به گزارش ایران اکونومیست؛ بنابر تحقیقات انجام شده می‌دانیم که از دست دادن خواب بر مدارهای عصبی درگیر در تجربه پاداش یا تجربیات مثبت تأثیر می‌گذارد، که احتمالاً نقش دارد. ما همچنین شاهد واکنش‌های شدید در مناطقی از مغز هستیم که درگیر تجربیات احساسات هستند.
در عین حال، ارتباطات بین مراکز عاطفی مغز و قشر جلوی مغز ما که به ما کمک می‌کند واکنش‌های عاطفی خود را به درستی کنترل کنیم، مختل می‌شود. در حالی که همه انواع اختلالات خواب بر خلق و خو تأثیر می‌گذارند، این مطالعه نشان داد که واکنش‌ها به تجربیات عاطفی پس از از دست دادن خواب حرکت سریع چشم (REM) در مقایسه با از دست دادن خواب با موج آهسته یا «عمیق» منفی‌تر است.
در طول خواب موج آهسته، بدن مواد بالقوه مضر را از مغز خارج می کند - از جمله پروتئین بتا آمیلوئید، نشانه بارز بیماری آلزایمر - در حالی که REM مرحله ای از خواب است که در آن خواب می بینیم و اطلاعات و تجربیات تثبیت و در حافظه ذخیره می شود. .
گفتنی است «احتمالاً هر دو مهم هستند، اما به طرق مختلف. به عنوان مثال، کار قبلی نشان داده است که خواب REM ممکن است با پردازش خاطرات عاطفی مرتبط باشد و بنابراین می تواند از طریق فرآیندهای شناختی بر خلق و خوی تأثیر بگذارد.
با این حال، خواب موج آهسته ممکن است با مراکز پاداش مغز مرتبط باشد، که می تواند بر پاسخ به موقعیت های عاطفی مثبت تأثیر بگذارد.
خواب عمیق یکی از بهترین نشانگرهای کیفیت خواب در نظر گرفته می شود، زیرا فرد معمولاً برای رسیدن به آن باید خواب نسبتاً بدون وقفه داشته باشد. طبق CDC، از آنجایی که هر چرخه خواب تقریباً 90 دقیقه طول می کشد، اکثر بزرگسالان به هفت تا هشت ساعت خواب نسبتاً بدون وقفه برای رسیدن به خواب ترمیمی نیاز دارند.
