آنها برایشان تامین بدون ریسک یا با کمترین ریسک انرژی فسیلی تا روزی که به این انرژی نیازدارند به مثابه یک راهبرد اصلی نگاه کرده وکشورها وملتهای دیگررا در این راه به آسانی قربانی می کنند واز قدرت خود برای اطاعت رهبری سیاستمداران دیگر کشورها استفاده می کنند. به نظر می رسد با توجه به مجموعه شرایط ایرانیان قربانی این خود خواهی چینی ها شده اند.
جنگ روسیه در اوکراین و تحریم انرژی ایران از سوی آمریکا، مسئولان چینی را برآن داشته است تا هر چه بیشتر به سمت جایگزین های متعبرتر بروند. عربستان در نگاه آنها می توانست امنیت انرژی آنها را تأمین کند؛ اما مشکلی در اینجا بوده و آن هم اینکه زیرساخت های انرژی عربستان توسط پهپادهای حوثی ها که متحد ایران هستند مورد حمله قرار می گرفت. البته امری مهم تر از موارد گفته شده این است که تهدید ایران از سوی آمریکا و اسرائیل و انجام رزمایش هایی که گفته می شود در آن ماکت حمله به مراکز حساس ایران را مدنظر قرار داده بودند و همزمان تهدید ایران به اینکه از هر کشوری که علیه ما حمله شود آنجا را خاک دشمن می دانیم و به آن حمله می کنیم که البته بیشتر زیرساخت های انرژی اینگونه کشورها مدنظر بوده است. اینکه آیا ایران می تواند در صورت جنگ زنجیره تأمین انرژی جهانی را با مشکل مواجه کند یا نه؛ حداقل در این است که در روی کاغذ چنین می نماید. پس همین این امر می تواند در افق نگاه چینی ها مورد توجه قرار گرفته باشد.
درتحلیلی که دیلماسی ایرانی منتشر کرده آمده است : بنابراین می توان گفت نقش چین به عنوان میانجیگر حاکی از این است که با توجه به قدرت این کشور؛ حتی در صورت بروز جنگ نیز ایران نتواند زنجیره تأمین انرژی را با مشکل مواجه کند؛ امری که به نظر می رسد، چراغ سبز آمریکا را نیز به دنبال داشته است؛ چراغ سبزی که شاید آمریکایی ها و اسرائیلی ها به این دلیل که می توانند از عرشه ناوهای جنگی و توسل به هواپیماهای دور پرواز مراکز حساس ما را مورد حمله قرار دهند بدون اینکه هیچ کدام از کشورهای منطقه را درگیر آن کنند و به این طریق زنجیره تأمین انرژی را با مشکل مواجه نکنند.از این رو می توان انگیزه های چین را از این دریچه در بهبود روابط ایران و عربستان جست وجو کرد.
ساعت 24
