به گزارش ایران اکونومیست؛ در طول چند دهه گذشته، جلبک ها پتانسیل قابل توجهی را به عنوان یک مخزن برای ترکیبات زیست فعال متنوع با فعالیت های بیولوژیکی مختلف نشان داده اند. این امر کاربرد آنها را در طیف وسیعی از صنایع، از جمله مواد غذایی، خوراک دام، آرایشی و بهداشتی، داروسازی و سایر بخش‌های صنعتی گسترش داده است.
جلبک دریایی: چگونه انواع مختلف جلبک ها در رژیم غذایی انسان نقش دارند؟
جلبک ها موجودات آبزی فتوسنتزی هستند که از طریق مصرف مواد مغذی، نور و دی اکسید کربن رشد می کنند. آنها گروه متنوعی از موجودات هستند که شامل جلبک های تک سلولی کوچک و کلپ های عظیم و همچنین جلبک دریایی 1 هستند. گونه های متعدد جلبک پروکاریوتی و یوکاریوتی به دلیل ویژگی های ذاتی خود به عنوان منابع غذایی برای انسان مطلوب هستند.
مصرف انسان از جلبک‌های درشت مانند جلبک دریایی و ریزجلبک‌هایی مانند فیتوپلانکتون به سال‌ها قبل برمی‌گردد. گیاهان آبزی ماکروسکوپی چند سلولی یا ماکروجلبک ها به سه گونه دسته بندی می شوند: Phaeophyceae یا جلبک قهوه ای، رودوفیتا یا جلبک قرمز، و کلروفیتا یا جلبک سبز. ریزجلبک‌ها، همتای تک سلولی جلبک‌های بزرگ، در چارچوب وسیع‌تری دسته‌بندی می‌شوند که شامل سیانوباکترهای پروکاریوتی (جلبک‌های سبز-آبی)، Euglenophyta و Chlorophyta هستند که از نظر ژنتیکی از یکدیگر متمایز هستند.
مزایای سلامتی که توسط علم پشتیبانی می شود
نشان داده شده است که جلبک ها فواید سلامتی متعددی دارند، از جمله توانایی مبارزه با عفونت های میکروبیولوژیکی، فشار خون بالا، چاقی و دیابت، به دلیل ترکیب غذایی پیچیده ای که دارند. در نتیجه، بازار مواد مغذی تولید شده از جلبک ها به سرعت در صنعت مکمل های غذایی در حال رشد است. یکی از عوامل اصلی در این مورد نیز ایده پری بیوتیک های جلبکی و نحوه تأثیر آنها بر میکروبیوتای روده بوده است. نظر خود را به اشتراک بگذارید. آیا روزی در سبد غذایی ماایرانیان قرار می گیرد؟
بررسی شده توسط Danielle Ellis، B.Sc.
