به گزارش ایران اکونومیست، محققان در بررسی‌های خود مشاهده کردند: مصرف مسکن‌های ضد التهابی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن برای درمان آرتروز ممکن است التهاب مفصل زانو را به مرور زمان تشدید کند.
آرتروز شایع ترین شکل آرتریت است که بیش از ۳۲ میلیون بزرگسال در ایالات متحده و بیش از ۵۰۰ میلیون نفر در سراسر جهان به آن مبتلا هستند. بیشتر افراد در ناحیه دست‌ها و زانوها دچار این عارضه می‌شوند. در افراد مبتلا به آرتروز غضروفی که از مفاصل حمایت می‌کند و پوشش میدهد به تدریج از بین می رود. آرتریت اغلب با التهاب یا ورم مفصل همراه است که می تواند دردناک باشد.
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی معمولا برای تسکین درد و التهاب آرتروز تجویز می‌شوند. اما اطلاعات کمی در مورد اثرات طولانی مدت این داروها بر پیشرفت بیماری وجود دارد.
محققان آمریکایی اظهار داشتند: تا به امروز، هیچ روش درمانی برای رفع یا کاهش پیشرفت آرتروز زانو تایید نشده است. داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی اغلب برای تسکین درد استفاده می شوند اما هنوز بحث‌هایی در مورد اینکه مصرف این داروها چه تاثیری بر بیماران آرتروز دارد، مطرح است. به طور خاص، تاثیر این داروها بر "سینوویت" یا التهاب غشای پوشاننده مفصل مورد تجزیه و تحلیل قرار نگرفته است.
در این بررسی محققان به مطالعه تاثیر استفاده از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی و سینوویت در بیماران مبتلا به آرتروز زانو پرداختند و ارزیابی کردند که چگونه درمان با این نوع داروها بر ساختار مفاصل در طول زمان تاثیر می‌گذارد.
در این مطالعه، ۲۷۷ شرکت‌کننده مبتلا به آرتروز متوسط تا شدید و درمان مداوم با داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی برای مدت حداقل یک سال مورد بررسی قرار گرفتند و با گروهی از ۷۹۳ شرکت کننده دیگر مقایسه شدند که از این داروها مصرف نمیکردند. از همه شرکت کنندگان در ابتدا و بعد از چهار سال ام آر آی زانو گرفته شد و وجود شاخص‌های التهاب مورد بررسی قرار گرفت.
به گزارش مدیکال اکسپرس، نتایج بدست آمده حاکی از مزیت استفاده طولانی مدت از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی نبود. التهاب مفاصل و کیفیت غضروف در شرکت کنندگانی که از این دارو مصرف می کردند در مقایسه با گروه کنترل بدتر بود و چهار سال بعد نیز وخیم تر شده بود.
