ورایتی به پتانسیل کری جوجی فوکاناگا، کارگردان «زمانی برای مردن نیست» (No Time to Die) با قدرت اولین کار او، «بی نام» (Sin Nombre) پی برد و وس اندرسون با فیلم «منور» (Bottle Rocket) توجه رسانه‌ها را به خود جلب کرد و شان بیکر هم یکی دیگر از کارگردانانی بود که توانست توجه خیلی‌ها را به خود معطوف کند.
در میان دیگر کارگردانانی که توانستند به فهرست ۱۰ کارگردان تأثیرگذاری که باید سال آینده دیده شوند، نام‌هایی از جمله دیوید لوری، برنده نخل طلا، جولیا دوکورنائو، برنده نخل طلا و میا هانن-لوو، نویسنده «جزیره برگمن» (Bergman Island) و کارگردان برنده نخل طلاست؛ و اکنون، با توجه به این سابقه، ورایتی ۱۰ کارگردان دیگر را با آینده درخشان معرفی می‌کند: کلاس ۲۰۲۲، که به طور کامل با اولین نسخه چاپی سال جدید معرفی می‌شوند.
فهرست جدید کارگردانان تأثیرگذار سال ۲۰۲۲ که آینده درخشانی دارند، بیشتر شامل زنان تأثیرگذار در کارگردانی است که ژانرها، زبان‌ها و زمینه‌های مختلف را در بر می‌گیرد.
از میان ده کارگردانی که ورایتی آن‌ها را معرفی کرده است، تنها دو کارگردان مرد دیده می‌شوند و از میان فیلم‌ها، تنها چهار فیلم به صورت جهانی اکران شده‌اند و دیگر فیلم‌ها قرار است در بزرگترین جشنواره‌های سال ۲۰۲۲ دیده شوند.
شاخص‌ترین کارگردانی که در این فهرست دیده می‌شود، مگی جیلنهال است که فیلم او، «دختر گمشده» (The Lost Daughter) در جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز باعث به وجد آمدن دوستداران سینما شد که این بازیگر را در نقش کارگردان هم می‌دیدند.
آدری دیوان، دیگر کارگردانی است که در کنار کارگردانان تأثیرگذار از جمله مگی جیلنهال قرار گرفته است. او امسال به خاطر کارگردانی «اتفاق» (Happening)، فیلم درامی در حال و هوای دهه ۶۰ در رابطه با سقط جنین، جایزه شیر طلایی را دریافت کرد.
یکی دیگر از برجسته‌ترین کارگردانانی که فیلم‌های وی در سال آینده می‌تواند مورد توجه مخاطبان سینما قرار گیرد، تاتیانا هوئزو، کهنه‌کار مستندساز سینماست. «دعا برای دزدیده شده» (Prayers for the Stolen)، ساخته جدید وی در مورد دخترانی است که در میان اعضای کارتل تریاک بزرگ می‌شوند و قرار است از طرف مکزیک در بخش بین‌المللی اسکار به رقابت بپردازد.
جیلنهال تنها کسی نبود که امسال از صدف بازیگری خارج شد و در کارگردانی هم درخشید. مگان پارک و کوپر ریف هم امسال توانستند پای خود را فراتر بگذارند و استعداد خود را در کارگردانی هم نشان دهند. مگان پارک امسال کارگردانی فیلم «سقوط» (The Fallout) را بر عهده داشت، داستانی درباره یک حادثه تیراندازی در مدرسه و زنده ماندن دانش‌آموزان آن مدرسه.
کوپر ریف هم فیلم «Cha Cha Real Smooth» را کارگردانی و تهیه‌کنندگی کرد و علاوه بر این هم داستان آن را نوشت و هم در آن بازی کرد. این فیلم راجع به یک شکاف سنی و داستان عاشقانه است که شخصیت اصلی جوان عاشق یک مادر جوان با بازی داکوتا جانسون می‌شود.
کریستین ور لیندن، فیلمنامه نویس تحت حمایت کوئنتین تارانتینو، فیلم خود «آلیس» را کارگردانی می‌کند؛ یک فیلم حماسی که در آن کیکه پالمر نقش نماد فرد بداخلاقی در دهه ۷۰، پَم گرایر را بازی می‌کند.
ماریاما دیالو با فیلم «استاد» (Master) و نیکیاتو ژوسو با فیلم «دایه» (Nanny) امسال پا به عرصه کارگردانی گذاشته‌اند و فیلم‌های آن‌ها مورد توجه واقع شده است و با فیلم‌های خود به دنبال تنش‌های نژادی و فرهنگی هستند و آن‌ها را در قالب فیلم‌های ترسناک به نمایش گذاشته‌اند.
دیگر کارگردانی که باید سال بعد حواسمان به کارهایش باشد، گوران استولفسکی است که در استرالیا تحصیل کرده و در اولین فیلم فوق‌العاده خود، «تو تنها نخواهی بود» (You Won’t Be Alone) فولکلوری از زادگاهش مقدونیه را به تصویر می‌کشد که مسائل جنسیتی و هویتی را به گونه‌ای بررسی می‌کند که مخاطبان قبلا ندیده‌اند.
آخرین نفر از فهرست ۱۰ نفره ورایتی، آیچ آلبرتو است. فیلم او اقتباس گرفته شده از رمان عاشقانه «ارسطو و دانته اسرار جهان را کشف می‌کنند» (Aristotle and Dante Discover the Secrets of the Universe) است و با همین نام تولید شده است.
۱۰ کارگردان برتر ورایتی عبارتند از:
آیچ آلبرتو (ارسوط و دانته اسرار جهان را کشف می‌کنند)
ماریاما دیالو (استاد)
آدری دیوان (اتفاق)
مگی جیلنهال (دختر گمشده)
تاتیانا هوئزو (دعا برای دزدیده شده)
نیکیاتو ژوسو (دایه)
مگان پارک (سقوط)
کوپر ریف (Cha Cha Real Smooth)
گوران استولفسکی (تو تنها نخواهی بود)
کریستین ور لیندن (آلیس)
