به گزارش ایران اکونومیست، معمایی در مورد این‌که چگونه ویروس کرونای نوظهور به مغز می‌رسد در طول این همه گیری جهانی، همواره پزشکان و متخصصان را سردرگم کرده است.
اما حالا مطالعه‌ای جدید آشکار کرده است این ویروس که باعث بیماری کووید-۱۹ می‌شود چطور تونل‌ها و پل‌های نانولوله‌ای کوچک و ریز را می‌رباید و از طریق آنها، سلول‌های عفونی شده و بیمار را به نورون‌ها (سلول‌های عصبی) وصل می‌کند و به این ترتیب مغز را بیمار می‌کند.
این تحقیق که هفته پیش در مجله ساینس ادونسز (Science Advances) منتشر شد نشان می‌دهد چگونه پاتوژن (عامل بیماری‌زا) بدون داشتن «گذرگاه» کلیدی گیرنده ای‌سی‌ئی ۲ (ACE2) که ویروس معمولا موقع بیمار کردن سلول‌ها به آن می‌چسبد، به داخل نورون‌ها نفوذ می‌کند.
مطالعات نشان داده کووید با چندین نشانه نورولوژیکی (مغز و اعصابی) در ارتباط است.
این نشانه‌ها شامل از دست دادن چشایی یا بویایی و اختلال‌های شناختی مانند از دست دادن حافظه و مشکلات تمرکز است که به‌طور عموم آن را «مه مغزی» می‌نامند و هر دو در طول مرحله حاد بیماری و در بلندمدت با سندرم «کووید طولانی» اتفاق می‌افتد.
با این حال، سازوکاری که باعث می‌شود این بیماری ویروسی به مغز برسد تاکنون به صورت معمایی باقی مانده بود.
پژوهشگران انستیتو پاستور و آزمایشگاه‌های سی‌ان‌آراس (CNRS) در فرانسه در این مطالعه جدید از شیوه‌های پیشرفته میکروسکوپ الکترونی استفاده کردند تا نشان دهند ویروس سارس-کوو-۲ (Sars-CoV-2) نام علمی ویروس کرونای نوظهور- نانولوله‌ها را می‌رباید.
دانشمندان نشان دادند سلول‌های سالم عصبی اگر با سلول‌های بیمار تماس داشته باشند، بیمار می‌شوند.
این نانولوله‌ها، ساختارهای پویای ناپایداری هستند که در نتیجه هم‌جوشی غشا در سلول‌های دورتر به وجود آمده‌اند و در نتیجه تبادل مواد سلولی را بدون نیاز به گیرنده خاصی در سلول‌ها امکان‌پذیر می‌کنند- یعنی بدون ابزار طبیعی ورود و خروج سیتوپلاسم سلول.
پیش‌تر متخصصان به این نتیجه رسیده بودند که نانولوله‌ها در بیماری‌های رو به وخامت مانند آلزایمر و پارکینسون نقش دارند زیرا انتقال پروتئین‌های مسئول این بیماری‌ها را تسهیل می‌کنند.
به نوشته روزنامه ایندیپندنت، پژوهشگران همچنین ماده ژنتیکی ویروسی در مغز بعضی از بیماران پیدا کرده‌اند که نشانه‌های عصبی مربوط به کووید طولانی یا حاد را توضیح می‌دهد.
دانشمندان امیدوارند این یافته‌ها به کشف روش‌های درمانی جایگزینی منجر شود که همراه دیگر تحقیق متمرکز بر سد کردن ورود ویروس از طریق گیرنده‌ای سی‌ئی ۲ (ACE2)، جلوی پخش ویروس را بگیرد.
