جريان منتقدين هر دولتي هميشه حضور داشته؛ دولت زمان جنگ منتقدان خاص خود را داشت. دولت آقاي هاشمي و علي‌الخصوص دولت دوم ايشان هم منتقديني داشت. دولت آقاي خاتمي هم در همه هشت سال با انتقادات تندي مواجه بود و اين داستان در دولت آقاي احمدي‌نژاد و روحاني هم ادامه پيدا كرد و در آينده هم همچنان ادامه خواهد داشت. همواره ما در بين منتقدين دولت‌ها جريان‌ها يا افرادي داشتيم كه پا را از چارچوب انصاف، مروت، منافع ملي و حتي ادبيات مودبانه فراتر گذاشته‌اند.
در اين نوشته سعي ندارم به تفسير وضعيت منتقدين بپردازم. مساله مد نظر نوع رويكرد دولت‌ها به مساله منتقدين و سياست ورزي در قبال آنها است. اين ادبياتي كه ديروز از آقاي روحاني مشاهده كرديم در شان ايشان نبود و اين ادبيات بعد از شروع به كار دولت يازدهم هر از چند گاهي در لحن ايشان ظاهر مي‌شود و اين اواخر هم ادبيات آقاي رييس‌جمهور تندتر شده است. متاسفانه طي هفته گذشته، چه در جريان حضور آقاي روحاني در شهركرد و چه سخنراني ديروز ادبيات ايشان به ادبيات رييس دولت قبل نزديك شده است.
دولت جديد تنها يك سال است كه بر سر كار آمده است، دولت‌هاي قبل اگر هم تاب تحمل را از دست مي‌دادند كه اين مورد در دولت آقاي احمدي‌نژاد زياد بود، در سال‌هاي بعدي به اين روش‌ها روي مي‌آوردند. اگر توجه شود در دوره آقاي خاتمي از همان ماه‌هاي اول جريان تند انتقادي شروع شد، اما تقريبا در ۸ سال دولت آقاي خاتمي ايشان به ندرت از ادبيات تند عليه منتقدان خود استفاده كردند.
همين طور تقريبا دوران آقاي هاشمي و علي‌الخصوص در دولت دوم ايشان رييس‌جمهوري سعي مي‌كرد با تامل و تحمل بيشتري در مقابل منتقدان رفتار كند. حداقل ادبيات ظاهري آنها محتاطانه‌تر و مودبانه‌تر و محترمانه‌تر بود. حتي از نظر سياسي هم استفاده از اين ادبيات به دولت و شخص رييس‌جمهوري ضربه خواهد زد. آقاي روحاني از نظر اصلاح‌طلبان بايد كارهايي را بكند كه چندان در عمل به سمت آنها نرفته است؛ مثل بحث خانه احزاب و گشايش سياسي و مواردي از اين دست. در مقابل آقاي روحاني رقباي خود را هم تحقير مي‌كند. به اين ترتيب در طولاني‌مدت آقاي روحاني نه اين جناح را خواهد داشت و نه آن جناح.
پ/پ
