به گزارش خبرنگار سینمایی ایران اکونومیست، ترانه علیدوستی به‌مانند عرف تقریبا همیشگی خود در هنگام عزیمت به جشنواره‌های خارجی، با یک بنگاه خبری خارجی به گفت‌وگو نشست و طی آن، به ابراز عقاید و نظرات خود پرداخت.
اما آنچه در این گفت‌وگو، فراتر از نظرات این بازیگر، جلب توجه می‌کند، تمایل وی برای گفت‌وگو با بنگاه‌های خبری و رسانه‌های خارجی است. بازیگری که در داخل کشور تقریبا با هیچ‌یک از رسانه‌ها گفت‌وگو نمی‌کند، تلویحا اعلام کرده که رسانه‌ای برای بیان نقدهای خود ندارد.
حال آن‌که چهره‌های به‌مراتب تندروتر از علیدوستی در تمام این سال‌ها، ضمن گفت‌وگو با برخی رسانه‌های داخلی، به بیان ایده‌ها و نظرات خود پرداخته‌اند و تحت هیچ پیگیری و محدودیت نیز قرار نگرفته‌اند.
ترانه علیدوستی تنها با یک حساب سرانگشتی اعلام کند که در طول یک‌دهه اخیر، با چند رسانه داخلی گفت‌وگو کرده و در مقابل، در این بازه زمانی، چه تعداد گفت‌وگوی تلفنی و حضوری با رسانه‌های خارجی داشته است.
تنها یک اعلام آمدگی از سوی این بازیگر کافی است تا ده‌ها رسانه تخصصی و غیرتخصصی، آمادگی خود را برای گفت‌وگو با این چهره اعلام کرده و سخنان وی را بدون حذف حتی یک واو منتشر کنند و از آنجایی که اتفاقی برای بسیاری از سخنان و ادعاهای افراطی که توسط همفکران خانم علیدوستی رخ نداده، قاعدتا او نیز از این اظهارنظرها مصون بوده و جریانی علیه وی شکل نخواهد گرفت.
این دوری علیدوستی از رسانه‌های داخلی به اندازه‌ای بوده که به‌نوعی در نشست خبری جشنواره کن، در تله خبرنگاران می‌افتد و سوالی که می‌بایست ۷ سال پیش راجع دستمزدهایش در سریال شهرزاد پاسخ می‌داد را این‌بار در یک نشست خارجی و بالاجبار پاسخ دهد.
غیبت این بازیگر در بسیاری از اکران‌های خصوصی و نشست‌های تخصصی، خود نشان می‌دهد که وی تا چه اندازه‌ای سعی دارد تا چندان در چشم رسانه‌های داخلی نباشد.
علیدوستی در شرایطی از نبود رسانه برای بیان نقدهای خود سخن می‌گوید که وی خود به نوعی، جریان رسانه‌ای کشور را سرکوب کرده و جزو آن هنرمندانی محسوب می‌شود که تعامل خوبی با رسانه‌ها ندارد.
چهره موجهی که علیدوستی در جشنواره‌های خارجی از خود نشان می‌دهد، دقیقا برخلاف آن چیزی است که وی در مواجهه با رسانه‌های داخلی از خود به نمایش می‌گذارد. همواره عرف بر این است که خبرنگاران، روابط خوبی با برخی چهره‌های شناخته‌شده حوزه خود دارند حال آن‌که ترانه علیدوستی از معدود چهره‌های سینمایی است که یا رفقای خبرنگار ندارد و یا اگر دارد، به اندازه‌ای اندک است که منجر به هیچ تغییر رویه رسانه‌ای در وی نمی‌شود تا وی هر چند وقت یک‌بار، سخنان خود را از طریق گفت‌وگو بارسانه‌های خارجی بیان کند.
بنابراین این‌طور به نظر می‌رسد که خانم علیدوستی در جایگاه نخست، به جای نقد شرایط موجود، نخست روال خود را تغییر داده و بستر انجام گفت‌وگو را فراهم کند و وقتی این اتفاق افتاد و اندیشه‌ها و نظرات وی با محدودیت مواجه شد، آن‌وقت به رسانه‌های خارجی پناه ببرد و شکایت خود را آنجا مطرح کند.
حیف از رویه این بازیگر قدرتمند است که اندیشه خود را این‌چنین راحت و پر از باگ، دستخوش حواشی دست‌چندم قرار می‌دهد.
