شود.
رئیس دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران، همچنین بر اصولی که برای رسیدن به شهر سالم باید رعایت شود، به حیاتبخشی پایدار، ایمنی و امنیت، بهرهوری اقتصادی و زیبایی اشاره کرد و گفت: رعایت این اصول میتواند پنجرهای به سوی یک شهر سالم باز کند.
