مریم جلالی - معاون صنایعدستی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی - به مناسبت آغاز هفتمین نمایشگاه صنایع دستی فجر، دربارۀ برنامهریزیهای صورتگرفته برای فاصله گرفتنِ صنایعدستی و بومی داخلی از دستۀ کالاهای لوکس و زینتی، به خبرنگار ایران اکونومیست توضیح داد: صنایعدستی به خودی خود «لوکس» محسوب میشود و ما نمیتوانیم از این حالت خارجش کنیم، تنها میتوانیم آن را تا حدودی کاربردی کنیم و این امر، طبقهبندی مناسبی را میطلبد. اینکه ما برای تقویت ریشهها و اصالتهای هنری که زادۀ جوششِ هنری است، برنامهریزی کنیم، سپس آن را به تولید انبوه و استفادۀ عمومی در بازار برسانیم.
او معتقد است: صنایعدستی در ایران دو بخش دارد؛ یکی هنرهای سنّتی که وقت زیادی برای آن صرف شده، جوهرِ هنر در آن جریان دارد و دارای کاربردهای منحصربهفردی است و به عبارت دیگر، «موزهای» طراحی میشود. صنایع دستی دستۀ دوم در روستاها و خانهها و برای زندگی روزمره ساخته و پرداخته میشود. تقویت هر دو دسته وظیفۀ وزارت میراث است تا اصالتهای سنّتی را با عنوان «کاری» از بین نبرد.
جلالی اضافه کرد: صنایع دستی در ایران آن چیزی است که به زندگی ربط دارد و ما سعی داریم صنایعِ دستی وارد صنایعِ زیستی کنیم تا جزئی از زندگی به حساب آید.
معاون صنایع دستی وزارت میراث فرهنگی دراینباره بیشتر توضیح داد و گفت: مواد اولیۀ اغلب لوازم صنایعدستی ارزان است و با محیطزیست سازگاری دارد. تعداد قابلتوجهی از صنایعدستی کشور با بازیافت چیزهای بیمصرف مانند پوشال نِی، پوشال برنج،حصیر، خشکههای چوب و غیره درست شده و به یک اثر هنری تبدیل میشوند.