به گزارش ایران اکونومیست، به نقل از خبرگزاری فرانسه، آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد در نشستی با حضور فقیرترین کشورهای جهان گفت که کشورهای ثروتمند باید سالانه ۵۰۰ میلیارد دلار برای کمک به کشورهایی که در «چرخههای معیوب» گیر افتادهاند، پرداخت کنند؛ چرخههایی که مانع از رشد اقتصادی و بهبود تحصیلات و سلامت این کشورها شده است.
نشست ۴۶ کشور فقیر جهان هر ۱۰ سال یکبار برگزار میشود، اما این نشست از ۲۰۲۱ تا امسال ۲ بار به دلیل همهگیری کرونا به تعویق افتاد.
دو کشور بسیار فقیر جهان، یعنی افغانستان و میانمار در این نشست حضور نداشتند، زیرا دیگر اعضای سازمان ملل دولتهای آنها را به رسمیت نمیشناسند.
هیچ یک از رهبران اقتصادهای بزرگ جهان هم در این نشست حاضر نشدند.
گوترش در این نشست گفت: وقتی کشورها کمبود منابع داشته باشند، بدهکار بوده و هنوز واکسن کافی کرونا دریافت نکردهاند. توسعه اقتصادی دشوار به نظر میرسد.
وی افزود: وقتی هزینه سرمایه تا این حد بالاست و کمکهای مالی حکم قطرهای در دریا را دارد، مبارزه با بلایای طبیعی که شما نقشی در پدید آمدنش نداشتهاید، دشوار است.
او گفت: شرکتهای نفت و گاز سودهای هنگفتی به جیب میزنند، اما میلیونها تن در کشورهای شما نمیتوانند شکمشان را سیر کنند.
گوترش گفت که فقیرترین کشورها در انقلاب دیجیتال عقب ماندهاند و جنگ اوکراین هم بهای غذا و سوخت را افزایش داده است.
دبیرکل سازمان ملل گفت: نظام مالی جهانی ما توسط کشورهای ثروتمند طراحی شده و عمدتا به آنها سود میرساند. بسیاری از شما که از نقدینگی محروم هستید، با نرخهای سود غارتگرانه از بازار سرمایه خارج شدهاید.
کشورهای ثروتمند به وعده خود برای اختصاص ۰.۱۵ تا ۰.۲۰ درصد از تولید ناخالص ملی به کشورهای فقیر عمل نکردهاند.
سخنگوی اقتصادی دولت در واکنش به سئوال یکی از خبرنگاران که پراید ۳۰۰ میلیونی و دلار ۵۰ هزارتومانی را ناشی از حکمرانی غلط اقتصادی معرفی کرد و درباره برنامه دولت برای اصلاح الگوی حکمرانی اقتصادی سوال پرسید، ضمن ارایه ۶ دقیقه پاسخ درباره اصلاح الگوی حکمرانی اقتصادی، گفت که در نشست بعدی دادههایی ارائه خواهم داد که نشان میدهد برخی تحلیلهای اقتصادی که در فضای شبکههای اجتماعی دست به دست میشود، درست نیست.
اینکه وزیر اقتصاد و سخنگوی اقتصادی دولت بخواهد با دادههای مستند پاسخ تحلیلهای نادرست از تحولات اقتصادی را بدهد و فضایی دقیق از آنچه در سپهر اقتصاد کشور در حال رخ دادن است را برای رسانهها ترسیم کند تا به دور از تحلیلهای سطحی برنامههای دولت را نقد کنند نهتنها جای تمسخر و خرده گرفتن ندارد؛ بلکه رویهای است تا از دامن زدن به فضای یاس و ناامیدی در مردم نسبت به وضعیت اقتصادی جلوگیری میکند.