ایران اکونومیست- بیژن نفیسی ضمن بیان مطالب بالا با اشاره به ماهیت مسابقات تلویزیونی و اپلیکیشنهای ی که به کار برده میشود، اظهار کرد: رسانهها برای جذب مخاطب از شیوههای مختلفی ممکن است استفاده کنند اما مساله مهمی در رسانهها وجود دارد مسؤولیت اجتماعی در ارائه برنامههاست. ما باید سعی کنیم مخاطب را با محتوا و کیفیت خوب یک برنامه به نوعی به سمت اطلاع و آگاهی که میخواهیم برسانیم. اگر مسابقهای هم تولید میشود نباید جنبه مادی داشته باشد تا تعدادی از مردم فقط برای جنبه مادی شرکت کنند.
او ادامه داد: ما در رسانههای چاپی سالهاست که جدول را داریم و البته جنبه مادی ندارد. پررنگ کردن مادیات در برنامهها مسیر اشتباهی است؛ زیرا متوجه نخواهیم شد که مخاطب ما چه کسی است و ممکن است برخی مخاطبان فقط به دلیل فرصت مادی جذب تلویزیون شوند که نشان میدهد این مخاطب واقعی نیست؛ بنابراین زمانی که برنامه هم قطع میشود، مخاطب ریزش میکند. رسانههایی مانند تلویزیون، رادیو، مطبوعات و خبرگزاریها باید مخاطب دائم مشخصی داشته باشند و این مخاطبان باید به دلیل اعتماد متقابل و اطمینان به اطلاعات و آگاهی به روزی که رسانهها میدهند، جذب آن شوند.
این مدرس ارتباطات تصریح کرد: ما به صورت مقطعی میتوانیم با چنین برنامههایی بگوییم از لحاظ کمیتی دارای مخاطب هستیم که نشانگر این است که ما مخاطب عام را داریم اما این طور نیست. این برنامهها ما را هم فریب میدهد و از مسیر اصلیمان که اطلاعات، آگاهی دادن و مسؤولیت اجتماعی است، دور میکند.
نفیسی با اشاره به مسابقات تلویزیون که جایزه نقدی آن زیاد است، بیان کرد: در حقیقت این نوع برنامهها دارای هیجان است و محتوای درستی ندارد و حتی نتیجهای از آن نمیگیریم. این یکی از مشکلات و معضلات است که رسانهها دچار آن میشوند و فکر میکنند با چنین برنامههایی از لحاظ کمیتی تعداد مخاطبان را افزایش میدهند.
او با اشاره به افرادی که در این مسابقه شرکت و برای بستهی سوالات مبالغی را پرداخت کردهاند، گفت: وقتی این برنامه قطع میشود تکلیف این افراد چیست؟ آیا میتوانند پول خود را پس بگیرند؟ این مکانیسمها از لحاظ اداری و مالی انجام میشود و زمانی که در یک مسابقه از مردم مبالغی گرفته میشود باید پیشبینی شود که اگر روزی این برنامه قطع شود، بازپرداخت آن چگونه خواهد بود.
نفیسی درباره تغییر اسپانسر در برنامه «برنده باش» گفت: عوض کردن اسپانسر صورت مساله را تغییر نمیدهد و اگر شرکتی دیگر بیاید مساله سر جای خودش است و باید تغییر اساسی در برنامهها بدهیم.
او تصریح کرد: زمانی که برای معلومات در مسابقهای شرکت میکنید باید عشق و علاقهای هم وجود داشته باشد وگرنه جوی کاذب است. برخی شرکت میکنند چون فقط انگیزه برنده شدن پول را دارند؛ البته اشکالی ندارد که جایزهای باشد اما باید نگاه معنوی داشته باشند. برای مثال چند کتاب یا کمک هزینه تحصیلی به فرد برگزیده هدیه دهند نه اینکه مسابقه به شکل بختآزمایی باشد. در این مسابقات بیشتر شانس و اقبال وجود دارد تا معلومات و آگاهی فرد شرکتکننده.
این روزنامهنگار و مدرس ارتباطات بیان کرد: این مسابقات جو کاذبی ایجاد میکند که به دنبال مخاطب دائم هستیم؛ در حالی که هر برنامه باید به شکل پیوسته باشد که مخاطبان دائم را جذب کند. مخاطب نباید به صورت کاذب و در ساعت مشخص پای تلویزیون بنشیند و تعداد مخاطبان در ساعات دیگر ریزش کند.