یاسر برزگر در گفت و گو با خبرنگار سینمایی ایران اکونومیست و توضیح مضمون ساخته متاخرش یه چوم یه لنگ که در سی و نهمین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران اکران شد، بیان کرد: این فیلم بر اساس یک داستان اسطوره ای شمالی ساخته شده است؛ قصه ای که در گذشته برای بچه ها و ترساندن آنان برای برحذر داشتن از ورود به جنگل گفته می شده است.
وی افزود: این قصه برای من ترسی را به همراه داشت که در کودکی‌ام بسیار اثرگذار بود. معلمی در مدرسه داشتیم که ترسی را به جان ما انداخته بود. یکی دو سالی از آن معلم می ترسیدم و شیوه تنبیه او فرق داشت چراکه به ما می گفت که دوربینی در چشم هایم دارم که هرکجا باشید شما را می بینم و من در کودکی ام این را باور کرده بودم و فکر می کردم هرجا که هستم معلم من را می بیند و این برایم دغدغه شده بود.
برزگر با اشاره به این موضوع که این ترس کودکی محرک تولید و ساخت این فیلم شد، اظهار داشت: مجموع این فضا موجب شد که ایده ترس خودم را تبدیل به فیلمنامه کنم. ریشه اصلی خاطره من ترس بود، ناخودآگاه افسانه‌ای هم که انتخاب کردیم «یه چوم یه لنگ» بود، افسانه‌ای شمالی که مربوط به تالش می‌شود.
وی افزود: این افسانه به یک هیولای یک چشم اشاره دارد که همه جا به‌دنبال بچه‌هاست و بچه‌های تنها را می‌ترساند و با خود می‌برد. احساس کردیم این فضا خیلی به ایده‌ای که ما در ذهن داشتیم نزدیک است و می‌توانیم در قالب آن حرف‌های خود را مطرح کنیم.
این کارگردان در توضیح فضای ساخت فیلم گفت: برای لوکیشن این فیلم، سراغ روستایی رفتیم که هنوز بافت آن مشابه دهه ۶۰ باشد. روستای دورافتاده و دور از امکاناتی را می‌خواستیم که بچه‌هایش به افسانه مدنظر ما واقف باشند. معلمی می‌آید و این افسانه را به بچه‌ها تلیقن می‌کند تا آن‌ها را بتراسند که وارد جنگل نشوند. در فیلم اما کم‌کم می‌فهمیم که این معلم خواسته‌ای دارد و به دلیل آن است که اقدام به ترساندن بچه‌ها می‌کند. او به دنبال نوعی از قارچ گران‌قیمت است و به همین دلیل بچه‌ها را می‌ترساند که وارد جنگل نشوند. در نهایت هم معلم خودش را تبدیل به هیولا می‌کند، وارد جنگل می‌شود و قصه از حالت افسانه‌ای خارج می‌شود.
برزگر با اشاره به اقبال مخاطبان از این فیلم یادآور شد: اساسا فیلم در بخش ژانر کمتر دیده شده، به خصوص ژانر وحشت که فضایی متفاوت است و این حرکت باعث اقبال و استقبال می شود.
وی گفت: در نهایت این فیلم می خواهد بگوید این هیولاها وجود ندارد و صرفا افسانه هایی هستند که برای ترساندن و کنترل کردن ما استفاده می شوند.
این کارگردان بیان کرد: با ساخت این فیلم می خواستم حرف خودم را بزنم و به جریان اصلی کاری ندارم چرا که می خواهم دغدغه های شخصی خودم را به مخاطب ارائه کنم. به همین دلیل تلاش کرده ام تا یاد بگیرم چطور این دغدغه ها را به زبان سینما مطرح کنم که مورد پسند باشد. نه این که ژانر وحشت را دوست داشته باشم صرفا ایده ای داشتم که دیدم ریشه آن به یک ترس باز می‌گردد.
برزگر خاطرنشان کرد: بنابراین باید قواعد ژانر وحشت را می شناختم که براساس آن فیلم می ساختم؛ زمانی که دوسال پیش رد این ایده را پی گرفتم از سیاست امسال جشنواره که تمرکز بر تنوع ژانر بود خبر نداشتم.
وی تاکید کرد: از دوسال قبل درگیر این قصه شدم و فهمیدم که فیلمنامه نویس نیستم و یکسال با همسرم وقت گذاشتیم و فیلمنامه یه چوم یه لنگ را نوشتیم.
این کارگردان در مورد اسکارکوآلیفای شدن جشنواره فیلم کوتاه تهران گفت: اتفاق بسیاری خوبی است که جشنواره ای در کشور داریم که این اعتبار را کسب کرده است؛ اعتباری که در جهان کاملا تعریف شده است. این اتفاق، اتفاق بسیار خوبی است که در چنین جشنواره ای حضور پیدا می کنید و این امید را داریم که به اسکار معرفی شویم.
به گزارش ایران اکونومیست سی‌ونهمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران به دبیری مهدی آذرپندار تا فردا دوم آبان ادامه دارد.
در این دوره از جشنواره فیلم کوتاه تهران، جمعی از دانش آموختگان انجمن سینمای جوانان ایران با حضور در همایشی یاد روزهای دور و نزدیک حضور در کلاس‌های انجمن سینمای جوانان ایران را گرامی می‌دارند.
جشنواره سی و نهم همچنین در یک شورای فیلمنامه و یک شورای پیچینگ (یک فیلمساز بتواند طی حداکثر پنج دقیقه، طرح ساخت یک فیلم را برای سرمایه‌گذار تعریف کند تا او متقاعد شود برای ساخت فیلم هزینه کند) با بررسی فیلمنامه‌های متقاضیان فیلم اول که درخواست خود را در سایت جشنواره ثبت کرده‌اند، از ۱۰ فیلمنامه منتخب جهت ساخته شدن حمایت خواهد کرد.
جشنواره تهران در دوره سی و نهم، کار خود را با برگزاری نشست‌های تخصصی آغاز کرده و در ادامه با نمایش فیلم‌ها در چهار نوبت (سانس) روزانه تا حوالی ساعت ۲۲ میزبان هنرمندان، فیلمسازان، اهالی رسانه و علاقه‌مندان به فیلم کوتاه خواهد بود.
