نشریه لنست به تازگی مطلبی را منتشر کرده است که نشان می‌دهد در سال ۲۰۱۷ میلادی، نزدیک به ۷۰۰ میلیون نفر در جهان به بیماری مزمن کلیوی مبتلا شدند و ۱.۲ میلیون نفر در اثر این بیماری جان باختند. در این گزارش همچنین به مرگ ۱.۳۶ میلیون تن در اثر بیماری‌های قلبی-عروقی ناشی از اختلال در عملکرد کلیه‌ها نیز اشاره شده است.
محققان با مقایسه داده‌های به دست آمده در این باره با اطلاعات مربوط به سال‌های قبل، دریافتند که میزان مرگ و میر ناشی از بیماری مزمن کلیوی بین سال‌های ۲۰۱۱ تا ۱۹۹۰ بیش از ۴۱٪ افزایش یافته است. این بدان معنی است که این بیماری از هفدهمین عامل اصلی مرگ در جهان به رده دوازدهم صعود کرده است.
بیماری مزمن کلیوی چیست؟
وقتی فردی به بیماری مزمن کلیوی یا CKD مبتلا می‌شود، کلیه‌های وی به تدریج و در ظرف چند ماه یا چند سال از کار می‌افتند. کلیه‌ها در حالت عادی خون بدن را از ضایعات و مایعات اضافی تصفیه کرده و از طریق ادرار دفع می‌کنند. با از کار افتادن کلیه‌ها، سطح این مایعات در بدن افزایش می‌یابد.
بیماری مزمن کلیوی در مراحل اولیه علائمی ندارد، اما در صورتی که فرد مبتلا تحت درمان قرار نگیرد، به فاز پایانی وارد می‌شود که بیمار را به دیالیز یا پیوند کلیه نیازمند می‌کند.
افراد مبتلا به این بیماری همچنین مستعد ابتلا به بیماری‌های قلبی-عروقی نیز هستند که شایع‌ترین علت مرگ بین مبتلایان است. میزان مرگ و میر ناشی از بیماری‌های قلبی-عروقی در بیماران دیالیزی ۱۰ تا ۲۰ برابر کل جمعیت است.
عوامل ایجاد
معمولا فشار خون بالا یا ابتلا به دیابت باعث ایجاد بیماری مزمن کلیوی می‌شود اما بروز این بیماری همچنین ممکن است ناشی از عفونت ایدز یا قرار گرفتن در معرض سموم یا فلزات سنگین باشد. در برخی موارد، علت اصلی بروز بیماری مزمن کلیوی در فرد ناشناخته باقی می‌ماند.
درمان
در حال حاضر هیچ درمانی برای CKD وجود ندارد، اما ایجاد تغییر در شیوه زندگی می‌تواند به جلوگیری از وخیم شدن بیماری کمک کند. افرادی که در مراحل پیشرفته این بیماری هستند، برای زنده ماندن به درمان‌های جایگزین کلیوی چون دیالیز و پیوند کلیه وابسته هستند.
ایرنا
