به گزارش ایران اکونومیست، هفته گذشته ۹۰ عضو هیئت علمی دانشگاه علومپزشکی با انتشار نامهای خطاب به دکتر حسین قناعتی، رئیس این مرکز آموزشی به تغییرات آییننامه انضباطی دانشجویان انتقاداتی وارد کردهاند. آییننامه انضباطی ای از سوی دبیرخانه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و شورای مرکزی وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی در آبان ماه سال جاری مورد بازنگری قرار گرفت و به تمام دانشگاههای سراسر کشور ابلاغ شد.
شیوهنامه انضباطی جدید در ۷ بخش تنظیم شده که شامل ۱۲۵ ماده و ۱۳۶ تبصره میشود. وزارت علوم و شورای مرکزی وزارت بهداشت، پیش از ابلاغ آییننامه جدید، سال ۹۸ برای آخرین بار آییننامه شورای انضباطی را مورد بازنگری قرار دادند.
دکتر رضا رئیسکرمی عضو هیات علمی و از امضا کنندگان نامه به رئیس دانشگاه تهران در گفتوگو با ایران اکونومیست، درباره نامه ۹۰ عضو هیئتعلمی دانشگاه علومپزشکی تهران خطاب به ریاست این دانشگاه در ارتباط با آییننامه جدید انضباطی گفت: جزئیات آییننامه، مشکلات حقوقی، مباحث فنی و مشکلاتی که به واسطه آییننامه انضباطی جدید برای فعالیتهای دانشجویی و بطن دانشگاه ایجاد میشود، برای ریاست دانشگاه بیان کردیم. بُعد فعالیت سیاسی دانشجویان نباید به تنهایی در کانون توجه قرار گیرد؛ چرا که دانشگاهها در بطن خود شاهد اتفاقات متعددی هستند که برخوردبا آن نیازمند رابطه منطقی است. شرایط نباید به نحوی باشد عدهای هرطور که خواستند با دانشجویان برخورد کنند.
وی در خصوص پیگیری نامه 90 عضو هیات علمی دانشگاه تهران به رئیس این دانشگاه گفت: نامهای که خطاب به ریاست دانشگاه علوم پزشکی تهران نوشتهایم به معاونت دانشجویی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ارجاع داده شده است. ما امضاءکنندگان نامه از دکتر قناعتی انتظار داریم که این موضوع را پیگیری کند؛ نه اینکه نامه را به معاونت دانشجویی وزارت بهداشت که از بانیان، تهیهکنندگان و امضاکنندگان آییننامه جدید است، ارجاع دهد. انتظار میرود ریاست دانشگاه و معاونانش به موضوع تبیین آییننامه جدید انضباطی ورود کنند؛ چون آنها شاهد مشکلات نحوه برخورد با دانشجویان هستند. لذا این انتظار وجود دارد که به صورت فعالانه برای اصلاح آییننامه ورود کنند یا حداقل برای آییننامه قبلی تلاشکنند.
دکتر رئیسکرمی افزود: توقع داشتیم آییننامه انضباطی قبلی در جهت تسهیل فعالیتهای دانشجویی اصلاح شود نه اینکه فعالیت دانشجویی را به محاق ببرد.
عضو هیئتعلمی دانشگاه علومپزشکی تهران تصریح کرد: براساس سابقه تاریخی میتوان گفت احکام قضایی و آییننامههای انضباطی هیچگاه نتوانستهاند مانع اعتراضات دانشجویی شوند؛ چرا که دانشجویان جزو قشر جوان و آرمانگرای جامعه به حساب میآیند و براساس اعتقادات و تفکرات خودشان تصمیم میگیرند و اقدام میکنند.
وی با بیان اینکه دانشجویان طیفی هستند که کمتر تحت تاثیر دیگران قرار میگیرند، توضیح داد: آنها با هر تفکر و جناحی، خودشان تصمیم میگیرند. استفاده از اهرمهای انضباطی نمیتواند مانعی برای حرکت اعتراضی دانشجویان باشد. در سالهای گذشته نیز دانشجویان، احکام قضایی و آییننامههای انضباطی متعددی را تجربه کردهاند که هیچکدام تاثیری بر روند کار آنها نداشته است.
این عضو هیات علمی دانشگاه با بیان اینکه مباحث حقوقی در آییننامه انضباطی جدید به خوبی درنظر گرفته نشده است، گفت: آییننامههای پیشین تلاش میکردند تا حد ممکن منطبق بر مصادیق حقوقی باشد و به نوعی حق را به دانشجویان میداند؛ مگر اینکه دانشجو دست به تخلف میزد و شورای انضباطی بر اساس مستندات درباره برخورد با دانشجو تصمیمگیری کند. نوع برخوردها در آییننامههای پیشین برمبنای مصادیق حقوقی بیان شده بود اما آییننامه جدید فقط میخواهد دست کمیته انضباطی و دانشگاه را در مواجهه با دانشجویان باز بگذارد تا به هر نحوی که خواستند با دانشجویان برخورد کنند.
دکتر رئیسکرمی افزود: تصور میکنم دانشگاهها نقشی در بهروز رسانی آییننامه نداشتهاند چرا که مسئولان دانشگاهها در متن دانشجویان قرار دارند؛ حتی روسای کنونی دانشگاهها که همفکر دوستان وزارتخانه هستند، هم حرکات دانشجویی را تا حد زیادی درک میکنند. به نظر میرسد آییننامه انضباطی توسط کسانی تبیین شده که سابقه کار در حوزه دانشگاهها را نداشتهاند و اگر هم سابقه کار با دانشگاهها را دارند، میزان درگیری آنها زیاده نبوده است؛ به همین دلیل، شناخت زیادی از محیطهای دانشجویی نداشتهاند. این آییننامه شاید در کوتاهمدت بتواند برای تعداد محدودی از دانشجویان ایجاد محدودیت کند و موجب نگرانی و کاش فعالیت آنها شود اما در درازمدت اثرات سوئی بر فعالیت دانشجویی میگذارد که عاقبت برای بدنه دانشگاهها ندارد.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه تشکلهای دانشجویی فعال و منسجم در حال حاضر در بطن دانشگاهها وجود ندارد، تصریج کرد: به دلیل چنین شرایطی،کنشهای دانشجویی، روال مشخصی را طی نمیکنند و دانشجویان بر مبنای نظرات شخصی خود دست به کنشگری میزنند. اگر آییننامههای دانشجویی به دانشجویان اجازه میداد با هر تفکری که هستند در قالب تشکلهای دانشجویی فعالیت کنند یا اگر تشکلهای دانشجویی تفکرات یک گروه را پوشش نمیدهد اجازه شکلدهی یک تشکل جدید را به آنها میدادند،چنین شرایطی پیش نمیآمد. چرا که دانشجویان میتوانستند در قالب فعالیتهای شناسنامهدار فعالیت کنند و پاسخگوی کنشگری خود باشند و فعالیتهای دانشجویی منظمتر میشد. برخوردها سبب غیرفعال شدن تشکلهای دانشجویی شده و تشکلهای دانشجویی در شرایط کنونی محجور هستند و نمیتوانند تمام تفکرات را پوشش دهند.
وی ادامه داد: این آییننامه نمیتواند مانعی برای فعالیتهای دانشجویی باشد، بلکه فعالیت دانشجویی را به سمت مخفیانه شدن بیشتر سوق میدهد و از شفافیت و شناسنامهدار شدن خارج میکند.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه امکان تک صدایی کردن دانشگاهها وجود ندارد و شاید صدای دانشجویان برای مدتی کوتاهی خاموش شود اما دانشگاهها تک صدا نمیشوند، خاطرنشان کرد: فعالیتهای دانشجویی به واسطه تعطیلی دانشگاهها به دلیل شیوع بیماری کووید تعطیل شده بود اما دانشجویان در اعتراضات اخیر نشان دادند روح دانشگاهها هنوز زنده است. ایجاد تلاش در جهت تکصدایی کردن دانشگاهها موجب کاهش فعالیتهای قانونمدارانه مو تشدید فعالیتهای غیررسمی میشود. ایجاد تکصدایی به خودی خود برای محیط دانشگاهها مطلوب نیست، چرا که تمام افراد باید بتوانند حرفهایشان را در دانشگاهها بیان کنند.
دکتر رئیس کرمی در پایان خاطرنشان کرد: اجازه دهیم که فعالیتهای دانشجویی در فضای شفاف، منطقی و بدون ترس و ارعاب از کمیته انضباطی انجام شود. چرا که دانشجویان منطقی هستند؛ مسائل و مشکلات را به خوبی درک میکنند و با دانشگاه همراهی خواهند بود. اگر بخواهند فعالیتهایی دانشجویی را با آییننامههای کمیته انضباطی محدود کنند، نتیجهای در برندارد و در دراز مدت منجر به فعالیت غیررسمی میشود.