به گزارش (ایسنا)، سال گذشته این
دانشمندان، سلولهای قلب شکلدهنده جای زخم موسوم به سلولهای فیبروبلاست را
در موش به سلول تپنده قلب تبدیل کردند و اخیرا توانستهاند همین کار را بر
روی سلولهای انسان در آزمایشگاه انجام دهند.
فیبروبلاستها حدود 50 درصد تمام سلولهای قلب را تشکیل داده و از این رو منبع وسیعی از سلولهای با قابلیت برنامهریزی مجدد به شکل عضله جدید را ارائه میکنند. پژوهش این محققان شاهد مثالی از قابلیت برنامه ریزی مجدد سلولهای فیبروبلاست انسان به سلولهای تپنده قلب بوده است.
در سال 2012 این محققان در پژوهشی که در مجله نیچر منتشر شد، نشان دادند که میتوان این سلولها را با تزریق سه ژن موسوم به GMT به قلب موشهای زنده که در اثر حمله قلبی آسیب دیده بودند، مجددا به شکل سلولهای تپنده قلب برنامهریزی کرد.
آنها به این نتیجه رسیدند که شاید بتوان از همین شیوه در انسان نیز استفاده کرد اما تجربیات اولیه بر روی فیبروبلاستهای انسان از سه منبع سلولهای قلب جنین، سلولهای بنیادی جنینی و نوزادی نشان داد که این سه ژن به تنهایی کافی نبوده و در کنار ترکیبی از دو ژن دیگر موسوم به ESRRG و ZFPM2 میتوانند کارساز باشند.
گامهای بعدی این دانشمندان، آزمایشات این ترکیب در قلب پستانداران بزرگتر مانند خوکها است. در نهایت این محققان امیدوارند بتوانند ترکیبی از مولکولهای کوچک دارو مانند را تهیه کنند که جای این ترکیب را گرفته و شیوه ایمنتر و سادهتری از انتقال را ارائه کند.
این پژوهش در مجله Stem Cell Reports منتشر شده است.