به گزارش ایران اکونومیست، سعید علی حسینی، سرمربی تیم ملی وزنه‌برداری در مورد مصدومیت رسول معتمدی در هفته اول لیگ برتر وزنه‌برداری و از دست دادن مسابقات قهرمانی جهان بیان کرد: قبل از هر چیز باید بگویم که من با تاریخ برگزاری لیگ موافق نبودم و در نشست کمیته فنی هم این موضوع را اعلام کردم. ما قرار بود چهارشنبه هفته آینده رکوردگیری داشته باشیم و روند تمرینات هم به‌گونه‌ای بود که در آن تاریخ، بچه‌ها وزنه‌های سنگین خود را بزنند. در این شرایط چطور می‌توانم زمان رکوردگیری از ملی‌پوشان را یک هفته جلو بیندازم و از آنها بخواهم در لیگ وزنه‌های خودشان را بزنند؟ مگر مسئول فنی تیم من نیستم؟ ما قرار بود هفته آینده سنگین بیاییم تا در فاصله دو هفته تا شروع رقابت‌های جهانی، شرایط ورزشکاران برای اعزام به مسابقات جهانی مشخص شود. من که به یک‌باره نمی‌توانم از بچه‌ها بخواهم یک هفته زودتر بدن خود را در شرایط تمرین سنگین قرار بدهند. می‌توانم؟
کارها تقسیم شده بود
علی‌حسینی در مورد غیبت خود در زمان برگزاری رقابت دسته ۱۰۲ کیلوگرم لیگ برتر تاکید کرد: می‌گویند چرا سعید علی‌حسینی در سالن نبوده. من همان زمان که رقابت‌های دسته ۱۰۲ کیلوگرم لیگ برگزار شد در آکادمی ملی المپیک حافظ قشقایی، حسین سلطانی و میرمصطفی جوادی را تمرین می‌دادم. نگاه کردن لیگ، برای سرمربی تیم‌ملی واجب‌تر است یا تمرین دادن ملی‌پوشان؟ من کجا به رقابت‌های لیگ بی‌توجهی کردم؟ ما در کادر فنی تقسیم کار کرده بودیم و قرار بود تمرینات را زیر نظر بگیرم و وحید ربیعی و محمدرضا براری هم در سالن حضور داشته باشند. اتفاقا آقای ربیعی در سالن بود و آقای براری هم پشت صحنه حضور داشت. این‌که می‌گویند سعید علی‌حسینی در سالن حضور نداشته، انتقاد به‌جایی نیست چون اگر من در صحنه لیگ بودم و مثلا میرمصطفی جوادی در اردوی تیم‌ملی آسیب می‌دید آن وقت می‌گفتند چرا سرمربی تیم‌ملی سر تمرین نبود! ما همان روز باید ساعت ۱۲ اتاق‌هایمان را در آکادمی تحویل می‌دادیم و به هتل هما می‌رفتیم. من که نمی‌توانم هم سر تمرین تیم‌ملی باشم، هم اتاق‌ها را تحویل بدهم و هم در صحنه رقابت‌های لیگ حاضر باشم.
ملی‌پوشان را تحت فشار گذاشتند
سرمربی تیم ملی در مورد رقابت غیر ضروری دهدار و معتمدی در لیگ برتر تصریح کرد: ما دو روز قبل از شروع لیگ، ملی‌پوشان را جمع کردیم و به آنها برنامه دادیم. می‌توانید از تک‌تک نفرات تیم‌ملی بپرسید. من به هر کدام گفتم که در لیگ چه وزنه‌هایی را بزنند تا در آستانه رقابت‌های جهانی دچار مشکل نشوند. حتی خاطرم است که حسین سلطانی به من گفت اگر در لیگ کم بزنم شما مرا خط نمی‌زنی؟ که گفتم نه. تو باید وزنه‌های اصلی‌ات را یک هفته بعد از لیگ در رکوردگیری تیم ملی بزنی. مشخصا در مورد دسته ۱۰۲کیلوگرم، به رضا دهدار گفته بودم نهایتا ۱۶۰یا ۱۶۵ یک‌ضرب بزند و ۱۹۰ دوضرب. به رسول هم گفته بودم ۱۶۵یا ۱۶۶ یک‌ضرب بزند و ۲۰۰ هم دوضرب اما وقتی تیم‌ها ورزشکاران را تحت فشار می‌گذارند من باید چه کنم؟ رضا دهدار می‌گوید که به او گفتند اگر صدرنشین شوی ۵۰ میلیون تومان پاداش می‌گیری یا رسول معتمدی می‌گوید اگر می‌باخت ۵۰ میلیون تومان از قراردادش کسر می‌شد! این مسائل تاثیرگذار است.
او ادامه داد: من برای همه بچه‌ها برنامه داشتم. مثلا مصطفی جوادی قرار بود ۱۵۵ یک‌ضرب و ۱۹۰ دوضرب بزند که همین حدود زد. حافظ قشقایی هم قرار بود ۱۲۰ یک‌ضرب و ۱۵۰ دوضرب بزند که زد و از حسین سلطانی هم خواسته بودیم ۱۵۰ یک‌ضرب و ۱۸۰ دوضرب بزند که این موضوع را رعایت کرد اما در فوق‌سنگین ورزشکاران را تحت فشار گذاشتند تا از دستورات کادر فنی سرپیچی کنند. ما برای آیت شریفی در این برهه رکوردهای ۱۸۰ یک‌ضرب و ۲۲۰ دوضرب را در نظر گرفته بودیم و علی داوودی هم قرار بود ۱۹۰ یک‌ضرب بزند و ۲۳۰ دوضرب اما شب قبل از مسابقه فوق‌سنگین، آیت شریفی می‌گوید از او خواستند وزنه‌های سنگین‌تری بزند و با علی داوودی رقابت کند. در صحنه رقابت هم مربیان سایپا به آیت گفتند باید وزنه‌هایی که می‌گویند را بزند وگرنه فایده‌ای ندارد و از قراردادش کسر می‌شود. وقتی خود تیم‌ها در آستانه رقابت‌های جهانی این حساسیت‌ها را ایجاد می‌کنند، سرمربی تیم‌ملی چه باید بکند؟
