به گزارش ایران اکونومیست، کتاب «صبح روز بیست و چهارم» که به زودی توسط مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس به رشته تحریر در خواهد آمد، نقش لشکر ۴۱ ثارالله در عملیات ظفرمند و تاثیرگذار «والفجر ۸» در سال ۱۳۶۴ را مورد بررسی و ارزیابی قرار داده است.
به مناسبت ایام شهادت سردار سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی؛ در این مجال به گوشه‌هایی از نقش فرماندهی شایسته و اثرگذار ایشان که تأثیر قابل‌توجهی در درخشش این لشکر در عملیات والفجر ۸ و در کل اثرات فراوانی در ادامه موفقیت‌های لشکر ۴۱ ثارالله تا پایان جنگ داشته است اشاره می‌شود:
تجربه عملیات‌های حدفاصل فتح خرمشهر تا فتح فاو، بیانگر عدم توفیق جمهوری اسلامی ایران در تأمین کامل اهداف و تثبیت منطقه تصرف‌شده بود. به همین دلیل انجام عملیات و سپس عقب‌نشینی پس از چند روز، به یک عادت نامطلوب تبدیل‌شده بود.
(اما در عملیات والفجر ۸)، بعد از ۷۵ روز جنگ سخت و دشوار، منطقه فاو پس از تصرف، تأمین و تثبیت شد و عراقی‌ها به‌تدریج از بازپس‌گیری منطقه نا امید شدند.
نتیجه عملیات، ذهنیت‌های موجود درباره توانایی و قدرت تهاجمی و دفاعی ایران را تغییر داد. پیروزی بزرگی که در فاو حاصل شد، درصورتی‌که بلافاصله پس از فتح خرمشهر حاصل می‌شد، می‌توانست تأثیرات سرنوشت سازی بر روند تحولات جنگ داشته باشد. ولی به دلیل تأخیر در کسب پیروزی، وزن پیروزی عملیات فاو در سال ششم جنگ، به‌اندازه نیاز ایران نبود و همین امر به عراق و حامیانش برای کنترل اوضاع و مهار پیامدهای پیروزی ایران، زمان و فرصت داد.
(اما در این بین) عملکرد فرمانده لشکر ۴۱ ثارالله (حاج قاسم سلیمانی)، قبل از نبرد، در طراحی مانور، آموزش صحیح و مؤثر غواص‌ها و رزمندگان موج‌های بعدی، نظارت بر عملیات مهندسی، توجیه یگان دریایی، فراهم آوردن شرایط برای رزمایش‌های مناسب و حساسیت نسبت به شناسایی‌ها و دقت در نتایج به‌دست‌آمده از آن و هدایت صحیح گردان‌ها در شب نخست نبرد و روزها و شب‌های بعد، در کنار سرعت عمل رزمندگان لشکر در شکستن خط دشمن، پیشروی به عمق و رخنه در جناحین و ادامه تک در محدوده سایر قرارگاه‌ها و شجاعت و استقامت کم‌نظیری که نشان دادند، دست‌به‌دست هم داد تا بعد از نبرد والفجر ۸، لشکر ۴۱ ثارالله که قبل از آن جایگاهی بهتر از درجه دومی در میان لشکرهای سپاه نداشت، به‌عنوان لشکر خط‌شکن، قوی و درجه‌یک معرفی شود و فرمانده کل سپاه و فرماندهان قرارگاه‌ها روی آن حساب ویژه‌ای بازکنند و سال ۱۳۶۵ تا پایان جنگ تحمیلی، نقش مؤثری در نبردها به عهده‌اش گذاشتند.
همچنین در بعد استانی و منطقه‌ای، پیروزی‌های به‌دست‌آمده توسط رزمندگان لشکر و افتخار ناشی از آن، همت واجدین شرایط را برانگیخت و در کمیت اعزام‌ها تأثیر گذاشت؛ به‌طوری‌که همیشه گروه‌های در نوبت اعزام به لشکر لحظه‌شماری می‌کردند و قاسم سلیمانی توانست برای نبرد کربلای ۴، تعداد گردان‌های لشکر را افزایش دهد.
انتها یپیام
