به گزارش ایران اکونومیست، در ماه مارس ۲۰۰۳ (۱۳۸۱شمسی) ، ایالات متحده در عراق به چنان بمبارانی دست زد که بخشهای وسیعی از این کشور را ویران کرد و زمینه گسیل نیروهای نظامی آمریکا به بغداد را فراهم آورد. مبنای تهاجم آمریکا به عراق اینگونه عنوان شد که صدام حسین به صورت مخفیانه انباری از تسلیحات کشتار جمعی در اختیار دارد؛ در حالیکه چنین ادعایی هرگز اثبات نشد. در نتیجه حمله آمریکا، صدام از مسند قدرت ساقط شد.
پس از این جنگ، ناصر حمود معاون وقت وزیر فرهنگ عراق در سال ۱۳۸۸ اعلام کرد که بیش از ۴۸ هزار صندوق حاوی اسناد مهم دولت عراق در اختیار نظامیان آمریکایی است. از آن سال تا کنون نظامیان آمریکایی از بازگرداندن اسناد بسیار مهم دولتی عراق که پس از سقوط رژیم بعث در سال ۲۰۰۳ میلادی به سرقت بردهاند، خودداری میکنند.
همچنین نیروهای آمریکایی که با بهانه جستجو برای کشف سلاحهای کشتار جمعی به عراق پا گذاشته بودند، از عراق خارج شدند؛ اما نه با سلاحهای کشتار جمعی، بلکه با گنجی ارزشمند که نمیتوان بر روی آن قیمت گذاشت و آن چیزی نبود جز گنج فرهنگی و تاریخی که سرزمین تاریخی بینالنهرین (عراق کنونی) با خود به یادگار گذاشته بود که شمار آن به بیش از چندین هزار برگ سند و ۸۰ هزار قطعه باستانی میرسید و در این گنج به تاراج رفته، «آرشیو یهودیان عراق» قرار داشت که برای سالیان متوالی، صهیونیستها به آن چشم دوخته بودند.
در همین رابطه دکتر سعد اسکندر رئیس وقت مرکز ملی اسناد عراق گفت است که پس از حمله آمریکا به عراق بیش از ۶۰ درصد از مجموعه اسناد تاریخی عراق نابود شد که از جمله ان اسناد مربوط به حکومت جمهوری از ۱۹۵۸ تا ۱۹۷۹ بود. حال که امنیت در عراق بهتر شده است افراد بیشتری برای استفاده از این اسناد و مطالعه آن به این مرکزی میآیند.
البته در این میان بسیاری از اسناد مربوط به دوران حکومت صدام ناپدید شده است که به اعتقاد دکتر اسکندر این اسناد را که شمار آنها بالغ بر دهها میلیون سند است آمریکایی ها از عراق خارج کرده و هم اکنون در اختیار سیا و پنتاگون قرار دارد. تاکنون آمریکا به درخواستهای رئیس مرکز ملی اسناد عراق برای بازگرداندن این اسناد توجهی نکرده است.
در این بین با توجه به سرقتی که آمریکا در عراق دست زده است جمهوری اسلامی ایران هم آسیب دیده است شاید برای شما سئوال باشد که غارت اسناد سیاسی، نظامی و فرهنگی در عراق توسط آمریکاییها چه ربطی به جمهوری اسلامی ایران دارد؟ برای پاسخ به این پرسش باید اشارهای به دوران هشت سال دفاع مقدس داشت چرا که بنا به اظهارات امیر دریادار حبیب الله سیاری معاون هماهنگ کننده ارتش در تاریخ ۲۰ مرداد ماه جاری، ۳۹ هزار آزاده در کشور عراق داشت و در برابر عراقیها بیش از ۷۲ هزار اسیر در ایران داشتند که ۱۹ هزار نفر از آنها مربوط به عملیات بیت المقدس بود. طولانیترین زمان اسارت نیز مربوط به شهید لشکری به مدت ۱۸ سال بود که بالاخره در سال ۱۳۷۷ به ایران بازگشتند.
بر همین اساس، علیاکبر تابیدهچی دبیر ستاد شهدای غریب اسارت تهران بزرگ هم میگوید: ما از وزارت خارجه و ستاد کل نیروهای مسلح درخواست داریم تا بستر بازگرداندن پیکرهای شهدای اسارت را فراهم کنند. چرا که وقتی آمریکاییها عراق را اشغال کردند پادگانهای خود را در محلهایی ایجاد کردند که پیکرهای شهدای ما در آنجا دفن شده است. همچنین ما خواهان این هستیم که اسناد و مدارک شهدای اسارت را که هم اکنون در دست آمریکاییها است در اختیار ما قرار بدهند. این تقاضا را با سازمان ملل و صلیب سرخ هم در میان گذاشتهایم. چراکه آمریکاییها تمام اسناد موجود در وزارت دفاع عراق را با خود بردهاند.
همچنین محمدجواد زمردیان دبیر کنگره ملی شهدای غریب توضیح هم میدهد که شهدای غریب به شهدایی گفته میشود که در اسارت به شهادت رسیدند. در همین راستا، ۱۸۳۰ شهید غریب دوران هشت سال دفاع مقدس در کشور شناسایی شدهاند که از این تعداد اطلاعات ۱۱۳۷ شهید در دسترس است.
این سرقت یا غارت توسط آمریکاییها موجب شده است تا بخشی از خانوادههای اسیران جنگی کشورمان برای همیشه چشم انتظار باشند که شاید روزی خبری از پیکر یونسهای خود باشند که در سرزمین عراق مهمان دل خاکاند.