کتایون جهانگیری در گفتوگو با ایران اکونومیست درباره لزوم وجود یک مکان استاندارد و مطلوب برای برگزاری جشنوارههای فرهنگی و هنری اظهار داشت: از سالهای گذشته هر زمان که قرار به برگزاری جشنوارهای بوده است، یکی از دغدغههای همیشگی مسئولان مکان برگزاری جشنواره بوده که کجا مناسب است.
نویسنده، تهیه کننده و مستندساز سینما تاکید کرد: محل برگزاری جشنواره باید مکانی باشد که دسترسی آن سخت نباشد، خیلی شلوغ نباشد، سالنها کیفیت مطلوب و ظرفیت بالایی داشته باشند و همچنین ظرفیت مکانهایی برای بخشهای مختلف مانند ستاد خبری و اجرایی و دبیرخانه و... را داشته باشد.
وی افزود: زمانی سینماهایی مانند فلسطین، عصر جدید و سپیده در نظر گرفته شده بودند و دوستان هم تقسیم شده و در هر سینما آثار را تماشا میکردند، ولی کیفیت سالنها مناسب نبود. تمام اینها باعث شد که برگزارکنندهها به سمت مجموعه سینماها بروند. در این بین چارسو گزینه ایدهآل برای برگزاری یک جشنواره بود. از این جهت که تمام سالن ها در یک طبقه و یک لابی مناسب برای آن طراحی شده است، ولی سالن های آن برای جمعیت های زیاد طراحی نشده است. در کل با وجود اینکه چارسو مکان تجاری به حساب میآید، همچنان گزینه ایده آل است.
کارگردان مستند «همهچیز درباره آرزو» مطرح کرد: ما جشنواره فیلم کوتاه را پشت سر گذاشتیم و حداقل دو جشنواره مهم دیگر یعنی «سینماحقیقت» و فجر را پیش رو داریم. یکی از امتیازات جشنواره فیلم کوتاه این است که اکثر مخاطبان آن جوانان هستند و به هر نحوی و با هر وسیله ای میتوانند راحت خود را به مکان جشنواره که همان پردیس سینمایی ملت است، برسانند. ولی این اتفاق در «سینماحقیقت» و فجر متفاوت خواهد بود.
وی ادامه داد: این پرسش که بهترین مکان برای برگزاری جشنواره کجا است، سوال خود برگزارکنندگان است و به نظر می رسد با ارزیابی به گزینهای مانند چارسو رسیدهاند. مکانی مانند برج میلاد تنها برای افتتاحیه و اختتامیه خوب است و بس.
کتایون جهانگیری نویسنده، کارگردان و مستندسازجهانگیری گفت: جشنوارهای مانند فجر را میتوان در سینماهای سطح شهر پخش کرد ولی «سینماحقیقت» که جنس مخاطبانش متفاوت است و از جوان تا سنین بالا را در بر میگیرد، داستان متفاوتی دارد. در جشنواره «سینماحقیقت» شما با اقشار مختلفی طرف هستید که برخی از حاضران افرادی هستند که درباره آن ها فیلم ساخته شده و یا دعوت شدگان هستند و این کار را برای برگزارکنندگان این جشنواره سخت تر هم کرده است.
کارگردان «زیر این چتر باران میبارد» درباره طراحی پردیس سینمایی ملت توضیح داد: ای کاش زمانی که پردیس سینمایی ملت را طراحی میکردند، به برگزاری جشنوارهها فکر می کردند. شاید با این فکر یک پارکینگ مناسب در کنار آن طراحی می کردند. پردیس ملت به گونهای طراحی شده که انگار معمار آن صرفا میخواسته معماری خود را به رخ بکشد. ولی هیچ وقت برای برگزاری جشنواره ها خیلی رضایت بخش نبوده است. بله سالن های بزرگی دارد ولی موقعیت مکانی نامناسب، دسترسی سخت، مشکل پارکینگ و... مواردی است که نمی توان آن ها را نادیده گرفت.
این مستندساز افزود: برگزارکننده باید متقاعد شوند برای برگزاری جشنواره یک مکان ثابت موردنیاز است. چیزی که آن را نداریم. برای برگزاری نمایشگاه مکانی مناسب درنظر گرفته شده و جشنواره ها هم نیازمند مکان مناسب است و وقتی در کل شهر تهران چنین چیزی نیست باید آن را ایجاد کرد. مکانی که ظرفیت و قابلیت برگزاری جشنواره ها را داشته باشد. جایی که بار فرهنگی و هنری قوی داشته باشد. جشنواره ای که برای حضور در آن از وسط بازارچه رد شوید چه حسی به شما دست می دهد؟
وی ادامه داد: ای کاش زمانی که سینما آزادی را طراحی و بازسازی میکردند، به برگزاری جشنواره در چنین سینمایی که از نظر استراتژیک یکی از مهمترین سینماهای تهران است که تعداد سالن های کافی و مسیر دسترسی خوب دارد، فکر می کردند. بخش خصوصی که طبیعتا به دنبال سود خود است، سازمان های دولتی و وزارت فرهنگ باید به فکر چنین موضوع مهمی باشند.
جهانگیری گفت: اگر جایگاهی داشتم یکی از سینماهای قدیم مانند عصر جدید را بازسازی و تقویت میکردم. اگر بحث تجاری سازی چارسو مطرح نمیشد همین بحث درباره خانه جشنواره هم دوباره سر زبانها نمیافتاد. موضوع خانه جشنواره و کمبود آن همچنان فراموش شده بود؛ خواستن توانستن است. نخواستند که به اینجا رسیدهایم.
