به گزارش ایران اکونومیست، امروز نهم آبان ۱۴۰۳ به اهم مناسبتها و اتفاقات تاریخیِ این روز میپردازیم.
واگذاری امتیاز کشتیرانی در کارون به انگلیسی ها - ۱۲۶۷
یکی از امتیازاتی که در زمان ناصرالدین شاه قاجار به انگلیسیها واگذار شد، آزادی کشتیرانی در رودخانه کارون در استان خوزستان بود. چرا که سیاستمداران این کشور از سالها قبل به اهمیت رود کارون از جهات تجاری و اقتصادی و سیاسی پی برده بودند و امتیازی در این مورد میخواستند.
این مجوز که انگلیسیها، نیم قرن برای به دست آوردن آن تلاش کردند، علاوه بر توسعه نفوذ سیاسی و نظارت بر نواحی جنوبی ایران، از نظر منافع تجاری، استفاده از این راه طبیعی برای حمل و نقل اجناس انگلیسی و هندی به شهرهای مرکزی از راه عادی بوشهر - شیراز - اصفهان بود.
علت مخالفت ابتدایی دولت ایران با اعطای این امتیاز، هراس از روسها بود، لیکن پس از اعطای امتیاز شیلات شمالبه روس، امتیاز کشتیرانی در روخانه کارون به انگلیس واگذار شد.
تصویب قانون سربازگیری در مجلس شورای ملی - ۱۲۹۴
تاخت و تاز نیروهای بیگانه در کشور در جریان جنگ جهانی اول و به خطر افتادن استقلال ایران و همچنین ضعف قوای غیر منظم و محدود ژاندارمری موجب شده بود که در مقابل یکه تازی بیگانگان، هیچ اقدامی از سوی دولت انجام نگیرد و فقط در برخی مناطق، افراد محلی از سر غیرت ملی در مقابل بیگانه مقاومتی کنند، که آن هم به سبب نابرابری تعلیمات و تجهیزات چاره ساز نبود.
از این رو، مجلس، بهترین راه را جمعآوری سرباز از ولایات و روستاها پیش بینی کرد و قانون سربازگیری را به تصویب رساند. به موجب این قانون، هر روستا، برای تدارک عدهای سرباز برای حکومت، تعهد مینمود و در مقابل، دولت، خرج سرباز و کمک مالی به خانواده او را عهده دار میشد.
تصویب لایحه انقراض سلسله قاجاریه- ۱۳۰۴
تغییر حکومت قاجار و جایگزینی پهلوی، از سالهای قبل مد نظر رضاخان میرپنج بود تا اینکه مسافرت طولانی احمدشاه به اروپا، بهترین فرصت را برای او مهیا نمود. در این هنگام با حمایت هواداران رضاخان در مجلس، احمدشاه از فرماندهی کل قوا عزل گردید و این مقام به رضاخان سردار سپه واگذار شد.
پس از مدتی با فشار نظامیان بر مجلس شورای ملی، در جلسه نهم آبان ۱۳۰۴، ماده واحده مبنی بر خلع قدرت و انقراض سلسله قاجار به تصویب رسید. در پی این جلسه، خاندان کهنسال قاجاریه پس از ۱۵۰ سال سلطنت، با یک قیام و قعود ساده، به سرعت منقرض گردید و حکومت ننگینِ ۵۳ ساله پهلوی آغاز شد.
تصمیم مجلس در نهم آبان، بازتاب گستردهای در مطبوعات جهان به دنبال داشت و تمام خبرگزاریها، تغییرات ایران را با آب و تاب تمام در صفحات اول روزنامههای خود انتشار میدادند. در همان هنگام که دولت فروغی در تهران سرگرم برگزاری جشن تاجگذاری بود، احمد شاه قاجار در پاریس طی یک مصاحبه مطبوعاتی و صدور اعلامیه، عزل خود را از سلطنت، غیرقانونی خواند و آن را به زور اسلحه و قشون دانست.
رضاخان سرانجام در ۲۲ آذر ۱۳۰۴ به سلطنت دائمی دست یافت و در چهارم اردیبهشت سال بعد تاجگذاری رضاخان نمود. پس از آن، محمدحسن میرزا ولیعهد با خواری راهی مرز گردید و رضاخان پهلوی که از آن پس والاحضرت اقدس خوانده میشد به ریاست حکومت موقت معین گردید.
تصویب لایحه انقراض حکومت قاجار توسط مجلس شورای ملی ایران، با توطئههای پنهان و آشکار رضاخان پهلوی و وابستگان انگلیسی صورت گرفت. حدود یک ماه و نیم پس از آن، رضاخان، خود را شاه ایران خواند و سلسله پهلوی را تأسیس کرد.
جلسه پنجمین دوره مجلس شورای ملی به ریاست سید محمد تدین نایب رئیس اول تشکیل شد و طرحی که به صورت ماده واحده از طرف نمایندگان تهیه و امضاء شده بود به این شرح قرائت شد: «مجلس شورای ملی به نام سعادت ملت ایران، انقراض سلسله قاجاریه را اعلام نموده و حکومت موقتی را در حدود قانون اساسی و قوانین موضوعه مملکتی به شخص رضاخان پهلوی واگذار می نماید. تعیین حکومت قطعی موکول به نظر مجلس مؤسسان است که برای تغییر موادّ ۳۶ و ۳۷ و ۳۸ و ۴۰ متمم قانون اساسی تشکیل میشود.»
هیئت رئیسه مجلس شورای ملی تصمیم مجلس دائر بر خلع قاجاریه و تفویض حکومت موقت را به رضاخان پهلوی ابلاغ کردند و استدعا نمودند عفو عمومی و آزادی زندانیان را اعلام نمایند. میرزا محمدعلی خان ذکاء الملک وزیر مالیه از طرف رضاخان پهلوی به کفالت رئیس الوزرائی منصوب شد. سرهنگ کریم آقا رئیس بلدیه تمام کاخ های سلطنتی را مهر و موم کرد.
ساعت ۹ شب محمدحسن میرزا ولیعهد سابق با چند نفر مستحفظ مسلح از تهران در نهایت خفت و خواری به سمت مرز حرکت داده شد. برای مخارج وی پنج هزار تومان پرداخت شد.
صدور قطعنامه ۵۴۰ شورای امنیت- ۱۳۶۲
به دنبال حمله نیروی هوایی ارتش بعث عراق به کشتیهای تجاری در خلیج فارس از سال ۱۳۶۰، و نیز مختل کردن امنیت این منطقه در ادامه آن، قطعنامه شماره ۵۴۰ شورای امنیت سازمان ملل در آخر اکتبر ۱۹۸۳ برابر با ۹ آبان ۱۳۶۲ ش صادر شد و حق کشتی رانی و بازرگانی آزاد در آبهای بین المللی را مورد تاکید قرار داد و از همه کشورها خواست که آن را رعایت کنند.
در این قطعنامه از دو طرف متخاصم خواسته شد که درگیریهای خود را در خلیج فارس پایان داده و به تمامیت ارضی کشورهای ساحلی احترام بگذارند. در این قطعنامه همچنین از دو طرف خواسته بود که از هر اقدامی که صلح و امنیت بینالمللی و همچنین حیات دریایی در منطقه خلیج فارس را در معرض مخاطره قرار میدهد خودداری ورزند.
این قطعنامه در حالی صادر شد که عراق حملات خود را به پایانه و کشتیهای نفتی ایران شدت بخشیده و بیتوجه به منع سازمان ملل، به ناامنی منطقه میافزود. در قطعنامه ۵۴۰ عناصر مثبتی وجود دارد از جمله لزوم بررسی واقعبینانه جنگ، عدم اشاره به قطعنامههای قبلی شورا، عدم اشاره به آتشبس یا خروج نیروها، اشاره به گزارش هیئت بازرسی، حمله به مناطق مسکونی و تلاش دبیرکل برای رسیدن به راه حلی کامل، عادلانه و شرافتمندانه و قابل قبول برای هر دو طرف.
این، اولین قطعنامهای بود که به اتفاق آرا به تصویب نرسید و دارای سه رای ممتنع بود. هرچند این گمان میرود که صدور این قطعنامه، ناشی از گزارش هیئت اعزامی دبیرکل به منطقه باشد، ولی در واقع بیشتر از هر چیز، متأثر از عملیات والفجر ۴ بود که اواخر مهرماه آن سال به اجرا درآمد و طی آن هفتصد کیلومتر مربع از منطقه عملیاتی به دست نیروهای اسلام افتاد.
سایر حوادث این روز به شرح زیر است:
به دنبال صدور فرمان احمدشاه، مستوفی الممالک رئیس الوزراء بی طرفی ایران را در جنگ جهانی اعلام کرد در سال ۱۲۹۳، از سحرگاه امروز کاخ گلستان مقر محمدحسن میرزا ولیعهد و سایر قصور سلطنتی از طرف نظامیان محاصره شد و رفت و آمد در آن ممنوع و سیم های تلفن قطع- ۱۳۰۴، افتتاح راه شوسه شاهرود گرگان به طول ۲۰ کیلومتر در سال ۱۳۱۸، اداره کل آمار جمعیت ایران را در سال ۱۳۳۴، ۲۴ میلیون نفر اعلام کرد، بین ایران و ژاپن تلگراف بی سیم مستقیم برقرار شد در سال ۱۳۳۴، کارخانه ریسندگی و بافندگی سمنان طعمه حریق شد در سال ۱۳۴۹، مبادلات بازرگانی ایران و چین آزاد شد در سال ۱۳۵۰، بین ایران و رومانی موافقتنامه علمی و فرهنگی امضاء و مبادله شد در سال ۱۳۵۰، اتاق اصناف تهران در مجلس شورای ملی مورد حمله قرار گرفت ۱۳۵۳، محمد انورسادات رئیس جمهوری مصر در جریان سفر خود به کشورهای خارجی برای یک دیدار ۱۲ ساعته از ایران وارد تهران شد در سال ۱۳۵۶ و عملیات ذوالفقاریه در منطقه آبادان و عقب راندن دشمن از جزیره آبادان ۱۳۵۹،
رویدادهای مهم این روز در تقویم هجری قمری به این شرح است:
تولد "عین الزمان قطان مروَزی" ریاضیدان، طبیب و فیلسوف مسلمان- سال ۴۶۵
عین الزمان قطانِ مروَزی متولد شهر مرو از شهرهای قدیم خراسان واقع در ترکمنستان فعلی است. او در ریاضیات، فلسفه، ادبیات، طب و علوم دینی مهارت داشت اما بیشتر به طب علاقمند بود. قطان مروزی که در مرو به طبابت مشغول بود کتب متعددی به رشته تحریر درآورد که از جملهی آنها، کتاب "کیهان شناخت" در علم ریاضی است.
قطان مروَزی در سال ۵۴۸ ق در ۸۳ سالگی درگذشت.
مرگ حسن صَبّاح داعی فرقه اسماعیلیه در اَلَموت قزوین - سال ۵۱۸
حسن صبّاح پس از قبول مذهب اسماعیلی در سال ۴۶۴ مدتی در مصر بود و سپس به ایران بازگشت. او در ابتدا در خوزستان، اصفهان، یزد، کرمان و دامغان، سرگرم دعوت بود و در همان حال، داعیانی به اطراف فرستاد و بسیاری از مردم را به مذهب خود درآورد.
حسن صبّاح توانست در ۶ رجب سال ۴۸۳ به قلعه مستحکم و طبیعی الموت در نزدیکی قزوین دست یابد و به گسترش دایرهی دعوت خود بپردازد. کار صباح و دعوت اسماعیلیان با مرگ مَلِک شاه سلجوقی و به ویژه قتل نظامالملک، وزیر مقتدر سلجوقی، فرصت را بیش از قبل در اختیار این فرقه نهاد و شهرت آنان را عالمگیر کرد.
حسن، فداییانی تربیت کرده بود که حاضر بودند به اشارهی او، هر کاری انجام دهند. قتلهای متعدد بزرگانی که مخالف فعالیت اسماعیلیان بودند توسط این فداییان صورت میگرفت و باعث ایجاد رعبی عظیم در دل مخالفان گردید. حسن، حتی سلطان سنجر سلجوقی را تهدید به مرگ کرد و پادشاه، از ترس جان، با او آشتی نمود.
از آن پس قدرت صبّاحیان بیشتر از قبل فزونی یافت تا این که، حسن صباح در ۲۶ ربیعالثانی ۵۱۸ درگذشت. حسن مردی معتقد و خشک بود و دو پسر خود را به سبب تخلفات مذهبی کشت. او با سلطنت ارثی مخالف بود و پس از خود یکی از سردارانش را به جای خویش برگزید.
درگذشت نویسنده و عالم زاهد آقا نجفی قوچانی- سال ۱۳۶۳
سید محمد حسن معروف به آقا نجفی قوچانی در سال ۱۲۹۵ در روستای خُسرویّه در حوالی شهر قوچان به دنیا آمد. در کودکی به فراگیری قرآن نزد پدر پرداخت و سپس به تشویق والد خود برای تحصیل علوم دینی، راهی قوچان شد.
از آن پس وارد مشهد گردید و تحصیلات خود را ادامه داد. سید محمدحسن در ۱۹ سالگی همراه یکی از دوستانش، با پای پیاده از راه طبس به یزد و از آنجا به اصفهان رفته و در اقامت چهار سالهی خود در آن شهر، از اساتید فن، مستفیض گردید.
آقا نجفی قوچانی بار دیگر با پای پیاده عزم نجف اشرف کرد. در مدت ۲۰ سال سکونت در آن دیار مقدس، از محضر علمای نامدارِ زمان از جمله آخوند خراسانی بهرهمند شد و به اجتهاد نایل آمد. او با شنیدن خبر درگذشت پدر به زادگاه خود مراجعت نمود و به درخواست اهالی قوچان، در آن شهر رحل اقامت افکند.
او علاوه بر ادارهی حوزه علوم دینیِ آن دیار، حاکمیت شرع شهر قوچان را نیز عهده دار بود.
آقا نجفی قوچانی در جنبش مشروطیت ایران، همگام با دیگر روحانیونِ مبارز، مشارکت فعال داشت. از وی آثار گرانسنگی به جا مانده است که کتب سیاحت شرق و سیاحت غرب از جمله آنها میباشد.
سرانجام این عارف زاهد در ۶۸ سالگی در شهر قوچان دار فانی را وداع گفت و در منزل خود در آن شهر مدفون گردید.
رویدادهای مهم این روز در تقویم میلادی نیز به این شرح است:
درگذشت عثمان سوم سلطان امپراتوری عثمانی-۱۷۵۷
عثمان سوم از سال ۱۷۵۴ تا ۱۷۵۷ میلادی سلطان امپراتوری عثمانی بود. عثمان پسر سلطان مصطفی دوم و برادر کوچکتر سلطان محمود یکم بود و در کاخ شهر ادیرنه ترکیه به دنیا آمد.
او بیشتر عمر خود را در کاخ زندانی بود. دوران او مصادف با نفوذ غیر مسلمانان در دربار عثمانی بود. از ویژگیهای رفتاری وی میتوان به نفرت داشتن از سلاطین پیشین و موسیقی نام برد. او تمام موسیقیدانان را از کاخ بیرون کرد.
تولد اِزار لومیس پاوْنْد شاعر و نویسنده معروف آمریکایی -۱۸۸۵
اِزار لومیس پاوْنْدْ، شاعر و نویسنده معروف امریکایی در ۳۰ اکتبر ۱۸۸۵ در ایالت اوهایو امریکا به دنیا آمد. وی پس از طی تحصیلات خود و اخذ درجه دکتری، به اروپا سفر کرد و در انگلستان به فعالیت ادبی پرداخت.
پاوند در انگلستان گروهی از شاعران جوان را گرد خود جمع آورد و نهضت ایماژیسم را بنیان نهاد که نهضتی بود بر ضد سنتهای رمانیتک و ادبیات عصر. پاوند در ایجاد این نهضت تحت تاثیر برخی فیلسوفان انگلیسی، شاعران فرانسوی و نویسندگان یونان باستان و شاعران چینی و ژاپنی قرار گرفته بود.
وی به شاعران جوان قدرت تازه بخشید و انقلابی در شعر پدید آورد. پاوند در انتخاب موضوع شعر، آزادی مطلق را جایز میشمرد و در زبان شعر به بیان متداول و کلمههای ساده و صحیح و به کار بردن اوزان نو و بیان احساس به وسیله تصویرهای عینی تکیه میکرد. وی در سالهای بعد در امریکا برای مبادله فرهنگ اروپا و آمریکا کوشش فراوانی به کار برد و مقالههای تحقیقی مهمی انتشار داد.
پاوند به سبب بهرهمندی از فرهنگ وسیع و آشنایی با زبانهای مختلف توانست ادبیات گوناگون را در عصرهای مختلف و آثار شاعران یونانی، لاتینی، چینی، ژاپنی، ایتالیایی و انگلوساکسون مورد نقد و بررسی قرار دهد و با نویسندگان و شاعران قدیم رابطهای متفاوت با رابطه معمول پدید آورد. در نظر پاوْنْد، این نویسندگان، دارویی بودند که عالم انسانیت را از بیماری حماقتِ شایع نجات میدادند.
وی در ادبیات امریکا، روش تازهای در نقد به وجود آورد و شیوه معمول و رایج را که شیوهای بسیار محدود بود، مطرود شناخت. پاوند همچنین درباره هنر شعر سرودن، مقالههای پرارزشی منتشر کرد و در نوگرداندن شعر پیروزیهایی به دست آورد. توجه ویژه او، بیشتر به مسائل فنی شعر بود تا مسائل فکری و معنوی. دیوانهای غنایی پاوند به نام ذات خویش و نیز شادمانیها، به سبب قدرت شاعر در نو ساختن وزن شعرْ جلب توجه فراوان کرد و چندین بار از آن تجدید چاپ به عمل آمد.
این دیوانهها علاوه بر اشعار دوره جوانی شاعر، ترجمههایی کم و بیش آزاد از اشعار شاعران لاتینی و قرون وسطای ایتالیا در بر دارد و به طور کلی تجربههای شاعری با ذوق و با فرهنگ را نشان میدهد. با این حال، مهمترین اثر پاوند «ترانهها» نام دارد که از طرفی نوعی یادداشتهای معنوی و فکری است و از طرف دیگر، سراشیبی به سوی تمدن دوزخی عصر جدید است.
وی معایب عصر خود را که در آن آدمی برده پول گشته است مورد تحلیل قرار میدهد. از حیث بیان، پاوند از تجرید و انتزاع در عالم شعرْ هراس دارد و به دنبال روشنی و صراحت و بیانی عینی و محسوس میرود. وی در جریان جنگ جهانی دوم، به طرفداری از فاشیسم و موسولینی، دیکتاتور فاشیست ایتالیا سخنرانیهایی از رادیو رُم ایراد کرد و این امر موجب شد که پس از جنگ از طرف مقامات امریکا توقیف و زندانی شود. اما دادگاه واشینگتن او را به اختلال روانی منسوب و روانه بیمارستان امراض روحی کرد.
پاوند بیش از یک دهه از عمر خود را در این مکان گذراند و پس از رهایی از آن، به ایتالیا بازگشت. آثار پاوند مدتها مورد بحث و جدل قرار گرفت و او تنها شاعری است که اشعارش همگی با جنجال همراه بوده است. با این حال نمیتوان نفوذ فراوان او را بر شاعران عصرش انکار کرد. اِزار لومیس پاوند سرانجام در ۱ نوامبر ۱۹۷۲ در ۸۷ سالگی درگذشت.
اعدام ویدکوم کیس لینگ سیاستمدار نروژی-۱۹۴۵
کشور نروژ در جریان جنگ جهانی دوم در ۹ آوریل ۱۹۴۰ مورد هجوم نیروهای نازی قرار گرفت و اعضای دولت این کشور به همراه خانواده سلطنتی، اسلو، پایتخت نروژ را ترک کردند. پس از ورود آلمانها، حکومت موقتی به رهبری "ویدکوم کیسینگ" سیاستمدار نروژی زمام امور را به دست گرفت. کیسْلینگ تا سال ۱۹۴۴ با عنوان نخستوزیر، ضمن نقض قانون اساسی نروژ به برپایی حکومتی فاشیستی و دیکتاتوری مبادرت ورزید و بسیاری از میهنپرستان نروژی را اعدام کرد.
پس از پایان جنگ، کیسلینگ در ماه مه ۱۹۴۵ به همراه جمعی از همکاران و پشتیبانان خود دستگیر و... محاکمه شد و به جرم خیانت و میهنفروشی به اعدام محکوم گردید که سرانجام در ۳۰ اکتبر ۱۹۴۵ در ۵۸ سالگی تیرباران شد.
درگذشت هانری دونان مؤسس صلیب سرخ جهانی- ۱۹۱۰
ژان هانری دونان مؤسس جمعیت صلیب سرخ جهانی در هشتم مه ۱۸۲۸ در شهر ژنو سوئیس متولد گردید. وقوع جنگهای متعدد در اروپا باعث شد تا وی در سال ۱۸۶۲ با انتشار کتابچهای مردم را تشویق نماید که جمعیتهایی را داوطلبانه تشکیل دهند تا هنگام جنگ و دیگر مصائب بتوان بیماران، زخمیها و مصدومین را کمک کنند.
بر اساس این پیشنهاد، در نیمه ماه مه ۱۸۶۳م اولین کنفرانس بینالمللی ژنو برای ایجاد یک سازمان جهانی امدادی و خیریه برپا گردید در این کنفرانس نمایندگان ۱۶ کشور اروپایی شرکت داشتند. این کنفرانس باعث شد تا در ۲۲ اوت ۱۸۶۴ قرارداد ژنو به اهتمام و تلاش هانری دونان امضا گردد.
اقدامات صلح دوستانه و نوعپرستانه وی در سال ۱۹۰۱ جایزه صلح نوبل را برای وی به ارمغان آورد. هانری دونان سرانجام در ۳۰ اکتبر ۱۹۱۰ در ۸۲ سالگی درگذشت.
جدایی مجارستان از اتریش- ۱۹۱۸
مجارستان، بخشی از امپراتوری روم بود و در قرن چهارم میلادی به تصرف ژرمنها درآمد سپس اقوام گوناگونی بر آن تسلط یافتند.
در اواخر قرن ۱۴ عثمانیها در این منطقه نفوذ کردند و این سرزمین را تا اوائل قرن ۱۸ در اختیار داشتند. اما در سال ۱۷۳۹ تسلط اتریش بر مجارستان مستحکم گردید و به عنوان بخشی از این امپراتوری از اختیارات داخلی برخوردار بود.
در عین حال مخالفتهای مردم مجارستان با حاکمیت اتریش، هیچ گاه پایان نیافت. تا اینکه وقوع جنگ جهانی اول، ضربه نهایی را به این اتحاد وارد ساخت و مسئله درخواست استقلال از اتریش به اوج خود رسید. در ۳۰ اکتبر ۱۹۱۸ نخستوزیر منصوب اتریش در مجارستان، استقلال این کشور را اعلام نمود.
با آغاز جنگ جهانی دوم، مجارستان به همکاری با آلمان نازی پرداخت و به همین دلیل مورد تهاجم ارتش سرخ شوروی قرار گرفت. با پایان جنگ، حکومت جمهوری اعلام شد و از سال ۱۹۴۸ با قدرت گرفتن حزب کمونیست، جزئی از مجموعه بلوک شرق گردید. با وزش اصلاحات در اقمار شوروی، مجارستان اولین کشوری بود که از پیمان ورشو خارج شد، نظام چند حزبی را پذیرفت و به عضویت پیمان ناتو درآمد.
جمهوری مجارستان دارای یک مجلس قانونگزاری است و در ۳۰ آوریل ۲۰۰۴ به عضویت اتحادیه اروپا درآمد.
زادروز دیگو مارادونا-۱۹۶۰
دیگو آرماندو مارادونا در تاریخ ۳۰ اکتبر ۱۹۶۰ به دنیا آمد. فوتبالیست بازنشستهٔ آرژانتینی و مربی فوتبال بود که بسیاری از بازیکنان، کارشناسان و فوتبالدوستان او را برترین بازیکن تاریخ این رشتهٔ ورزشی میدانند. او در چهار جام جهانی بازی کرد و تیم ملی آرژانتین را با درخشش خود در دورههای ۱۹۸۶ و ۱۹۹۰ بهترتیب به قهرمانی و نایبقهرمانی رساند. گل اول او با دست در بازی حیثیتی مقابل انگلستان در جام جهانی ۱۹۸۶ به «دست خدا» معروف شد و گل دومش در همان بازی عنوان «گل قرن» را به دست آورد.
کارشناسان فوتبال و ورزشینویسان او را چنین توصیف کردند: یک بازیساز خارقالعاده، از بهترین دریبلزنان تاریخ فوتبال با کنترل توپ و پاسهای درخشان و ضربات آزاد کمنظیر؛ شمارهٔ ۱۰ واقعی و در یککلام: «پسر طلایی».
مارادونا در سال ۲۰۰۲ در رأیگیری اینترنتی فیفا به عنوان بهترین بازیکن فوتبال سده بیستم از سوی طرفداران فوتبال جهان انتخاب شد.
او در تاریخ ۲۵ نوامبر ۲۰۲۰ درگذشت.
نبش قبر استالین- ۱۹۶۱
در سال ۱۹۶۱ میلادی کنگره حزب کمونیست شوروی به اتفاق آراء ژوزف استالین را به نقض وصیتنامه لنین رهبر انقلاب سال ۱۹۱۷ و بنیادگذار اتحاد شوروی و بی اعتنایی نسبت به نظامات و نظرات او متهم ساخت و تصویب کرد که جسد وی از آرامگاه لنین در میدان سرخ مسکو به جایی دیگر منتقل شود.
حکومت استالین آثار ماندگار بسیاری داشت که تا پایان دولت شوروی در آن باقی ماندند البته مائوئیستها، خوجهئیستها، آنتی رویزیونیستها و بسیاری دیگر او را آخرین رهبر سوسیالیست واقعی در تاریخ اتحاد شوروی میدانند و عروج خروشچف و استالینزدایی پس از استالین را «رویزیونیسم» میخوانند.
استالین مدعی بود که سیاستهایش بر مارکسیسم-لنینیسم بنا شدهاند اما اکنون نظام اقتصادی و سیاسی او را بیشتر استالینیسم میخوانند. هر چند که بعضی از طرفداران استالین با این لقب مخالفند.
در تقویم میلادی این اتفاقات به ثبت رسیده است: تأسیس نخستین "سینماتک" رسمی جهان در استکهلم سوئد در سال ۱۹۳۳، برپایی کنفرانس صلح خاورمیانه در مادرید در چهارشنبه سیاه در سال ۱۹۹۱ و در تاجیکستان سامانی جایگزین روبل شد در سال ۲۰۰۰.
