به گزارش ایران اکونومیست؛ بر اساس بیانیه کمیته نوبل، این دو دانشمند در طول تحقیقاتشان موفق شدند کشف مهمی در زمینه برقراری ارتباط میان ژن‌ها انجام دهند.
«ریز آران‌ای»ها گروه جدیدی از مولکول‌های «آران‌ای» هستند که نقش مهمی در تنظیم بیان ژن ایفا می‌کنند. پژوهش این دو دانشمند نشان داد که این مولکول برای موجودات چندسلولی از جمله انسان ضروری است.
ویکتور امبروس ۷۰ ساله، زیست شناس و استاد دانشگاه پزشکی دانشگاه ماساچوست آمریکاست. او در سال ۱۹۷۵ مدرک کارشناسی زیست‌شناسی خود را از دانشگاه «ام‌آی‌تی» دریافت کرد و در سال ۱۹۷۹ مقطع دکترایش را در همین دانشگاه زیر نظر دیوید بالتیمور، برنده جایزه نوبل به پایان رساند.
امبروس تحقیقات خود را در دانشگاه ام‌آی‌تی به عنوان اولین همکار فوق دکترا در آزمایشگاه رابرت هورویتس، برنده جایزه نوبل ادامه داد. او در سال ۱۹۸۴ به عضویت هیات علمی دانشگاه هاروارد درآمد و در سال ۱۹۹۲ به کالج دارتموث پیوست.
آقای رافکان ۶۹ ساله نیز متخصص زیست شناسی مولکولی است و پژوهشگر بیمارستان عمومی ماساچوست و دانشکده پزشکی هاروارد است.
رافکان مدرک کارشناسی خود را در سال ۱۹۷۳ از دانشگاه کالیفرنیا برکلی دریافت کرد و پژوهش مقطع دکترایش را در دانشگاه هاروارد در آزمایشگاه فردریک اوسوبل، زیست‌شناس آمریکایی انجام داد. او تحصیلات فوق دکترای خود را زیر نظر رابرت هورویتس در دانشگاه ام‌آی‌تی و والتر گیلبرت در دانشگاه هاروارد به پایان رساند.
نوبل پزشکی سال گذشته به کاتالین کاریکو، پژوهشگر مجاری‌تبار علوم پزشکی و درو وایسمن، همکار آمریکایی او به خاطر کارهای تحقیقاتی این دو دانشمند در تولید واکسن‌های جدید «ام‌آران‌ای» برای مقابله با بیماری کووید-۱۹ تعلق گرفت.
جایزه نوبل پزشکی یکی از بالاترین افتخارات علمی محسوب می‌شود و برندگان آن یازده میلیون کرون سوئد معادل حدود ۹۶۸ هزار یورو دریافت می‌کنند.
