به گزارش ایران اکونومیست به نقل از خبرگزاری شعر ایران-تارنا: عارف قزوینی جدا از اینکه با تصنیف های ماندگار خود شناخته شود، از صدای بسیار زیبایی نیز برخوردار بوده و آواز می خوانده به طوری که کمپانی های معتبر تولید صفحه گرامافون چندین و چند مرتبه برای پر کردن صفحه ای از صدای خوش عارف به وی پیشنهاد داده بودند که او هر بار این پیشنهادات را نپذیرفته است.
هنر دیگر عارف که شاید از خیلی هنردوستان از آن اطلاع نداشته باشند تبحر عارف در تحریر خط شکسته و نستعلیق است که این مورد را در حتی در سیاه مشق های عادی و نامه نگاری هایی که از ایشان به جا مانده می بینیم. در ادامه دو نمونه از خط عارف را با امضای خودش مشاهده می کنیم. دستخط زیر از آرشیو روحی کرمانی از نمایندگان مجلس شورای ملی در دوره پهلوی اول که توسط سیف آزاد جهت استفاده در کتاب دیوان عارف جمع آوری شده است.
در این دستخط ابیاتی است که عارف در مجلسی در قالب آوازی خوش و سحر انگیز سر می داده و چنان شور و نوایی در شنوندگان به وجود آورده که روحی کرمانی از حاضران مجلس درخواست کتابت این شعر را با خط خود عارف برای یادگاری می کند. در زیر شعر امضای عارف قزوینی نیز مشهود است.
نمونه دیگر شعری دیگر از سروده های خود عارف با دست خط خودش:
از آنجا عارف خط را شیوه شکسته تحریر کرده و خواندن آن برای مخاطب امروزی کمی مشکل است عین شعر بالا که از سروده های خود اوست در زیر می خوانیم:
بکوی عشق آنکو ناتوانتر
غمش افزونتر و بارش گرانتر
کس از من مهربانتر با تو نبود
نه از من بکس نامهربانتر
تورا رخساره گر چون شمع افروخت
من از پروانه ام آتش بجانتر
چه پویی راه مهر هرگز نجویی
زخود با خود نه، از خود مهربانتر
طبیعت رذل و دنیا پست از آن یار
به هر رذلی چو دنیا را یکانتر
من اهل دوزخم زینرو که هرکس
جنایتکارتر جنت مکان تر
هر آن محکوم مرگی را که بینی
در این کشور بود حکمش روانتر
