امیرحسین حداد در گفت‌وگویی با ایران اکونومیست درباره طراحی صحنه فیلم «بعد از رفتن» ساخته رضا نجاتی که چند روز قبل در سینمای رسانه جشنواره فیلم فجر رونمایی شد، بیان کرد: در ابتدای امر که یک فیلمنامه را می‌خوانید، تمامی ایده‌ها و خلاقیت‌هایی که جایی برای کار کردن دارند کدهایی را در ذهن هر طراح صحنه فعال می‌کنند و در این فیلم توالی لوکیشین‌ها به گونه‌ای بود قابلیت زیادی برای کار خلاقانه کردن داشت.
او افزود: یکی از این لوکیشن‌ها سیرک بود که برای آن چند ایده به ذهن ما رسید ولی نکته مهم این بود که حافظه بصری مخاطب سینمای ایران ، سیرک را با یک تصویر و اِلمان‌های خاص در ذهن دارد و ما باید این فضا را تداعی می‌کردیم. در پیگیری‌های‌مان دوستی را پیدا کردیم که از او خواستیم همکاری کند تا بک‌گراند ما یک شهربازی باشد و سیرک هم داشته باشیم. این اتفاق انجام شد ولی مسیر سر پا کردن سیرک در آن شب‌های سرد بسیار سخت بود و کار سخت‌تر این بود که باید به شکلی کار انجام می‌شد تا از زاویه‌ای که قرار بود پلان گرفته شود تمام عناصر رنگی و فاکتورهای بصری لازم دیده شود، چون ابعاد کار آن قدر بزرگ بود که باید در دکوپاژ همه چیز لحاظ می شد.
وی یادآوری کرد: البته قصد ندارم بگویم کار خیلی عجیب و غریبی انجام دادیم اما همین برپا کردن سیرک بسیار سخت بود، بخصوص آنکه حافظه بصری مخاطب ایرانی تازگی‌ها چنین تصویری را ندیده است.
حداد درباره سختی‌های طراحی صحنه با توجه به بالا رفتن هزینه ساخت فیلم گفت: چرخه اقتصاد سینما به قدری سخت شده که خود عوامل باید دست به دست هم دهند تا یک فیلم ساخته شود و تهیه کننده هم زور آن را داشته باشد که باز هم بخواهد فیلم بسازد وگرنه شرایط به گونه‌ای است که یک تهیه‌کننده بعد از ساخت یک فیلم می‌تواند عطای فیلمسازی را به لقایش ببخشد. درباره این پروژه هم جدا از هرگونه تعریف و تمجید چاپلوسانه تاکید می‌کنم که آقای بابایی از معدود تهیه‌کنندگانی بود که اختیار تام حتی در زمینه اقتصادی می‌داد تا آن چیزی که به فیلم کمک می‌کند، انجام شود. پشتیبانی او برای من به عنوان طراح صحنه این اختیار را می‌داد که بهترین کار را انجام دهم و البته مراقبت هم می‌کردم.
وی ادامه داد:از این منظر باعث خوشحالی است که نسل تهیه‌کنندگان جوان و با دانش به سینما وارد می‌شوند. البته با وجود مشکلاتی که در چرخه اقتصادی سینما وجود دارد معتقدم که طراحی صحنه یک شکل و اندازه و وجاهت دیگری پیدا کرده و حالا می‌توانیم بگوییم مثلث هنری یک فیلم یعنی کارگردان، فیلمبردار و طراح صحنه به شدت قابل اعتنا شده است. اگر طراحی صحنه تا دو دهه قبل یک نهال کوچک بود، الان به درخت راست قامت و مهمی در یک فیلم تبدیل شده است که جایگاه آن در فیلم‌ها و سریال‌های شبکه نمایش خانگی سال‌های اخیر مشخص است.
حداد در پایان یادآور شد که در جشنواره فجر امسال فقط فیلم «بعد از رفتن» را داشته و افزود: متاسفانه فیلم «رکسانا» کار آقای پرویز شهبازی به جشنواره نرسید که فیلم خیلی خوبی شده ولی تدوین آن با وسواس‌های آقای شهبازی تمام نشد که به جشنواره برسد و می‌دانم که هنوز هم در مرحله صداگذاری است. این فیلم هم از آن دست آثاری است که سینمای ایران مدت‌هاست شبیه آن را نداشته است.
در این زمینه بخوانید:
نقد فیلم‌های جشنواره/ «بعد از رفتن»؛ تنگنای جور دیگر دیدن!
