بورس تهران در حالی معاملات سومین فصل سال را با افت ۸/ ۹ درصدی شاخص کل پشت سر گذاشت که بررسی عملکرد صنایع ۳۸گانه بورسی حکایت از سبقت ۲۵ گروه در کسب بازدهی از دماسنج سهام دارد. گروههای تک‌سهم که با رشد نجومی در نیمه نخست سال همراه شدند، بازنده اصلی این فصل بازار سهام بودند. سهام دلاری نیز در حالی طی ۶ ماه نخست سال بازوی رشد شاخص کل بودند که در پاییز تغییر نقش دادند.
بورس تهران فصل پاییز را با افت ۸/ ۹درصدی به پایان رساند تا پس از دو فصل مثبت با رشد پرشتاب قیمت‌ها مسیری معکوس را طی کند. در این میان بررسی‌ها نشان می‌دهد در میان صنایع ۳۸ گانه بورسی ۲۰ گروه با افت میانگین قیمت سهام زیرمجموعه خود مواجه شدند و در مقابل شاهد رشد قیمت‌ها در ۱۸ صنعت بودیم. در این میان ۱۳ صنعت افتی بیشتر از شاخص کل را ثبت کردند و در مقابل شاهد سبقت ۲۵ گروه از شاخص کل بودیم. در این میان گروههای بزرگ کالایی بیشترین تاثیر بر عملکرد منفی شاخص کل در سومین فصل سال را بر عهده داشتند. این در حالی است که در ۶ ماه نخست سال ۹۹ نیز این گروههای کامودیتی‌محور بازار بودند که فرمان رشد شاخص کل را در دست داشتند.
بررسی‌ها از عملکرد صنایع بورسی نشان می‌دهد بیشترین افت قیمت از آن گروه وسایل ارتباطی با تک نماد «لپارس» به میزان ۶/ ۶۱ درصد شد. این سهم که در ۶ ماه نخست سال جاری با رشدی معادل ۵۳۴.۷درصد همراه شده بود، در سومین فصل سال تا حدودی این رشد را از دست داد. دیگر گروهی که در قعر جدول بازدهی فصلی قرار گرفت نیز از صنایع تک سهم بازار بود. به این ترتیب رتبه دوم صنایع با بیشترین افت فصلی از آن گروه محصولات چرمی با تک نماد «وملی» شد. این سهم فصل پاییز را با افت ۱/ ۴۶ درصدی به پایان رساند و ۵/ ۱۲ درصد این کاهش قیمت مربوط به آذر بود. گروه صنعتی ملی در ۶ ماه نخست سال ۹۹ با رشد ۵۷۷.۵ درصدی همراه شده بود. حمل و نقل نیز در حالی معاملات پاییز را با افت ۳/ ۳۹ درصدی به پایان رساند که در مجموع ۶ ماه نخست سال شاهد رشد ۲۴۱ درصدی زیرمجموعه‌های خود بود. این دو گروه در ۶ ماه نخست سال جاری بیشترین سود را در مقایسه با دیگر صنایع از آن سهامداران خود کردند.
خوش‌اقبال‌ترین سهامداران پاییز
در آن سوی بازار نیز باز هم نام گروههای با ارزش پایین به چشم می‌خورد. به طوری که بیشترین بازده فصلی از آن گروه لاستیک و پلاستیک با رشد ۸/ ۴۴ درصدی شد و صنعت کاشی و سرامیک نیز رشد فصلی ۷/ ۴۳ درصدی را ثبت کرد. یکی از دلایل افزایش اقبال به سهام لاستیکی را می‌توان آزادسازی قیمت‌گذاری لاستیک عنوان کرد. بر اساس آخرین مصوبه ستاد تنظیم بازار، لاستیک‌های سواری تولید شده با مواد اولیه ارز نیمایی، در چارچوب ضوابط سازمان حمایت مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان، مشروط بر اینکه تولید و فروش آن (زنجیره توزیع) در سامانه جامع تجارت ثبت شود، راسا توسط واحدهای تولیدی قیمت‌گذاری می‌شوند. در حال حاضر نیز به نظر می‌رسد نرخ تایر رادیال سواری و ماشین سنگین تقریبا آزاد شده و تنها نرخ‌گذاری تایر بایاس برجاست که البته سهم کمی از محصولات را تشکیل می‌دهد. از این رو با افزایش نرخ ارز و تورم و هزینه شرکت‌ها، افزایش نرخ محصولات تولیدی شرکت‌های لاستیک و پلاستیک نیز محتمل است و می‌تواند بر سودآوری این شرکت‌ها اثرگذار باشد.
کالایی‌ها چه کردند؟
در فصلی که شاخص سهام ریزش ۸/ ۹درصدی را ثبت کرد، گروههای بزرگ بورسی که عمدتا در زمره شرکت‌های صادرات‌محور و کالایی قرار می‌گیرند نیز فصلی نزولی را به پایان رساندند. در این میان بیشترین افت قیمتی از آن شرکت‌های چندرشته‌ای صنعتی با ۴/ ۲۱ درصد کاهش شد. پس از آن گروه فرآورده‌های نفتی با کاهش ۸/ ۲۴درصدی مواجه شد. فلزات اساسی نیز فصل سوم سال را با افت ۱/ ۱۳ درصدی میانگین قیمت سهام زیرمجموعه خود به پایان رساند. در میان معدنی‌ها نیز شاهد افت ۳/ ۹ درصدی شاخص صنعت بودیم. پتروشیمی‌ها کمترین افت فصلی در میان گروههای کامودیتی‌محور را ثبت کردند و پاییز را با کاهش ۵/ ۵ درصدی میانگین قیمت‌ها به پایان رساندند.
دنیای اقتصاد
