به گزارش ایران اکونومیست، با این حال با فرا رسیدن پاییز، کوتاه‌تر شدن روزها و کاهش ساعاتی که خورشید در آسمان می‌تابد و همچنین به دنبال سردتر شدن هوا و کاهش تمایل افراد برای ماندن در فضاهای باز، شانس قرار گرفتن در معرض تابش نور خورشید برای اکثر افراد کمتر می‌شود و در نتیجه احتمال کمبود ویتامین D در بدن افزایش می‌یابد.
این در حالیست که سیستم ایمنی بدن به دلیل سرد شدن هوا و همچنین افزایش فعالیت اغلب ویروس‌ها نظیر آنفلوآنزا، سرماخوردگی و کروناویروس در این فصل، به دریافت میزان کافی از این ویتامین نیازمند است تا به کارآیی مطلوب خود ادامه دهد.
در چنین شرایطی گنجاندن منابع خوراکی حاوی این ویتامین در رژیم غذایی روزانه و هفتگی می‌تواند این نیاز را تامین کند.
ویتامین D (ویتامین دی) در دنیای ویتامین‌ها منحصربه‌فرد است زیرا هم ریزمغذی و هم هورمون است. این ریزمغذی در برخی محصولات حیوانی و ماهی‌ها یافت می‌شود.
این ویتامین نقش مهمی در بسیاری از عملکردهای حیاتی بدن از جمله تقویت استخوان‌ها، حمایت از سلامت سیستم ایمنی، تنظیم عملکرد شناختی و خلق و خو و حتی محافظت در برابر بیماری‌هایی مانند بیماری‌های قلبی عروقی و دیابت نوع دو دارد اما شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد سطوح پایین ویتامین D همچنین ممکن است بر احتمال ابتلای فرد به افسردگی تاثیر بگذارد.
به گزارش ایندیپندنت، اگر به شما توصیه شده که مقادیر بیشتری از این ویتامین را به رژیم غذایی خود اضافه کنید، برخی از بهترین منابع آن شامل ماهی آزاد، ماهی ساردین، ماهی تن، زرده تخم‌مرغ، قارچ و جگر گاو هستند.
همچنین یکی از راهکارهای مفید در بهبود وضعیت سرانه مصرف ویتامین D، غنی‌سازی غذاهای معمولی مانند غلات، بلغور جو دوسر و لبنیات با این ویتامین است.
متخصصان سلامت دریافت ۸۰۰ واحد ویتامین D را در روز توصیه می‌کنند. هرچند، این میزان نسبت به سن افراد متغیر است. افرادی که به دلایلی نمی‌توانند به طور طبیعی این ویتامین را از طریق نور خورشید جذب کنند باید بیشترِ ویتامین D مورد نیاز خود را با مصرف منابع غذایی حاوی آن دریافت نمایند اما اگر کمبودهایی در رژیم غذایی وجود داشته باشد هم، مصرف مکمل‌های غذایی گزینه خوبی است.
با این حال باید مراقب مصرف بیش از حد مکمل‌ها نیز باشیم. عبارت "هر چه بیشتر، بهتر" اینجا صدق نمی‌کند.
از آنجایی که ویتامین D یک ویتامین محلول در چربی است، مانند ویتامین‌های محلول در آب از طریق ادرار و دفع مواد زائد از بدن دفع نمی‌شود بلکه در چربی ذخیره می‌شود و به این معنا که مصرف بیش از حد آن می‌تواند باعث تجمع آن در بدن شود و مسمومیت ایجاد کند. بنابراین مصرف مکمل‌های این ویتامین باید طبق تشخیص و نسخه متخصص و متناسب با نیاز هر فرد صورت گیرد.
