به گزارش ایران اکونومیست به نقل از لایوساینس، مدل سه بعدی زن سالمندی که یک چوب دستی در دست دارد با زنان سالمند امروزی که در شهر قدم می‌زنند بی‌شباهت نیست. در حقیقت، این زن حدود ۸۰۰ سال پیش در نروژ زندگی می‌کرد و این مدل سه بعدی بر اساس اسکلت او در ابعاد یک انسان واقعی ساخته شده است.
«الن گِرَو»، باستان‌شناسن دانشگاه علوم و فناوری نروژ (NTNU)، در هفتم اکتبر سال جاری میلادی مدل سه بعدی به نام «تورا» (Tora) را از طریق فیسبوک به جهان معرفی کرد. «تورا» اکنون به عنوان بخشی از یک نمایشگاه در موزه (NTNU) به نمایش گذاشته شده است. نام این زن از طریق یک همه‌پرسی در نروژ انتخاب شد.
«تورا» در اواخر ۱۲۰۰ میلادی متولد شد و در شهر «تروندهایم» واقع در نروژ زندگی می‌کرد. در آن دوره، کلان‌شهرهای قرون وسطایی با سرعت زیادی رشد می‌کردند و صنعتگران و تاجران در آن‌ها سکونت داشتند.
با اینکه هیچ سند تاریخی درباره «تورا» وجود ندارد، اما باستان‌شناسان بر اساس سرنخ‌های به جای مانده در اسکلت و محل کشف او، داستانی درباره زندگی این زن قرون وسطایی روایت کرده‌اند.
«الن گِرَو» در ایمیلی به «لایوساینس» نوشت: «می‌دانیم که او در محوطه کلیسا و در نزدیکی خیابانی که محل سکونت تاجران بود دفن شده است. بر این اساس می‌توان نتیجه گرفت او احتمالا در خانواده‌ی تاجرزاده زندگی کرده است.»
باستان‌شناسان تردید دارند افرادی که در محوطه این کلیسا دفن شده‌اند کاملا ثروتمند بوده باشند.
«الن گِرَو» افزود: «از آنجایی که تورا در زمان مرگ حدودا ۶۵ساله بوده است و با توجه به اینکه در آن دوره سن زیادی برای عمر کردن محسوب می‌شد، معتقدیم که او باید زندگی خوبی را سپری کرده باشد.»
با توجه به وجود انحراف در ستون فقرات «تورا»، «گِرَو» و اعضای گروهش به این نتیجه رسیده‌اند که این زن سالمند با ظاهری خمیده حرکت می‌کرد. او همچنین مدت‌ها قبل از مرگش بدون دندان فک پایین زندگی کرده است. از نظر باستان‌شناسان، خمیدگی در ستون فقرات و فقدان دندان نشان‌دهنده سخت‌کوشی او است.
«الن گِرَو» برای اینکه مدل «تورا» را به طبیعی‌ترین شکل ممکن بازخلق کند با «توماس فولدبرگ» ـ یک گریمور دانمارکی ـ همکاری کرد. به رغم سایر بازسازی‌های چهره که با استفاده از ایکس ـ ری و سی‌تی‌اسکن انجام می‌شود، «گرو» برای خلق مدل سه بعدی این زن قرون وسطایی بر اسکلت او تمرکز کرد. «فولدبرگ» برای پوست «تورا» از سیلیکون استفاده کرد و لکه‌های کبدی را با دست روی صورت و سایر نقاط بدن او طراحی کرد.
«گرو» بیان کرد: «تک تک تارهای مو، ابروها، مژه‌ها و صورت او جداگانه و تک به تک متصل شده است. این حقیقتا یک اثر هنری شگفت‌آور است.»
برای پوشش «تورا»، «ماریان وِدِلِر» ـ استاد دانشگاه پارچه در دپارتمان باستان‌شناسی دانشگاه اسلو نروژ ـ، یافته‌های باستان‌شناسی دوران زندگی «تورا» را مورد بررسی قرار داد و سپس از متخصصان طراحی لباس برای پوشش «تورا» کمک گرفت.
«Nille Glæsel»، متخصص طراحی لباس‌های دوران وایکینگ و قرون وسطی است و با در نظر گرفتن روش‌های دوخت‌ودوز قرون وسطی لباس «تورا» را طراحی کرده است.
«گرو» درباره لبخندی که «تورا» بر چهره دارد نیز گفت: «برای ما بسیار اهمیت دارد که ملاقات مخاطبان با تورا گرم باشد تا بهتر بتوانند با یک انسان قرون وسطایی ارتباط برقرار کنند. مردم همیشه فکر می‌کنند دوران قرون وسطی تاریک و سنگین بوده است، اما در آن دوران نیز خوشی و شادی وجود داشته است، مردم همدیگر را دوست داشتند و برخی از آن‌ها عمری طولانی سپری کردند. زندگی تورا دشوار بوده است، اما او قطعا روزهای خوبی هم تجربه کرده است. امیدوارم مردم متوجه شوند مردم قرون وسطی نیز شبیه ما بودند، احساساتی شبیه ماه داشتند و در مجموع مردمی شبیه ما بودند.»
