ایران اکونومیست-سیامک رحمانی قائم مقام مدیر مسئول روزنامه شهروند در خصوص نحوه توزیع کاغذ برای رسانه‌های مکتوب گفت: فکر می کنم خود دوستان ما در ارشاد هم قبول دارند که در این کار نقایصی وجود دارد و توزیع کاغذ به شکل مناسب انجام نمی‌شود؛ اما درباره اینکه چرا این اتفاق می‌افتد، نظر آن‌ها با ما متفاوت است.
وی افزود: مسئولان معاونت مطبوعاتی معتقد هستند که در این زمینه نهایت تلاش خود را به کار می‌گیرند تا توزیع کاغذ به نحو صحیح انجام شود و بر روند اجرایی آن نظارت می‌کنند اما از بین کسانی که در روزنامه‌ها به خصوص روزنامه‌هایی که منتشر می‌شوند کار می‌کنند، کسی نیست که ادعا کند به نحو درستی کاغذ دریافت می‌کند و قیمت و نحوه توزیع کاغذ عادلانه است.
رحمانی با بیان اینکه یکی از ارگان‌هایی که در این نابسامانی نقش دارد وزارت ارشاد است، ادامه داد: چند وقت پیش با آقای خدادی هم صحبت کردیم؛ ایشان گفتند برای ساماندهی این وضعیت عزم جدی دارند اما واقعا رسیدگی به این مسئله کار خیلی پیچیده‌ای نیست. وزارت ارشاد مکان‌ها و کسانی که کاغذ وارد و توزیع می‌کنند را می‌شناسد و با آن‌ها در ارتباط است و درباره اینکه چرا نمی‌تواند وضعیت را کنترل کند و توزیع مناسب انجام نمی‌شود، می‌تواند پاسخ بدهد.
وی تصریح کرد: سال گذشته یک نفر به عنوان سلطان کاغذ معرفی شد که مبالغ زیادی با ارز یارانه، کاغذ وارد کرده و الان می‌گویند این فرد گم شده و ما به او دسترسی نداریم! این مسئله حیرت انگیزی است، فکر نمی‌کنم کسی باور کند که با وجود دستگاه‌های اطلاعاتی قوی در این مملکت چنین اتفاقی ممکن باشد. بخشی از این اتفاق به وزارت ارشاد مربوط می‌شود و بخشی هم به نهاد‌های نظارتی که اگر یک نفر خطای کوچک انجام دهد، سریع پیگیری و او را پیدا می‌کنند، اما چنین فردی را پیدای نمی‌کنند؟
سردبیر روزنامه شهروند گفت: افرادی که ارز گرفته و کاغذ وارد کرده اند یک بخش ماجرا هستند؛ یک بخش هم دو شرکتی هستند که با هماهنگی وزارت ارشاد و دولت در سال گذشته کاغذ وارد کردند ولی خود ارشاد هم می داند که این شرکت‌ها کاغذ لازم را به نشریاتی که چاپ می‌شوند، نمی‌دهند. در عوض به هر دلیل کاغذ با قیمت پایین را به نشریاتی می‌دهند که منتشر نمی‌شوند. وقتی به یک شهرستان و استانی که مطبوعات خیلی کمی دارد، سهمیه بزرگی از کاغذ می‌دهند معلوم است که مابه‌التفاوت قیمت آن به چه کسی می‌رسد. من نمی‌گویم که ارشاد عمداً این کار را می‌کند، اما وزارت ارشاد ناظر بر این ماجراست و جلوی آن را نمی‌گیرد.
وی افزود: اداره رسانه‌ها و مطبوعات داخلی به راحتی می‌تواند این موضوع را پیگیری کند، اما تا امروز اراده لازم برای پیگیری را به هر دلیل نشان نداده است. هم من، هم مدیر کل و هم معاون مطبوعاتی می‌دانیم تعداد روزنامه‌هایی که واقعاً چاپ و توزیع می‌شوند چقدر است و نام بیش از ۲۰۰ روزنامه در لیست است که این روزنامه‌ها از آگهی‌های دولتی استفاده می‌کنند. مجوز طرح ترافیک و یارانه وزارت ارشاد را هم دریافت می‌کنند، ولی از این تعداد تنها تعداد محدودی روزنامه چاپ می‌شوند و تحریریه دارند. تعداد زیادی چاپ نمی‌شوند و فقط یک اسم و مجوز هستند و از تسهیلات بهره مند می‌شوند. عجیب نیست که همچنان بخش بزرگی از آگهی و یارانه و کاغذ به آن‌ها اختصاص پیدا می‌کند؟!
رحمانی در پاسخ به اینکه برای بهبود این وضعیت چه راهکاری پیشنهاد می‌دهید، گفت: برای ارشاد خیلی راحت است که در دو روز همه این نشریه‌ها را شناسایی کند و آن‌هایی که منتشر نمی‌شوند را از فهرست کمک‌ها کنار بگذارد. روزنامه‌هایی که هیچ انتشاری نداشتند، سهمیه خیلی خوبی از کاغذ گرفتند، ولی روزنامه‌هایی مثل ایران، شهروند و همشهری که تاثیرگذاری و خروجی دارند در دریافت کاغذ با مشکل روبرو هستند.
وی افزود: ما هربار می‌رویم پیش کسانی که کاغذ وارد کرده اند با التماس و خواهش ۵ تن کاغذ می‌دهند و می‌گویند ۲۰ تن فاکتور می زنیم، اگر هم راضی نیستید همین ۵ تن را هم تحویل نمی‌دهیم! یا می‌گویند ما ۲۰ تن به شما می‌دهیم، اما ۱۵ تن باید پس بدهید. با این اوصاف ما باید چه کنیم؟ یا باید این زورگویی را بپذیریم یا همین مقدار اندک کاغذ را هم به نشریات ما نمی‌دهند. آیا واقعا ارشاد نمی داند که این شرکت‌ها چنین کاری می‌کنند؟ ما منتظر اقدام جدی هستیم و می‌خواهیم ببینیم وعده‌های داده شده عملی می‌شود یا همین اندک روزنامه‌های موجود هم باید فنا شوند.
