به گزارش خبرنگار سینمایی ایران اکونومیست، عصر جمعه، به یکی از پردیس‌های بزرگ پایتخت می‌رویم. جمعیت به مراتب بیشتری به نسبت جمعه‌های دیگر در سالن انتظار حضور دارند. اکنون یک‌هفته‌ای می‌شود که سینماها جان دوباره‌ای گرفته و افزایش محسوسی را در تعداد مخاطب به خود می‌بینند. اتفاقی که در اثر کاهش درگیری‌های خیابانی و البته اکران چند فیلم جدید به وجود آمده و این روند می‌تواند با نمایش فیلم‌های پرمخاطب جدید، شدت بیشتری بگیرد.
در ابتدای هفته گذشته، شورای صنفی نمایش اعلام کرد که بخارست راهی سینماها می‌شود. در انتهای هفته، تهیه‌کننده این فیلم اعلام کرد که به دلیل نارضایتی سهام‌داران خرد، فیلم احتمالا در بازه کنونی به روی پرده نمی‌رود که اعلام این خبر، موجی از ناامیدی‌ها را در میان سینماداران و البته مخاطبان و دلسوزان سینما به وجود آورد.
در این گزارش بر آن شدیم تا ببینیم آیا مخاطبان در جریان اکران فیلم بخارست قرار دارند و آیا اصلا نمایش این فیلم در شرایط کنونی را مناسب می‌بینند یا خیر.
سینما اگر سینما بود خیلی قبل‌تر از اینها فیلم کمدی اکران می‌کرد
در ابتدا به سراغ جمع ۴ نفره‌ای می‌رویم که یکی از آنها با صدای بلند مشغول تعریف خاطره‌ای است و ۳ نفر دیگر، با خنده‌های خود، او را همراهی می‌کنند. این جمع ۴ نفره از اکران بخارست بی‌اطلاع هستند و حتی اعلام می‌کنند که نام فیلم را هم نشنیده‌اند. آن آقایی که مشغول تعریف کردن خاطره بود، به ایران اکونومیست می‌گوید: در اینکه به جای یک فیلم، چند فیلم کمدی باید به روی پرده بیایند که جای هیچ شکی نیست. اینکه بگوئیم الان مردم عزادار هستند و نباید فیلم کمدی اکران شود، تفکری اشتباه است که سبب می‌شود این ماتم، بیشتر بر دل مردم سنگینی کند.
او که نامش امیرحسین است، ادامه می‌دهد: سینما اگر سینما بود خیلی قبل‌تر از اینها باید فیلم کمدی اکران می‌کرد. الان من به همراه دوستانم برای بار دوم است که می‌خواهیم به تماشای انفرادی بنشینیم. یک‌بار قبل از محرم رفتیم و الان وقتی فهرست را دیدیم، متوجه شدیم که همچنان فقط همین یک فیلم کمدی قابل توجه، به روی پرده است و همین خودش یک ضعف بزرگ است که سینمای به این عریض و طویلی، پس از چند ماه، هنوز یک فیلم کمدی خوب را به روی پرده نفرستاده. بعد از آن طرف می‌گوئیم چرا جامعه ایرانی ناراحت و افسرده است.
مگر فیلم، تهیه‌کننده و پخش‌کننده ندارد که سهام‌داران را در جریان قرار دهد؟
یک زوج جوان، نفرات بعدی هستند که به سراغ آنها می‌رویم. فرهاد، دانش‌آموخته سینماست و در یک شرکت خصوصی مشغول به کار است. او به ما می‌گوید: هفته پیش بود که خبر اکران بخارست را در کانال خبری خواندم و وقتی به ترکیب بازیگران توجه کردم، دیدم فیلم پرفروشی خواهد شد. مخصوصا اینکه در شرایط کنونی، رقیب قدرتمندی هم برای این فیلم به روی پرده نیست و این فیلم به راحتی می‌تواند رکود فروش را به نام خود ثبت کند.
فرهاد با بی‌اطلاعی از احتمال عدم‌اکران این فیلم به دلیل نارضایتی سهام‌داران خرد آن، ادامه می‌دهد: چطور ممکن است سهام‌داران یک فیلم به این نتیجه برسند که در این شرایط که رقیبی ندارند، ممکن است از فروش خوبی برخوردار نشوند؟ حتی اگر سهام‌داران هم چنین تصوری داشته باشند، مگر فیلم، تهیه‌کننده یا پخش‌کننده ندارد که این دوستان را در جریان قرار دهد؟ من فکر می‌کنم فیلم قطعا اکران خواهد شد و این صحبت‌ها، برای بازارگرمی است چون از اندیشه به دور است که خبر نمایش یک فیلم را یک مقام رسمی اعلام کند و چند روز بعد اعلام شود که به دلیل چنین مشکلی، فیلم اکران نمی‌شود؟
در شرایط انفعال تلویزیون، وظیفه سینما دوچندان است
محسن، جوان ۲۹ ساله‌ای است که به‌تنهایی به سینما آمده و منتظر است تا درب سالن نمایش‌دهنده انفرادی باز شود. او به ایران اکونومیست می‌گوید: مدت‌ها بود قصد داشتم برای تماشای این فیلم به سینما بیایم اما وقت نمی‌کردم اما امروز که به سینما آمدم تعجب کردم که جمعیت زیادی به سینما آمده درحالی که رسانه‌ها در این مدت اعلام می‌کردند که سینماها خالی از جمعیت است.
وی ادامه می‌دهد: در جریان فیلم‌های روی پرده نیستم اما قطعا اکران یک فیلم کمدی جدید، کمک خیلی خوبی به حال روحی و روانی مردم می‌کند. وقتی تلویزیون در این مدت، هیچ تغییر رویه‌ای از خود نشان نداده و هیچ برنامه شادی را روی آنتن ندارد، وظیفه سینما دوچندان می‌شود. اصلا این چیزی نیست که من شهروند آن را گوشزد کنم. خود وزارتخانه و آنهایی که دست‌اندرکار اکران هستند باید خیلی زودتر به این نتیجه برسند که تعطیلی سینما یا نمایش ندادن فیلم جدید، راهکار نیست و باید با نمایش قدرتمند چند فیلم پرمخاطب، نبض کار را به دست گرفت نه اینکه وا داد و کنار کشید و دید که چه پیش می‌آید.
بخارست الان بیاید، پرفروش‌ترین فیلم سال می‌شود
در جریان این گفت‌وگو، مدیر داخلی این پردیس سینمایی هم ما را همراهی می‌کند و وقتی صحبت‌های محسن به انتها رسید، به ایران اکونومیست گفت: من وقتی فهمیدم بخارست قرار است اکران شود، از شادی در پوست خودم نگنجیدم. خواستم برای خوش‌خبری به چند نفر از همکارانم در سینماهای دیگر اطلاع دهم که دیدم همه آنها از ماجرا خبر دارند و نمی‌دانید که چه ولوله‌ای برپا شد و چقدر همه ما شاد بودیم چون در این ۲ ماه، واقعا روزهای سختی را پشت سر گذاشتیم و از تعدیل نیرو تا کاهش حقوق آنها را تجربه کردیم.
وی ادامه می‌دهد: وقتی اواخر هفته فهمیدیم گویا فیلم قرار است با تاخیر به روی پرده برود، انگار آب سرد روی ما ریخته‌اند. خیلی بد است وقتی امیدوار باشیم و ناگهان، آن امید قطعی، به یاس تبدیل شود. اگر بخارست در این هفته به سینما نیاید، واقعا وضع بسیار بدی را تجربه می‌کنیم. سینما یک قدم تا شکست کامل فاصله دارد و بخارست که برگ برنده ما بود، اگر نیاید، خیلی از سینمادارها زمین می‌خورند. مردم هم چند روز است کمی بیشتر به سینما می‌آیند و فیلم‌های الان، این اندازه توان ندارند که بتوانند این مردم را حفظ کنند بخاطر همین است که اگر فیلم قدرتمندی مثل بخارست نیاید، واقعا تصویر عجیبی از سینماها مخابره می‌شود.
این مدیر داخلی با اعلام اینکه گمان این می‌رود که در شرایط فعلی، از این فیلم استقبال نشود نیز گفت: سهام‌داران فیلم، کارگردان، تهیه‌کننده و پخش‌کننده، اطلاعات را از جاهای دیگری غیر از سینما نگیرند. من به عنوان مدیرداخلی یک پردیس بزرگ، محال می‌دانم که بخارست الان بیاید و از آن استقبال وسیعی صورت نگیرد. مطمئنم که این فیلم اگر در شرایط فعلی اکران شود، به راحتی می‌تواند تا انتها سال، رکورد انفرادی را جابجا کند و حتی یک روز کم‌مخاطب را هم تجربه نمی‌کند. این اتفاق به اندازه‌ای روشن و قطعی است که من تعجب می‌کنم چرا دوستان، به چنین حدس و گمانی رسیده‌اند.
بخارست با اکران اکنون خود، در تاریخ ماندگار خواهد شد
در شبکه مجازی و در میان دوستداران سینما و کانال‌های تخصصی نیز تردیدهای ناگهانی در مورد اکران این فیلم، واکنش‌های متفاوتی را شاهد هستیم. تقریبا هیچ‌یک از کسانی که در این بحث اینترنتی شرکت کرده‌اند، موافق عدم‌اکران فیلم در این شرایط نیستند. یکی می‌گوید مگر می‌شود فیلم در ابتدا پروانه نمایش بگیرد و خبرش رسانه‌ای شود و چند روز بعد، سهام‌داران خرد، بهانه‌ای برای عدم‌اکران عنوان شود. دیگری، از مجازاتی سنگین برای فیلم سخن می‌گوید که چون با روان سینما بازی شده، در صورت عدم‌اکران، باید تا مدت‌ها از اعطای پروانه نمایش به این فیلم خودداری شده و به‌نوعی، توقیف شود. یک نفر، این کارها را بازی رسانه‌ای می‌داند که برای فشار مضاعف بر ارشاد در جهت گرفتن حمایت مالی بیشتر عنوان می‌شود. یکی دیگر هم این بازی‌ها را جنگ زرگری می‌داند که فقط برای توجه بیشتر به این فیلم صورت گرفته و اینکه نام فیلم، بیشتر بین مردم بچرخد و تبلیغات خوبی برای اثر شکل بگیرد. یک نفر دیگر هم اعتقاد دارد که گروه‌های سیاسی به صاحبان فیلم فشار آورده‌اند که به دلیل تحرکات اجتماعی، فیلم را اکران نکنند و دیگر بحث‌هایی که برای عدم‌اکران در این شرایط پیش آمده، بهانه است.
با تمام این احتمالات، ایران اکونومیست امیدوار است صاحبان فیلم بخارست، به اکران فیلم از سه‌شنبه همین هفته که قولش را داده بودند، وفادار مانده و این موج امیدواری که در میان سینماداران و سینمادوستان به وجود آمده را به ناامیدی تبدیل نکنند. شرایط سینما اکنون به حایی رسیده که تنها به یک هل دادن کمکی نیاز دارد که نمایش بخارست می‌تواند حکم این کمک بزرگ به سینما را در چنین برهه‌ای داشته باشد. کمکی که قطعا علاوه بر بازدهی مالی خوب، در تاریخ نیز ماندگار شده و این، همان نکته ارزشمندی است که یک هنرمند، با رسالت خود می‌تواند در تاریخ به جای بگذارد.
